“Atatürk ilah değildir” demek hakaret midir?

“Mustafa Kemâl Paşam, ne istersen iste benden, / İstersen ayıralım dinle devlet işlerini, / İstersen asa lım bütün hoca ve müridleri, / İstersen kapata lım bütün İmam Hatipleri”...

Sosyal medyada, yaklaşık otuz kişilik bir taraftar grubunun, kalabalık bir sokak ortasın da yaptığı bu “tezahürat” videosuna rastladım. Hiçbiri, tutuklanmayı bırakın gözaltına dahi alınmadı. Üstelik sözlerinde halkı kin ve düş manlığa tahrikten öte şiddete açık çağrı vardı.

Öte yandan 10 Kasım sabahı Edirne’de, Atatürk büstü önünde saygı duruşunda bulunan kişilerin yanı na gelip, “Burada ne olu yor, neden bekliyorsu nuz? Bu bir kıyamdır” şeklinde onları protesto eden E.Ş. İsimli çarşaflı öğrenci ise anında polis tarafından ağzı kapa tılarak gözaltına alınıp tutuklandı. Demek iste diği anmadaki duru şun namazdaki ayak ta duruşa benzerliği üzerinden, “Yalnızca Allah’ın huzurun da kıyamda durulur, büstlerin önünde değil” idi muhteme len. Medyaya ise nedense “Atatürk ilah değil dir” dediği ve bu yüzden tutuklandığı yansıtıldı.

Kimileri bunun şahsi bir protesto olduğu nu söylüyor. Olabilir. Kimileri ise provokas yon olduğunu söylüyor. Olabilir. Böyle olsa dahi, E.Ş.’nin yaptığı en fazla ‘Kabahatlar Kanunu’ çerçevesinde değerlendirilebilir ki anında müdahale edildiği için de ortada ancak bir ‘kabahate teşebbüs’ vardır, kabahat değil. Sanırım aklı başında olan en Atatürkoüler bile Atatürk’ün ilah olduğunu düşünmü yordur ama 10 Kasım’da yas tutanlara saygısızlık yapılmış olduğunu değerlen diriyordur; Atatürk’e hakaret edildiği ni değil. Atatürk’ün tapılacak bir put veya ilah olmadığını söylemek, Atatürk’e hakaret değil, gerçeğin ifadesidir. Edirne’deki hâkimin kararı na ve Edirne Başsavcılığı açıklamasına bakın ca ise, ‘Orda aklı başında kimse var mı?’ diye düşünmeden edemedim. Umarım anayasamız çerçevesinde bunu söylemeye hakkım vardır!

Ben üniversite yıllarımdan beri Atatürkçülüğü anlamaya çalışan ama Atatürkçü olmayan biriyim. Öyle ki yük sek lisans tezimi, Cumhuriyet Mitingleri sürer ken, üniversiteye tam da bu zihniyet sebebiy le başörtümle girmekte zorlanırken Atatürkçü gençlik üzerine yazdım. Ondan fazla Atatürkçü Gençlik Kulübü üyesiyle mülakatlar yap tım. Sonradan tezimi Türkçeye de çevi rip “Türkiye’nin Ölmeyen Babası” adıyla da yayınladım.

Bu süreçte gördüğüm kısaca şuydu: Atatürkçü kimliğin imkân şartı bitmesi isten meyen bir imkânsız yas üzere kuruludur. Kaybedilen nesneye (aşağılama amaçlı değil, literatürde ‘object’ diye geçer) bağlılık, bu kimliğin kurucu unsurudur. Yas aşamalarında yoğun acı, gerçeğin inkârı, kaybedilenin aslın da hâlâ var olduğu halüsinasyonları ve niha yetinde kaçınılmaz gerçekle yüzleşme vardır. Atatürkçü kimliğe sahip olanlar bu yas aşa malarının birinde takılı kalmışlardır. Hangi aşamada takılı kaldıkları da Atatürkçülük anlayışlarını gündelik hayatlarına nasıl yansıt tıklarını belirler. Kimisi millî bayramlar ve özel likle 10 Kasım’larda onu anmakla iktifa eder ler, kimisi ise yaşam alanlarını Atatürk resim ve büstleriyle doldurup âdeta bir mâbed için de yas tutarak uçlarda yaşar. Netice ise değiş mez; imkânsız yas çerçevesinde kurulu olan kimlik orada kalır.

Atatürkçü olmayanlar için bunu anlamak zor olabilir. Ancak bir arada yaşamanın temeli, bu zorluğu göze almak ve anlamasa dahi saygı duymaktan geçer. Nasıl ki Atatürkçülerin, ken dileri gibi düşünmeyenleri ikinci sınıf vatan daş yerine koymaya veya aşağılamaya hakkı yoksa, tersi de Atatürkçü olmayanlar için geçer lidir. Yargıya düşen ise, bu bir arada yaşa ma iradesine zarar vermeden, niyet okuyucu luğu yapmadan, maddi gerçeklere ve delillere bakarak ‘aklı başında’ kararlar vermektir. Her halükârda tutukluluk kararı, orantısızdır, adalet sizdir, hukuksuzdur.

Ayrıca kadınlara şiddet uyguladığını gördü ğümüz erkekler, 8 yaşındaki bir kızı taciz ettiğini gördüğümüz sapıklar için bile tutuksuz yargıla ma kararı veren güzide yargımızın bu alelacele tutuklama sevdası da tartışılmaya değerdir! hilal kaSlan#sabah com tr SMS HKA ya] ’ye

gönder TL MH