Kur’an-ı Kerim son peygamberi tanıtıyor &XmD SoKEeWOerL

Yüce Rabbimiz, Hz. Peygamber (s.a.v.)’e dünya hayatında özel bazı ayrıcalıklar vermiştir ki, O’na inen vahye sadakatle bağlanalım. Bunlar dünyevi birer nişandır. Ahiretteki büyük dereceye de işarettir.

1- Bütün peygamberlerden Efendimiz (s.a.v.)’e iman etmeleri ve ikrar etmeleri için söz almıştır. Eğer hayatta iseler. Hayatta olmadıklarında ümmetleri Hz. Resul (s.a.v.)’i doğrulamak zorundalar.

2- “Hani, Allah peygamberlerden, “Andolsun, size vereceğim her kitap ve hikmetten sonra, elinizdekini doğrulayan bir peygamber geldiğinde, ona mutlaka iman edeceksiniz ve ona mutlaka yardım edeceksiniz” diye söz almış ve, “Bunu kabul ettiniz mi; verdiğim bu ağır görevi üstlendiniz mi?” demişti. Onlar, “Kabul ettik” demişlerdi. Allah da, “Öyleyse şahid olun, ben de sizinle beraber şahit olanlardanım” demişti.” (Ali İmran, 81)

Yüce Allah’ın bu ayette geçen; ‘Ben de sizinle beraber şahit olanlardanım’ ifadesi Hz. Peygamber (s.a.v.)’e verilen değeri gösterir.

3- Hz. Peygamber (s.a.v.) dedesi İbrahim’in duasıydı.

“Rabbimiz! İçlerinden onlara bir peygamber gönder; onlara âyetlerini okusun, kitabı ve hikmeti öğretsin ve onları her kötülükten arındırsın. Şüphesiz, sen mutlak güç sahibisin, hüküm ve hikmet sahibisin.” (Bakara, 129) 4- Kardeşi Hz. İsa’nın müjdesiydi. “Hani, Meryem oğlu İsa, “Ey İsrailoğulları! Şüphesiz ben, Allah’ın size, benden önce gelen Tevrat’ı doğrulayıcı ve benden sonra gelecek, Ahmed adında bir peygamberi müjdeleyici (olarak gönderdiği) peygamberiyim” demişti. Fakat (İsa) onlara apaçık mucizeleri getirince, “Bu, apaçık bir sihirdir” dediler.” (Saff,6)

5- Bütün peygamberlere İsra, Mirac gecesi imamlık yapmıştır. (Müslim, İman, bab:172; hd: 278)

6- Kitap ehli (Yahudi ve Hristiyanlar) hem O’nun peygamber olduğunu ve hem de son peygamber olduğunu biliyorlardı. için beklemeyin. Çünkü bu davranışınız Peygamber’i rahatsız etmekte, fakat o sizden de çekinmektedir. Allah ise gerçeği söylemekten çekinmez. Peygamberin hanımlarından bir şey istediğiniz zaman perde arkasından isteyin. Böyle davranmanız hem sizin kalpleriniz ,hem de onların kalpleri için daha temizdir. Allah’ın Resûlüne rahatsızlık vermeniz ve kendisinden sonra hanımlarını nikahlamanız ebediyyen söz konusu olamaz. Çünkü bu Allah katında büyük bir günahtır.” (Ahzab, 53)

10Peygamberimiz Ademoğullarının efendisidir.

11Peygamberimize itaat; Allah’a itaatle aynıdır.

“Peygambere itaat eden, Allah’a itaat etmiştir.” (Nisa, 80)

12- Peygamberimize biat edenler Yüce Allah’a biat etmiş sayılmaktadırlar.

“Şüphesiz sana biat edenler, Allah’a biat etmişlerdir. Allah’ın eli onların ellerinin üzerindedir. (Fetih, 10)

13- Peygamberimize iman, Allah’a imanla beraber anılmıştır.

“Ey İman edenler! Allah’a ve O’nun Resulüne iman edin.” (Nisa, 136; Hadid, 7; Teğabün, 7-8)

“Müminler o kimselerdir ki, Allah’a ve O’nun Resulüne iman ederler... (Hucurat, 15)

14- Peygamberimiz bütün insanlara gönderilmiştir. “De ki, ey insanlar! Ben tümünüze gönderilmiş Allah’ın peygamberiyim... (A’raf, 158) (Sebe, 28; Furkan,1; Enbiya, 107)

15- Peygamberimiz genelde bütün âlemlere rahmet olarak gönderilmiştir.

“Seni ancak âlemlere rahmet olasın diye gönderdik.” (Enbiya, 107)

Âlemler kelimesinin içine hem bütün kainat ve hem de insan ve cin gibi varlıklar girer.

16- Peygamberimiz özelde kendi ümmetine rahmet olarak gönderilmiştir.

“Andolsun size kendinizden öyle bir peygamber gelmiştir ki, sizin sıkıntıya uğramanız ona çok ağır gelir. O, size çok düşkün, müminlere karşı çok şefkatlidir. (Tevbe, 128)

17- Peygamberimiz ümmeti için güvencedir.

“Halbuki sen, onların içinde iken Allah onlara azap edecek değildir. Ve onlar bağışlanma dilerken de Allah onlara azap edici değildir. (Enfal, 33)

18- Yüce Allah, Efendimize inen İslam’ı kıyamete değin koruyacaktır.

“Şüphesiz Kur’an’ı biz indirdik. O’nun koruyucusu da biziz.” (Hicr, 9) 19- Yüce Allah peygamberimize ve doğduğu şehre yemin etmiştir. -“Sen bu beldedeyken (şehirdeyken) bu beldeye yemin olsun (Beled, 1-2)

-“Ömrüne yemin olsun ki onlar sarhoşluklarında bocalıyorlardı.” (Hicr, 72) Hiç şüphesiz Hz. Peygamberimiz (s.a.v.) Kur’an’daki özellikleri bununla sınırlı değildir. Kur’an’ın her ayetinde O’na bir işaret, bir sezi, bir his, bir vurgu, bir iltimas vardır. Aslında Kur’an-ı Kerim’de Hz. Peygamber’i aramak, denizin içinde yüzen bir balığın suyu aramasına benzer. Onun içindir ki Hz. Aişe, Efendimizin ahlakını ‘Kur’an’ olarak nitelemiştir.

Kur’an’ı ve Efendimizi birbirinden ayırmak, Kur’an’a inanıyor görünüp Hz. Resul’den rahatsız olmak vahyin sahibi olan Yüce Rabbin tasarrufunu kabul etmemektir.

127 Bu bölümde maddelerin ve başlıkların dizaynında Prof. Dr. Halil Hatır’ın, Hz. Peygamber (s.a.v.)’in hususiyetlerini anlattığı eseri esas alınmıştır.