Ezberlerini bozamayanlar yeni Türkiye’ye öfke duyuyor
Bozulmamış ezberiniz kaldıysa, mutsuz azınlığın üyesisiniz demektir. Yeni zamanların en büyük özelliği, toplumlara ilkokuldan başlayarak ezberletilen tüm bilgilerin, belirli zamanlarda bozulmaları değil midir? Dün Mısır’ın askeri diktatörü Sisi ile Almanya Başbakanı Merkel’in haşır neşir olmuş fotoğraflarını görünce, Avrupa Birliği’nin demokrasinin kalesi olduğu şeklindeki ezberimiz de bozulmadı mı mesela?
Soğuk Savaş döneminde Amerikan Bloku’nun da Sovyet Bloku’na karşı demokrasiyi ve özgürlükleri temsil ettiği ezberi vardı. Bu ezberin bozulması için de meğer Soğuk Savaş’ın bitmesi gerekiyormuş. Böylece Amerika güdümlü askeri darbelerin, ne demokrasi ile ne de özgürlüklerle ilgileri olduğu anlaşıldı. Irak’ın işgali ertesinde yaratılan kaos ortamı ile de, soğuk savaşsız ortamda Amerika’nın beceriksizliklerinin çok açık biçimde görülebileceği de anlaşıldı. Örneğin Türkiye’nin rejimi cumhuriyetti. Ama bu cumhuriyette cumhurun sözü pek geçmiyordu. Hatta cumhurun çeşitli kültürel ve geleneksel birikimleri, cumhuriyete tehdit olarak sunuluyordu. Başta Silahlı Kuvvetler olmak üzere çeşitli vesayetçi kurumların cumhuriyeti cumhura karşı korumakla görevli oldukları şeklinde resmi bir ezber yok muydu? Sonuçta fiilen yönetimden dışlanan cumhurun çeşitli kesimleri de, kendi ülkelerine yabancılaşıyorlardı.
Şimdi de bu ezberleri bozulmadan bugüne kadar zihinlerinde koruyan kesimlerin, kendi ülkelerine yabancılaştıklarını ve halkın seçtiği yönetime düşman olduklarını görüyoruz. Genel olarak “Beyaz Türk” denilen bu ezbercilerin mesela FETÖ’cülerle ya da PKK ile aynı safta buluşmaları da, ezberlerin ne kadar yanlış olduğunu kanıtlamıyor mu? Bunu en somut biçimde 15 Temmuz darbecilerinin kendi halklarına ateş açmasında görmedik mi?
Ezberlere değil gerçek ve doğru bilgiye dayanmak tabii ki daha zordur. Ama günümüz kolaycılığın da geride bırakılmasını gerektiren karmaşıklıktadır.