Sorma izni!.

1 e güzel yazmış Ayşem (Özyılmazel).

Sosyal medyada bir adet varmış.. “Bir şey sorabilir miyim” diyorlarmış. Ayşe her defasında öfkeyle “Hayır soramazsın” demek istiyormuş.

“Güya iletişim aldı yürüdü öyle mi?. Oysa tam tıkandığı yerdeyiz” diyor, kız..

Ben sosyal medyada yokum. Ama cebime SMS’ler geliyor.. “Bir şey sorabilir miyim” diye..

Yahu sorsana.. Ne izin istiyor, beni bir de sms atmaya zorluyorsun.. Meğer sosyal medya adetiymiş.

Şöyle smsler de geliyor bana.. “Arayabilir miyim?.” Bakın beni, adı telefonumda yazılan herkes ama herkes 24 saat arayabilir ve beni hiç rahatsız etmezler. Edemezler.

Çünkü telefonum sessizde durur. Rahatsız olacak durumdaysam açmam. Rahat olunca dönerim.

Yani gece yarısından sonra saat 3’te arayabilirsiniz. Olur da

uyanıksam konuşuruz. Ama uyuyorsam, zaten ruhum duymaz. Bu bir.

İkincisi.. Adınız cebimde yoksa bin kez de arasanız, o telefon açılmaz. Çünkü cebim özeldir. Bana ve numaramı şahsen verdiğim dostlarıma özel.. Başkasından bulanlara değil..

Herkesin bana ulaşacağı adresler bu köşede e-mail, telefon ve hâlâ kaldıysa, faks olarak kayıtlı.. Yani Yasemin aracılığı ile..