Peki bize ne oluyor?..

Hürriyet, Ahmet Hakan Genel Yayın Müdürü olduktan sonra, gazeteyi sosyal medya fanatiklerine göre çıkarmaya başladı. Çünkü Sevgili Ahmet’in kendisi sosyal medya ile yatıyor, sosyal medya ile kalkıyor. Köşesini de, kendi fikirlerinden çok, sosyal medya iddia ve tezlerine göre yazıyor sanki.. Neyse kendi bilecekleri iş. Ben, tam 72 yıllık bir Hürriyet okuru olarak fikirlerimi yazma hakkına sahibim o kadar.. Hele gençlik yıllarımda Hürriyet okumadığım gün, bir şeyler eksikmiş gibi gelirdi bana.. Çünkü Hürriyet “haber” gazetesiydi. Yurttan, dünyadan merak ettiğim her haberi Hürriyet’te bulurdum. En küçüğünden en büyüğüne.. Kesin bulurdum. Öyleydi çünkü..

O Hürriyet yıllardır yok ama, alışkanlıklar devam ediyor. Şimdi bu “Sosyal Medya Sözcüsü” Hürriyet’e çok kızıyorum ama, gene mutlak okuyorum. Çünkü keyifle okuduğum genç yazarlar var.. Savaş Özbey, Zeynep Bilgehan, Onur Baştürk, Orkun Ün gibi.. Görüşlerine katılayım, katılmayayım, yeni şeyler duymak, yeni fikirler okumak hoşuma gidiyor..

Neyse konum o değil..

Bu sosyal medyacı Hürriyet, birtakım fanatik feministlere uyup, dünyanın nerdeyse her ülkesinde ve dilinde aynen kullanılan “iş adamı” lafını, gurubun tüm yayınlarında yasakladı ve kulağa nasıl yapay gelen “iş insanı” demeye başladı..

Efendim “iş adamı” demek kadın haklarına saygısızlık, ayrımcılıkmış..

“Canları bilir” dedim, içimden.. Sonra baktım, bizim Sabah da “iş insanı” yapay lafını kullanmaya başladı..

Bizde öyle bir talimat yok.. Olsa duyardım. Bu bazı yazar ve muhabirlerin kendi tercihleri.. Ama niye?. Niye Hürriyet’in, yani aslında sosyal medya fanatiklerinin peşinden gidiyoruz?.

Diyelim Güler Sabancı, kendisine iş adamı denmesinden hoşlanmıyorsa, Sakıp Sabancı dostumuz, üstadımız, ışıklar içinde yatsın, niye “iş insanı” oluyor ki..

Güler Sabancı’ya da “iş kadını” dersin olur biter..

★★★

Adam lafı, dilimizde “âdem”den gelir.. Arapça “âdem”den.. Ben-i âdem de, kelimesi kelimesine “insanoğlu” demektir. “Havva kızı” diye de bir laf yoktur. Yani “iş adamı”, zaten “iş insanı” demektir.

Sade bizde değil, dünyada böyledir.

“Human”, yani “insan” lafı, Latince “homme”dan gelir.. Yani “adam” yani “insan”dan.

İş adamı mı?.

İtalyanca Uomo D’affari.. (Uomo, adam demek,)

Almanca Geschaftsmann (Mann, adam demek.)

Fransızca Homme d’affaire (Homme, adam demek.)

İngilizce Business man (Man, adam demek.)

Hintçe Bijanes main (Main adam demek.)

Fince Liikemies (Mies adam demek.) Rusça Biznesmen (Men adam demek.)

Yahudice Gesheftmentsh (Mentsh, adam demek.) Ki sonuncu örnekle ilgili bir notum var. Yahudilik, anadan geçer. Yani Yahudi olmak için, Yahudi anadan doğmanız gerekir. Onlar bile “iş adamı” diyorlar..

Bilmem daha örnek vermem gerekir mi?.

İş adamı, iş kadını ayrımı bana mantıklı geliyor. Ama iş insanı olmadık ve de çok zorlama bir sözcük.. Bin yıllık ve dünyanın tüm dillerine nerdeyse yerleşmiş bir sözcüğü sosyal medya zorlamasına “Başüstüne” diyen bir gazetecinin kararı ile değiştiremezsiniz..

Evvelden kadın evdeydi. İş kadını yoktu, ev kadını vardı.

Ne mutlu ki, Mustafa Kemal Atatürk sayesinde kadınlarımız dünyanın ilk eşit haklara sahip kadınlarının başında yer aldılar. Evden çıktılar. İşe girdiler. İş kurdular.. Ev kadınının yanına “iş kadını”nı da koydular. Kendilerine iş adamı denmesinden hoşlanmıyorlarsa, haklarıdır. Değiştirir, “iş kadını” yaparlar..

Ama beni “iş insanı” diye değiştirme hakkı kimsede yoktur.

Ben de “iş adamı” olarak kalırım.. İtirazı olan “kadın” var mı?.