Umut Kemal’in ekmeği

İki yıl sonra AKP’nin göstereceği cumhurbaşkanı adayı belli. CHP için ortaya atılan nafile isimler var ama Kemal Bey şapkasından “değişik bir tavşan” da çıkarabilir.

Diğer adaylar önemli değil. HDP, ya CHP adayını destekleyecek ya da kazanması asla sözkonusu olamayacak sembolik bir adayla yetinecek, geçen seferki gibi.

Bir önceki seçimde en az yüzde 5 oy almış her parti aday gösterebiliyor. Kazanamayacağını bile bile de olsa. “Miniklerin” böyle bir yetkisi yok.

Fakat birkaç minik parti birleşip toplam yüzde 5 oranına ulaşıyorlarsa “ortak aday” da gösterebiliyorlar. Kazanmak falan sözkonusu değil ama maksat demokrasi olsun. “Münferit vatandaşlar”

da aday gösterebiliyorlar.

Öyle “kafana göre” değil tabii, en az 100 bin imza şart.

Bu imzalar nasıl toplanacak? Vatandaş YSK’ya mektup mu yazacak? Elden ele dolaştırıp sonunda götürüp teslim mi edecekler?

Yoksa noter kanalıyla mı dilekçesini gönderecek?

İş tek bir notere bağlanırsa, 100 bin kişinin kapıda kuyruğa girmesi, ülkenin dört bin yanından kalkıp gelmesi mümkün değil.

Yok eğer her noter yetkili kılınırsa, vatandaşa kolaylık olsun diye...

Adam başı 60 lira yazıyormuş, 150 liraya da çıkabilirmiş. Toplamı da 15 milyon lira gibi yüksek bir bedeli buluyor.

Kazanamayacağı belli nafile aday için 150 lirasını feda edecek her vatandaş buyursun.

Yoksa “bir merkezden” mi karşılanacak bu masraf? Aday mı cebinden karşılar?

15 milyon lira Fetö’de var ama çıkarmaya büzük ister.

Bu memlekette, siyasi partilerden başka, 100 bin imza toplayabilecek herhangi bir güç var mı?

Ordu var ama onu geçiniz. “Sivil toplum örgütleri” falan diyeceksiniz, onların attıkları taş ürküttükleri kurbağaya hiçbir zaman değmemiştir. Bunlar, sesleri çok çıktığı için, ya da muhalif basın tarafından sesleri çok yükseltildiği için “bir şey” sanılan örgütçüklerdir. (“Ordu da bir sivil toplum örgütüdür” diyen manyaklar bile görülmüştür.) Hadi “Geziciler” bir aday göstersinler de kazansınlar bakalım! Hadi “Emek Sineması platformu”,

hadi... Hadi, Yakup müşterileri... Hadi meyhane sosyalistleri...

Bu örgütler, bazı köşe yazarları tarafından “liberallik olsun için” ciddiye alınan ve desteklenen birtakım gruplardır. İçlerinde hangi babayiğit grubun 100 bin imzayı biraraya getirebileceğini biz de merak ederiz, başarabilirlerse alkışlarız tabii.

Ama sonuç değişmez. 100 bin kişi, eski hesaba göre kabaca “iki milletvekili” gücündedir, Kızılmaske’nin ormanlarda on kaplan gücünde olması gibi!... Kazanması sözkonusu olamayacak

“partilerüstü aday” için kim niçin imza zahmetine katlansın?

Burada ancak “oyları bölüp seçimin ikinci tura kalmasını sağlamak” gibi, Kemal Bey’in de hayallerini süsleyen bir operasyon sözkonusu olabilecektir, o paranın kaynağı, değirmenin suyu da elbette sorulacaktır.

Ufukları da umutları da bundan ibarettir işte: İkinci tura kalabilirse, hani belki bir mucize...