Kemalizm geri gelemez

Geçenlerde bir “Atatürkoülük.emalizm” tartışması başlar gibi oldu, gündemde Meghan Markle ve Gigi Hadid gibi daha önemli konularımız bulunduğundan, söndü gitti. Atatürkçülük bir dünya görüşüdür. Kemalizm bir ideolojidir. Bir arkadaşın çok güzel özetlediği gibi,

“Atatürkoü ileri bakar, .emalist dönüp otuzlu-kırklı yıllara”...

Atatürk “beni kalıplaştırmayınız”

demiş ama Kemalist

otuzlu yıllarda “devlet kapitalizmine dayalı bir memur

diktası” üretmiş tir. Bu dikta, 1950 yılına kadar toplumu taş gibi dondurmuştur.

★★★

Kemalizm zaman zaman açık, zaman zaman gizli sürdürdüğü iktidardan 2002 yılında düştü.

Yerine halkın iktidarı geldi.

Bu iktidar elbette sosyalist değildir ama halkçı ve solcudur.

Elbette “kendi burjuvasını” yarat mış ama halka da çok şey vermiştir. İstanbul sermayesinin bu iktidara duyduğu nef ret, babasının hayrından değil, “ona rakip yeni bir burjuva sınıfını, Müslüman burjuvayı” doğurmuş olmasından kaynak lanıyor.

Kemalizm her zaman “solu en ook ezen” güç olmuştur.

Solu 1925’te, 1927’de, 1931’de, 1946’da, 1971’de ve en son da 1980’de tır panlamıştır.

Birçok ahmak solcu, solun yediği kazık lardan hiç ders almadığı için gene de Kemalistler’den medet umar... Bundan kur tulamadığı için de arkasında hiçbir zaman halkın desteğini bulamamıştır. (Ecevit solcu olduğu için değil, Kıbrıs’a çıktığı ve daha sonra “Apo’yu yakaladı sanıldığı” için iktidara yaklaşır gibi olmuştu, ikisinde de kendi kendini batırdı.)

Birçok ahmak, CHP yetmiş yıldır hasret kaldığı iktidara geri dönerse Kemalizm’in de geri geleceğini sanıyor...

CHP artık Kemalist değildir. CHP’nin içinde artakalmış Kemalistler’in artık sesleri çıkamıyor... “Azınlık fraksiyonu” oldular...

CHP, bir yandan şeriatçılar, bir yandan faşistler, bir yandan Kürtçüler’le bir geniş cephe oluşturmaya çalışıyor.

Ola ki iktidara gelse, Kemalizm geri dön meyecektir.

“Demokratlık” kisvesi altında bir cur cuna başlar. PKK da kaybetmiş olduğu mevzilere yeniden kavuşur. Terör yeniden canlanır.

15 Temmuz gecesi FETÖ’nün darbe girişiminden umutlanmaktan utanmamış olan Kemalistler gene hüsrana uğrarlar...

Çünkü tarihin çarkları, evet bir süre yavaşlatılabilir ama geriye doğru çevrile mez...

Fakat “Müslüman” iktidar giderse, yeri ne “dinci” iktidar gelir, bunu da biliniz.

Erdoğan’ın alternatifi Gül değil, Gülen’dir.

Şeriatçılık neymiş, asıl o zaman görür sünüz.

Erdoğan nefretiyle Fetullah’a yatan sözde liberaller de nereye kaçarlar bilmem artık...

Öyle ya da böyle, amiralini sevdiği min gemisi ne kadar yırtınırsa yırtınsın, Kemalizm geri gelmez.

Özledikleri “laik faşizm” yerine “dinci faşizm” gelir ki “yandım Allah” derler.