Sabah

HAPİSHANED­E HAYATI DEĞİŞTİ

- EGLW|r: MXrDW .AR3U= Tasarım: Nilüfer MEŞELİ

Erhan ÖZTÜRK

Doğduğu toprakları­n hasretiyle binlerce kilometre uzakta, Güney Amerika ülkesi Arjantin’de 69 yılını geçiren Raşel Kazes, 1934’te İzmir Bergama’da doğdu. Aile kökleri İspanya’dan Osmanlı toprakları­na göç eden Sefarad Yahudileri­ne dayanan Kazes, 3’ü erkek 4 kardeşin en büyüğüydü. Ailesinin işi nedeniyle 2 yaşındayke­n İstanbul’a, oradan da Gelibolu’ya yerleştile­r. 16 yaşında Gelibolulu Naftah Kazes ile tanışıp evlendi. Eşinin ailesi 1. Dünya Savaşı sırasında Arjantin’e göç etmişti. O da eşiyle birlikte 1950’de bu ülkeye gitti. 12 yıl sonra da Raşel’in anne ve babası bu ülkenin yolunu tuttu. Bir daha da çok

sevdikleri ülkelerine dönemedile­r. 2’si erkek 3 çocukları, 5 de torunları oldu. Arjantin’de bir tekstil firmasında 42 yıl çalıştıkta­n sonra 5 yıl önce emekli olan Raşel Kazes, 4 yıl önce Alzheimer hastası eşini kaybetti.

Kendi isteğiyle Arjantin kimliği almayan, Türk vatandaşlı­ğından da çıkmayan Raşel Kazes’e geçen ay Türkiye’nin

Buenos Aires Büyükelçil­iği tarafından kimlik ve pasaport verildi. Raşel Kazes ve kızı Silvia, önceki akşam THY’nin tarifeli uçağıyla İstanbul’a geldi. Beşiktaş’taki bir otele yerleşen Kazes, Türkiye’deki ilk gecesinde yaşadıklar­ını ve duyguların­ı kendisini ziyaret eden SABAH’a anlattı.

Kazes, “Tarifsiz bir gece geçirdim. Deliksiz uyudum. Adeta ikinci kez dünyaya gelmiş gibi hissettim kendimi” diyerek duyguların­ı SABAH’a anlattı. Görüşmek için kaldığı otele gittiğim Kazes, yarım yamalak bildiği Türkçesiyl­e, “Gel sana bir sarılayım evladım. Bu bir rüya olmalı” diye karşıladı beni. Eşini 4 yıl önce kaybettiği­ni belirten Kazes, “Arjantin’de bulunduğum her an memleket hasretim katlandı. Nazım Hikmet’in Memleketim şiirini okuyup, kendimi teselli ediyordum. Eşimle gelmeye çok niyetlendi­k. Önceki akşam otele yerleştiği­mde uzun süre uyuyamadım. Yataktan kalkıp odamın camını açıp, bol bol memleket havasını içime çektim. Bu hasret, bu özlem rüyalarıma giriyordu. Kızım Silvia bu düşünceler­imi bildiği için bana eşlik etti. Bu akşam torunum da İstanbul’a gelecek ve birlikte güzel bir 25 gün geçireceği­z” diye konuştu. Otelde bir çocuk gibi gözleri sevinçten parlıyordu Raşel Kazes’in. Sohbet ederken zaman zaman gözleri dolan Kazes, “Gel evladım biraz Boğaz havası alalım”diyerek yerinden fırladı. İstanbul’da kalacağı 6 günü dolu dolu geçirmek için planlar yaptığına dikkat çeken Kazes, “Tarihi yarımadayı gezeceğim. Doğduğum şehirde her yeri gezip, hafızama kazıyacağı­m. Bu mutluluğun tarifi imkansız. Hem büyükelçil­ik görevliler­ine hem de THY personelin­e çok teşekkür ederim” dedi.

EVLENDIĞIM EVE GIDECEĞIM

Eşi Naftah’ın Balıkesir’de askerlik yaptığını belirten Kazes, çantasını açarak resimlerin­i gösterip, “Çocuklarım­ıza da Türkçe öğretmeye çalıştık. Türkiye’ye gelemedik. İlk zamanlar para yoktu, sonra çocuklar küçüktü. Tam gelmeye karar vermiştik ki, kocam Alzheimer hastası oldu. O da memleketin­e gelmeyi çok istiyordu. Maalesef göremeden gitti. Bu ziyareti eşim için de yapacağım. 25 gün kalacağım. İstanbul’a, Çanakkale’ye ve İzmir’e gideceğim. Doğduğum yere ve evlendiğim eve gideceğim. Balık yiyeceğim, peynir tatlısı yiyeceğim. Türkiye’ye dair her şeyi özledim, halkını, manzaralar­ını. Ne zaman Türk bayrağı görsem, okuldayken söylediğim­iz bayrak şiirini hatırlıyor­um. 19 Mayıs’ı, 29 Ekim’i hatırlıyor­um. Arjantin’de hep Türk yemekleri yapıyorum. Torunlarım Türk yemeklerin­i çok seviyor. Okul arkadaşlar­ımı bulmaya çalışacağı­m. Şu an yaşadıklar­ımı tarif etmem mümkün değil. Keşke eşim de bu anları görebilsey­di. Onun için de nefes alıp, bakacağım memleketim­e. Bu bir rüya olmalı” diyerek mutluluğun­u anlattı.

 ??  ?? Tahliyesin­e 4 yıl kalan Tekgöz, törende mutluluğun­u anne babasıyla paylaştı. 1934 Bergama doğumlu Kazes Türkiye’de geçirdiği ilk gecenin sabahında duyguların­ı SABAH’la paylaştı: Her yanı hasret kokan memleketim­e döndüm, tarifsiz bir gece geçirdim. Deliksiz uyudum. Ikinci kez dünyaya gelmiş gibiyim. Eşimi 4 yıl önce Alzheimer’dan kaybettim. Gelmeyi çok istiyordu. Keşke o da görebilsey­di... SABAH
Tahliyesin­e 4 yıl kalan Tekgöz, törende mutluluğun­u anne babasıyla paylaştı. 1934 Bergama doğumlu Kazes Türkiye’de geçirdiği ilk gecenin sabahında duyguların­ı SABAH’la paylaştı: Her yanı hasret kokan memleketim­e döndüm, tarifsiz bir gece geçirdim. Deliksiz uyudum. Ikinci kez dünyaya gelmiş gibiyim. Eşimi 4 yıl önce Alzheimer’dan kaybettim. Gelmeyi çok istiyordu. Keşke o da görebilsey­di... SABAH
 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Turkish

Newspapers from Türkiye