II. Mahmud d|neminde kurulan yeni kurumlar
BÂBIÂLİ’DE Sadaret’in, yani dönemin başbakanlığının bir birimi olarak 1821’de Tercüme Odası kuruldu. 1826’da müsadere ve angarya usulü kaldırıldı. İstanbul’da Vak’a-yı Hayriye ile bozulan düzenin iadesi amacıyla kolluk kuvveti ve belediye hizmetlerini görmek üzere 1826’da İhtisab Nezareti kuruldu.
Vakıf gelirlerinin kontrolü ve idaresi için Ekim 1826’da Evkaf-ı Hümâyûn Nezareti kuruldu. Diğer yandan yeni kurulan Asakir-i Mansure ordusunun gelir ve giderlerini idare etmek üzere Şubat 1827’de Mukataat Nezareti kuruldu.
Vergilerin adil olarak toplanabilmesini sağlamak amacıyla 1831’de ilk nüfus sayımı ve kapsamlı arazi sayımı gerçekleştirildi. 1831’de Takvim-i Vekayi adıyla ilk resmî gazete yayınlanmaya başlandı.
1836’da Reisülküttaplık Umur-ı Hariciye Nazırlığı’na yani Dışişleri Bakanlığı’na, Çavuşbaşılık Deavi Nezareti’ne ve Sadaret Kethüdalığı da Umur-ı Mülkiye Nazırlığı’na yani İçişleri Bakanlığı’na dönüştürüldü. Umur-ı Mülkiye Nezareti’nin ismi Ekim 1837’de Dahiliye Nezareti şeklinde değiştirildi. Bundan başka Şubat 1838’de Mansure hazinesi ve Hazine defterdarlıkları birleştirilerek Maliye Nezareti kuruldu. II. Mahmud devrinin sonlarında, Mayıs 1839’da da Zahire Nezareti kaldırılarak Ticaret Nezareti tesis edildi.
Nazırlara vezir ve müşir rütbeleri verilmiş, ancak sivil oldukları için paşalık ünvanı verilmemişti. Fakat bir süre sonra hariciye ve dahiliye nazırlarına paşa ünvanı verildi. Nezaretlerin işlemesinde nazırlara yardımcı olmak üzere müsteşarlar tayin edildi.
30 Mart 1838’de Sadaret kurumu yeniden teşkilatlandırılarak “Başvekalet”e dönüştürüldü. Bu değişiklikle padişahın mutlak otoritesi pekiştirilirken, sadrazamın idari yapıdaki etkinliği sınırlandırılmıştı. Başvekil, içişleri bakanı sıfatının yanında bakanlıkların eşgüdümünden sorumlu bir organizatör kurumun temsilcisi hâline getirilmişti. Bu şekilde modern manada bakanlıkların kurulmasındaki nihai amaç, Avrupa’daki gibi kabine sistemine geçişin alt yapısını hazırlamaktı.
Bu yeniden yapılanma döneminin çerçevesini ve hukuki esaslarını tespit etmek üzere, Meclis-i Vâlâ-yı Ahkâm-ı Adliye, Dâr-ı Şurâ-yı Bâbıâli, Dâr-ı Şurâ-yı Askeri, Meclis-i Has, Meclis-i Vükela gibi bir dizi yasama ve danışma meclisleri kuruldu. Bundan başka ziraat, bayındırlık, sanayi ve kalkınma için gereken tüm işleri yürütmek üzere Haziran 1838’de Meclis-i Umur-ı Nafia ve sağlık işlerini düzene sokmak amacıyla da Meclis-i Umur-ı Sıhhiye gibi meclisler ihdas edildi.
Yurt dışındaki elçiliklerin daha fonksiyonel hale getirilmesi yönünde adımlar atılıp, önemli Avrupa başkentlerine zeki, basiretli ve aynı zamanda dil bilen diplomatların atanmasına özen gösterildi. Yurt dışına çıkışta pasaport usulü getirildi. 1838’de karantina teşkilatı kuruldu. Haberleşme alanında ise 1832’den itibaren yeni posta yolları yapıldı ve posta teşkilatı kurulması yönünde önemli aşamalar kaydedildi.