CÖMERT KIŞI CENNETE YAKIN OLUR
Yüce Allah (CC) cömert olanları sever. Kendisinden bir şey isteyeni asla geri çevirmeyen Peygamber Efendimiz (SAV), “Cömertlik, dalları dünyaya uzanan cennet ağaçlarından bir ağaçtır” buyurmuştur
Güzel ahlakın en belirleyici özelliklerden biri cömertlik duygusudur. Rabb’imizin Kur’an’da emrettiği cömertlik, kişinin kalp âlemine güzel haslet kazandırır. Öncelikle cömert kişiyi Allah sever ve kullarına sevdirir. Cömert kişi cennete yakın, cehennemden uzak olur. Cömertliğin asıl sahibi ve kerim (ihsanı bol, sonsuz cömert) olan Allah-u Teâlâ hakkında Peygamber Efendimiz (SAV), “Allah-u Teâlâ Cevad’dır, yani cömert ve ihsan sahibidir. Bu sebeple cömertliği sever. Yine O güzel ahlakı sever, kötü ahlaktan da hoşlanmaz” buyurmuştur. (Süyûti,1).
Cömertliğin en güzel örnekleri Efendimiz’in hayatında yer almıştır. Bir olayda henüz Müslüman olmayan Safvan, Allah Resulü’nün ganimet malları arasında dolaştığı sırada, develer ve çobanlarla dolu vadiye hayran hayran bakıyordu. Peygamberimiz de onu göz ucuyla takip ediyordu. Ona hitaben, “Ebu Vehb, vadi pek mi hoşuna gitti?” diye sordu. Safvan, “Evet” dedi. Peygamberimiz, “O vadi de içindekiler de senin olsun!” buyurdu. Safvan kendini tutamayıp, “Bir Peygamber’den başka kimsenin kalbi böyle cömert olamaz” dedi ve şahadet getirerek Müslüman oldu. Sonra Kureyş’e, “Ey kavmim, Müslüman olunuz. Muhammed öyle ihsanda bulunuyor ki yokluktan ve yoksulluktan hiç korkmuyor” dedi.
İNSANLARI GERİ ÇEVİRMEZDİ
İnsanları hiçbir şartta incitmeyen Efendimiz, kendisinden bir şey istendiğinde asla “hayır” demezdi. İstenen kendisinde yoksa dahi, borçlanır ve ihtiyaç sahibini memnun ederdi. Bir gün biri Peygamberimize gelerek bir şeyler istedi. Allah Resulü, “Sana vereceğim bir şey yok, git benim namıma satın al, mal geldiğinde öderim” dedi. Efendimizin sıkıntıya girmesine gönlü razı olamayan Hz. Ömer, “Ya Resulullah, yanında varsa verirsin, yoksa Allah seni gücünün yetmeyeceği şeyle mükellef kılmamıştır” dedi.
Allah Resulü’nün, Hz. Ömer’in bu sözlerinden hoşnut olmadığı mübarek yüzlerinden belli oldu. Bunun üzerine ensardan biri, “Anam babam sana feda olsun ya Resulullah! Ver, arşın sahibi azaltır diye korkma!” dedi. Bu sahabinin sözleri Efendimizin çok hoşuna gitti, tebessüm etti ve “Ben de bununla emrolundum” buyurdu.
Cömertliğin faziletini beyan sadedinde Allah Resulü şöyle buyurmuşlardır: “Cömertlik, dalları dünyaya uzanan cennet ağaçlarından bir ağaçtır. Kim onun dallarından birine tutunursa, bu onu cennete götürür. Cimrilikse dalları dünyaya uzanmış cehennem ağaçlarından bir ağaçtır. Kim de onun dallarından birine tutunursa, bu da onu cehenneme sürükler!” (Beyhaki).
Hz. Ali’nin (RA) şu ifadeleri ne kadar güzeldir: “İki nimet vardır ki, beni hangisinin daha çok sevindirdiğini bilemiyorum. İlki, bir kimsenin ihtiyacını karşılayacağımı umarak bana gelmesi ve bütün samimiyetiyle benden yardım istemesidir. İkicisi de Allah’ ın, o kimsenin arzusunu benim vesilemle yerine getirmesi ya da kolaylaştırmasıdır.”
KENDİNE VERİLEN SADAKA
Bir gün Allah’ın elçisi, “Herkes her Allah’ın günü kendisine sadaka vermelidir” buyurdu.
Bunun üzerine Ebu Zer (RA), “Ya Resulullah, benim malım yok ki, nereden bulup da sadaka vereyim?” deyince, Peygamber Efendimiz şöyle buyurdu: “Tekbir getirmek sadakadır. Sübhanallah demek sadakadır. Elhamdülillah demek sadakadır. La ilahe illallah demek sadakadır. Estağfirullah demek sadakadır. İyiliği tavsiye etmek sadakadır. Kötülükten sakınmak sadakadır. Yoldaki taşı kaldırman sadakadır. Görmeyene yol göstermen sadakadır. Sağıra, dilsize, seni anlayana kadar anlatmaya çalışman sadakadır. Aradığı sorduğu bir şeyi nerede bulacağını bildiğin kimseye yardımcı olmak sadakadır. Zor durumda kalıp yardım isteyenin bir an önce yardımına koşman sadakadır. Güçsüze arka çıkman sadakadır. Eşinle cinsel yakınlığın sadakadır. İşte bütün bunlar kendine yardım edeceğin konulardır. Hayır çeşitleridir, malın olmasa da sen sadaka vermeye devam et.” (Ahmed, Müsned 168 - 169).