(FDFZMF HàOEà[

farklı görüntünün olduğu bir maç izledik... Yani ilk yarısıyla ikinci yarısı arasında geceyle gündüz gibi fark var. İlk yarıda Ümit Özat, Gençlerbirliği’ni 5’li savunma, bunlara yakın 4’lü orta alan ve önde Skuletic’i tek adam olarak sahaya sürdü. Kendi alanında Trabzonspor’u karşılarken, boşluk vermemeye çalıştı. Böyle bir oyun anlayışındaki bir takıma karşı Trabzonspor üretken olmaktan uzak bir görüntü çizdi. Sosa ve Abdülkadir topla buluştuğunda, Trabzonspor’un oyununu şekillendiren iki isim. Fakat top Gençlerbirliği yarı alanına geldiği zaman Trabzonspor’un bu iki oyuncudan başka üçüncü oyuncusu yok. Herkes Rodallega’dan gol bekliyor. Örneğin Kamil Ahmet’in kenardan getirdiği topta Rodallega’dan başka ceza alanı içerisinde ikinci bir isim yok! Orta alanda bir Kucka var ki Rıza Çalımbay bu oyuncuya 84 dakika nasıl tahammül etti anlamak mümkün değil. Sorumluluk alması gereken pozisyonlarda ne yazık ki ortada hiç yok.

İkinci yarı Ümit Özat savunmadan Pogba’yı dışarı alıp Aydın Karabulut’u oyuna sokarak dörtlü savunmaya döndü ve hücumu ilk yarıya göre daha fazla düşünen yapıya büründü. Yaptığı değişiklikten sonra ise ikinci yarının 15 dakikalık bölümünde Gençlerbirliği’nin Sessegnon ile olgunlaşan ataklarında 2-3 net gol pozisyonu ürettiğini gördük. Trabzonspor’un savunmadaki zamanlama ve yerleşme hataları bu pozisyonlarda öne çıktı. Yeni transfer Novak’ın ise şu anki ortaya koyduğu oyun hiç de istenilen düzeyde değil.

Sahada takıma katkısı olmayan Bero’nun yerine Castillo oyuna girdikten sonra ise bu oyuncunun bireysel becerileriyle getirdiği toplarda Gençlerbirliği kalesinde Trabzonspor gol pozisyonları üreten taraf oldu. N’Doye’a yapılan harekete penaltı çalınması bana göre ağır bir karardı. 4 haftalık beraberlik serisinden sonra 5. haftada yine bir puana razı gelen Trabzonspor var. Rıza Çalımbay, Trabzonspor’un gol yükünü taşıyan Burak’ın olmadığı maçlarda hücumda daha üretken ve gol pozisyonları yakalayan bir takım anlayışını sahaya yansıtmak zorundadır.