İyi de hangi varlığını armağan edeceksin?

“A ndımıza” eleştiri getiren birileri “riyakârsa,” senin yaptığın düpedüz “münafıklık” değil mi muhterem?

Daha düne kadar “PKK’nın siyasi ayağına” ekranlarda saz çaldıran kimdi?

Hangi ara varlığını Türk varlığına armağan etmenin yollarına ezikçe diller dökmeye başladın? Madem öyle, öncelikle özeleştirini yap da bilelim...

Yanlış anlaşılmasın, sorun münferit değil. Bu ülkede kimsecikler “özeleştiri” yapmaya cesaret etmiyor! Edenle de dalga geçiyorlar.

Başkan Erdoğan, “kandırıldık” dediği için yapmadıkları kalmadı. Geçenlerde daha fazlasını söyledi:

Bu soruyu adamakıllı soramazsak, FETÖ’cülerin neden hâlâ “çözülmediğine” cevap bulamayız.

Meseleyi psikolojik ve teolojik kökenlerine kadar teşrih masasına yatırmazsak veya bir dönemi mahkûm etmek için araçsallaştırmaktan öteye geçemezsek hiçbir şeyi anlayamayız.

Unutmayalım: FETÖ’cüler de her sabah “Andımız” okunan okullardan mezun olmuşlardı.

AK Parti yokken de vardılar. Ecevit’in başbakanlığı döneminden de çok hoşnuttular. O kadar ki, Fetullah, bir defasında, Ecevit’e “şefaat” edeceğini söylemişti.

★★★

Hem “EURO Türkiye’ye verilmesin” diyenlerle omuz omuzasın, hem teröre karşı Mehmetçiğin verdiği savaşa “sarayın savaşı” diyerek “bozgunculuk” yapıyorsun, hem de “Andımız” peşindesin!

Önce varlığını bir sorgula, sonra armağan edersin yiğidim!

Biraz Atatürkçü, biraz solcu, biraz darbesevici, biraz PKK muhibbi, biraz sosyalist, biraz ırkçı, biraz da bozguncusun!

Allah bereket versin, çok çeşitsin de, hangi varlığını Türk varlığına armağan edeceksin? Bozguncu yanını mı, ırkçı yanını mı?

★★★

Siz hiç 28 Şubat sürecini veya Gezi desisesini savunanların içinde ciddi bir “özeleştiride” bulunanı gördünüz mü?

Peki, “Andımız”ı hançereleri yırtınırcasına isteyen Atatürkçülerin arasında “asimilasyon işe yaramadı” diyeni hiç duydunuz mu?

Sadece bir örnek var aklımda: İlter Türkmen’di galiba, bir özel TV kanalında, “Kürtleri asimile etmeyi başaramadık” diyerek, hayıflanmıştı.

Nihayetinde durum tespitiydi. Aksini söylemek, hilaf-ı hakikatti. Kürdüm demek yasaktı. Mesela, sırf bu nedenle Şerafettin Elçi ceza almıştı.

Ne oldu; mahut “asimilasyon” işe yaradı mı? Aksine, “Kürtlük gurur ve şuurunun” yeşertilmesine yol açtı.

Dahası, “bölücü örgütün” arazide insan kaynaklarına ulaşmasının manivelasına dönüştü.

Demem o ki... Özeleştiriden “şeytan” gibi kaçarsak, sormazsak sorgulamazsak, eleştirel aklı devreye sokmazsak, kendi gerçeğimize sürgit kapanırsak...

Fetullahcılara kriminal alanın dışında söyleyecek sözümüz kalmaz.

“Nasıl, millet olarak tarihe nakşettiğimiz şanlı zaferlerden cesaret alıyorsak, yenilgilerimizden, hata ve eksiklerimizden ders çıkarmayı, hiçbir komplekse kapılmadan kendimizi eleştirme gayreti içinde olmamız gerektiğini de unutmamalıyız...Nasıl oldu da FETÖ gibi karanlık bir örgüt, başındaki şarlatanın onca sapkınlığına, hezeyanına rağmen bu derece milletimizin inanç dünyasına etki edebilmiştir?...”