Çağ ve çağırdıkları!.

Sevgili kardeşim, can arkada şım Çağ, Borusan Kuartet’in Çellisti Çağ Erçağ’ı cumartesi günü evlen dirdik, dünya tatlısı kar deşimiz Bahar’la.. Cankurtaran’da “Giritli” adlı restoranın bahçesindeydi düğün.

Gittim ki, orda çocuk luğum beni bekliyor.. 40’lı yıllarda her yaz, baba mın Manyas’taki köyüne, Çavuşköy’e giderdik.

Bahçenin köşesinde bir asma çardağı.. Çardağın köşesinde bir kuyu.. Kuyu başın da bir tahta masa..

Beni köşedeki asma çardağının altına aldılar.. Tam karşımda eski Anadolu evi, lokantanın kapalı kısmı.. Köyde Büyük ve Küçük Hanaylar (Çerkezcede ev demek oluyor) vardı çardağa bakan.. Ortada dans edenler.. Bizim köyde de, yaz geceleri dans edilirdi, o yıl larda. Köyün tek gramofo nu bizdeydi. Yandaki koluy la kurulur.. Kurmak da benim görevim.

Ağbim plak ve birkaç plak tan sonra iğne değiştirirdi. Tek farkımız, köyde elektrik yoktu. Lüks lambası yakardık akşam ları..

Nikahtan sonra Çağ ve Bahar’la sarmaş dolaş olurken “Neler yaşattın bana Çağ” dedim, “Burayı seçe rek..”

İlk fırsatta dostlarımı alıp o bahçeye gene gideceğim.. Hele bir de ağbimi denk getirebilirsem?.

Nice yıllara sevgili Bahar!.. Sevgili Çağ!.