Ne halleri varsa görsünler
Birbirlerini yiyorlar. Çalkalanıyorlar. Kazan gibi kaynıyorlar. Bunu “$KP IçINDEN” bekliyorlardı, “GLCLER” ile “ERDOğANCıLAR” karşı karşıya gelecekler, AKP çatlayacaktı...
Öyle bir şey olmadı. Olması da mümkün değildir.
Ama şimdi “CHP B|LNR M” diye bir korkuları var! Bölünmez, korkmasınlar. Ya da şöyle söyleyelim: CHP daha önce de çok bölünmüştür. Ayrılan kaybetmiştir. Büyük parça yerli yerinde kalmış, küçük parça yokolmuştur.
Turhan Feyzioğlu’nun
Güven Partisi’ni de hatırlayabilirsiniz, dönüp Ecevit’in yapay partisinin bugünkü oy oranı- na da bakabilirsiniz... İsterseniz Emine Ülker Tarhan’ı bile düşünebilirsiniz. (Aynı şeyi iki yıl sonra İyi Parti için de yapacaksınız, birkaç yıl daha sonra da bakalım hatırlayan bile çıkacak mıdır?)
CHP ne uzar ne kısalır. Oy “POTANSIYELI” yüzde 25’tir. Azıcık üstüne çıkabilir, azıcık altına inebilir. 22 de olur 28 de.
Ne iktidara gelebilir, ne de yokolur. Türkiye Cumhuriyeti durdukça CHP payidar kalacak ama hep muhalefet olacaktır.
Eski sistemde koalisyon yoluyla iktidara “BIR UCUNDAN EKLEMLENME” şansı vardı (başka bir isimle 1991 yılında olduğu gibi), yeni sistemde o da mümkün değildir artık. Kaldı ki bunu eski sistemde bir kere daha denemeye de kalkmış (2015 yılında), becerememiştir.
İsterseniz 1961, 1974, 1977 yıllarını da sayınız. İktidarın kimi zaman büyük, kimi zaman küçük ortağı ama hiçbir zaman kendisi, bütünü değil. Dolayısıyla, CHP için üzülmeyiniz. Ya da Ecevit’in dediği gibi “CHP’YE ACıMAYıNıZ”, meşrebinize göre.
Bazı arkadaşların “CHP’YI ELE GEçIRIYORLAR, BIZI KUşATıYORLAR” diye endişe etmelerine hiç gerek yok. İstanbul il örgütünü “$LEYILER” ele geçirseler ne olacak, “GOşISTLER” ele geçirseler ne farkedecek? “KEMALISTLER” ağlasalar zırlasalar ne değişecek? Cemal Canpolat mı kazanmış, Canan Kaftancıoğlu mu, seçmen ne tanır bunları? Oğuz Kaan Salıcı mı Kılıçdaroğlu’na rakip olacakmış kurultayda, Ümit Kocasakal mı, kime ne bundan?
Az satışlı birkaç gazeteyi ilgilendiren bir konu.
Seçmen, yani yüzde 25, CHP yansa yıkılsa kuzu kuzu gider oyunu verir. Başında şunun oğlu olmuş ya da bunun kızı, farketmez.
Ama CHP orada, o kadarla da kalır işte.
Sonuçları ağır olmaz. İsterse CHP’yi “GEZI çAPULCULARı” ya da Fetö’nün kendisi ele geçirsin, CHP bir yere varamaz.
Çünkü CHP bir “AZıNLıK” partisidir, HDP gibi. Azınlık çoğunluğa galebe çalamaz.
İki yol kalıyor.
Bir: Muhalif basının yaptığı gibi “HA şU KAZANDı HA BU KAYBETTI, HA şU GELIYOR HA BU GELIYOR” tantanasıyla emekli memurları heyecanlandırmak ve ticaretini sürdürmek...
İki: Ya da bizim gibi dalgasını geçmek. Ya da hiç kulak asmamak, ilgilenmemek, yok saymak. İyi ama buna da “MESLEğIMIZ” müsait değil.