Sesam da olmasa!..

Sesam, Sinema Sahipleri Meslek Birliği’nin kısa adı.. Aslında “Vefam” olmalıydı. gyle güzel bir gece yapmışlar ki, “Türk Sineması’nı Geçmişten Geleceğe Taşıyanlar” başlığı ile..

Doğru ya.. Hem de ne ağır yükün altına girenler, Yeşilçam’ı sırtlarında taşıyıp, bugün Amerikan filmlerine fark atan, salon bırakmayan Türk Sineması’nı getirenler onlar..

Dün Günaydın ekimizde okudum.. Cüneyt Arkınlar, İzzet Günay, Ediz Hun, Engin Çağlar, Süleyman Turan, Serdar Gökhan, Selda Alkorlar..

104 sanatçımıza “Ödül Plaketi” vermiş Sesam.. Teşekkür etmiş onlara..

İçlerinden biri, benim özelim.. Bu yüzden onun resmini de ben köşeme aldım.. Fatma Karanfil!.

Onu, Modern Folk’un saklı meneceri Mehmet Ali Birand’ın (Işıklar içinde yatıyor) Kadıköy tarafındaki köşkünün bahçesinde tanıdığımızda, dünya tatlısı bir “Yıldız Adayı” idi.. En çok da Ali Kocatepe vuruldu. Evlendiler.. İstanbul gidişlerimde hep onlarda kalırdım. Nasıl parçalanırdı, Fattum.. Her yılbaşı öncesi Ankara’ya gelir, Holly’nin tüm aile için yaptığı Noel ağacının altına koyduğu yüzden fazla hediyeyi, Kemal’in eşi Nükhet de dahil, üçü paketler, süslerlerdi.

Çok sevdim Fatma’yı.. Ama Ali ile sonları gelmedi. Ayrıldılar. Fatma yeni bir dünya kurdu kendisine. Filmlerde, dizilerde oynadı. Bir evlilik daha yaptı. O da yürümedi. Sonra pek göremez oldum. Hastalandı. Ağırdı.. Ama “Amansız” diye adı çıkan hastalığa o aman vermedi. Yendi.. “Amansız lafı na kanmayın. Teslim olmayın. Teslim olursa nız, aman vermez” dedi. Kazandı..

Ne var ki, uzun süren mücadele, onu madden bitirdi. Çünkü, o ara oynayamıyor, birikimlerini de ilaca yatırıyordu.

İşte bu Fatma Karanfil’i kuytusunda hatırladı Sesam..

Bu Fatma Karanfil, hayatı film, hayatı dizi olacak Fatma, Sesam gecesinde sahneye çağrıldı. Ödül Plaketi sunuldu..

Bir jestin, bir vefanın insanı nasıl mutlu ettiğinin resmidir, yukarda gördüğünüz.

Teşekkürler Sesam!.

Kutlarım, Canım Fatmam!.