Çocuk tacizi, şiddet ve uyuşturucu

Son zamanlarda çoğalan bu çirkin ve rezil tacizler bizi düşünmeye sevk etmelidir. Bu tür ruh hastası insanlar nasıl çoğaldı. Nereden türediler. Bunlar hangi mezbelelikte çoğaldı. Masum çocuklara musallat olacak kadar rezilleşen bu insanların çoğaldığı ortamı nasıl tedavi etmeliyiz.

Elbette çocuk tacizleri dünyanın her tarafında bir problem olarak duruyor. Ama bizim coğrafyamız, güçlü aile yapımız bu rezillikleri engelliyordu. Yoksa bütün kutsalların hoyratça tartışıldığı bir zemin mi bunlarda manevi hesap duygusunu azalttı.

Çocuk tacizine karışan insanların düşüncesi, aidiyeti, inancı bizim için hiç önemli değil. Bu hal hiç ama hiç bir hafifletici gerekçeyle önümüze gelmemeli. Tacizcinin gözünün yaşına bakmamalıyız. Hiçbirine toleranslı davranmamalıyız. Hiç ama hiçbirini koruyamayız. Birini korumak böyle bir düşünce o iğrençliğe ortak olmak demektir.

Sokak, okul, yurt, aile velhasıl bu taciz nerede olursa olsun üzerine en sert şekilde gitmeliyiz.

Çocuk tacizleriyle ilgili sert müeyyideler getirilmeli. Ve bu müeyyideler bana göre üç unsuru taşımalı:

Tacize uğrayan çocuğun ve ailesinin hakkını savunacak ve yüreğini rahatlatacak bir müeyyide.

Kamunun -halkın- vicdanını rahatlatacak bir müeyyide.

Benzeri olayların olmasını engelleyecek ve caydırıcı özellikte olacak bir müeyyide -ceza-.

Tacizcileri koruyan, örten, onlara sessiz kalan kim varsa onları da bu suçun ortağı sayacak bir müeyyide.

Tacize uğrayan çocukların kimliğini ve ailesini devletin güvencesinde bulunduracak şekilde ortada konuşulur olmaktan koruyacak bir müeyyide.

Çocuğun rehabilite olmasını sağlayacak bütün harcamalarda; tacizcinin vasilerini, kurumunu, yurdunu yani ihmali olanları sorumlu tutacak bir müeyyide.