Satacak malları yok
Her işimiz tamammış gibi şimdi bir de Çanakkale meselesi tutturdular: Çanakkale’de Atatürk mü kazandı yoksa Churchill mi kaybetti?
Yumurta mı tavuktan çıkar, tavuk mu yumurtadan?
Biz de soruyoruz gene: Hani o Çanakkale’ye dikeceğiniz “adalet tanrıçası” heykeli ne oldu? Cevap yok. Çünkü oraya o heykelin dikilmesinin hiçbir anlamı da önemi de yok. Abes. Münasebetsizlik, başka bir şey değil.
Ahmakların gözünü boyamak için ayaküstü bulunmuş bir numaraydı o... Hemen unutulmak üzere...
Hani Orta Anadolu’ya, içinde yurt dışından doktoralı yirmi beş bin kişinin çalışacağı ambalaj sanayii kenti kurmak gibi... Kemalkent...
Bu gibi zırvalarla hiçbir yere varamayacaklarını kendileri de biliyorlar, bu sefer de huysuzlanıyorlar, küfür etmeye başlıyorlar.
Asıl sorunları bundadır: Halka hiçbir vaatte bulunamıyorlar. Abesle iştigal ediyorlar.
Habire “eski defterleri” yokluyorlar: Biz doksan sene evvel şunları şunları yapmıştık...
“Peki yarın ne
yapacaksınız?” sorusuna cevapları yoktur.
Dön dolaş Atatürk... Biraz da İnönü...
Bu “söylemle” oy alınmaz, iktidara gelinmez.
Ancak kendini kandırırsın ve kendi müşterini
oyalarsın, yeni müşteri bulamazsın. “Eskiye” yönelik hiçbir söylem oy getirmez.
Oysa “sağ” olduğu söylenen iktidarlar hep ileriye baktılar... Menderes yönetimi tek parti diktasının geçirdiği kasnakları kırdı, Demirel yönetimi kapitalizmi geliştirdi, Özal yönetimi liberalizmi kurdu, Erdoğan yönetimi ülkeyi katlaya katlaya yürüdü... Halk da hep onları tercih etti. Kimisi kör topal, kimisi yetersiz kalmış, kimisi geç kalmış, ama hep ileriye... Berikilerin aklı hep gerilerde kaldı:
Biz size ne güzel şapka giydirmiştik, alfabenizi değiştirmiştik, daha ne istiyorsunuz? İktidardan düşmelerinin ve bir daha da geri dönememelerinin kabahatını asla kendilerinde aramıyorlar. Hep “cahil halk” sorumlu.
Sağa yaslanmaya kalkıyorlar, onu gerçek sağcılar daha iyi yapıyorlar.
Sola yaslanmaya kalkıyorlar, iktidar onlardan daha fazla solculuk ediyor. Ecevit’ten beri bir liderleri yok, liderin müsveddesi var.
Kadroları yok, çapsız kasaba politikacıları var.
Fikir yok, geçmişe özlemden başka. Program? O da “eskiye dönmeye”
kurgulu... Eski anayasaya, eski sisteme dönülecek...
Böyle böyle... Yüzde 19’a düştüler! Aslına bakarsanız şimdi bir kısmının bütün derdi de belediye kazanıp paraya yumulmak.