Anne, bizim Astronot uzaya çıkarken beni kaldır

Dün, yani 19 Ocak , tarihi bir gündü. +em de tarihi günlerimiz diye bir kitap yazılsa en caf caflı sayfalardan biri, Türkiye’nin ilk insanlı uzay misyonunun gerçekleştiği 19 Ocak tarihine ait olurdu. Bazıları küçümsese de durum bu. Çocukların şimdiden adını ezberlediği

ABD’de Uluslararası Uzay İstasyonu’ndaki

A[ (Axiom Misson) ile birlikte uzaya çıktı. Uluslararası medyanın yoğun ilgi gösterdiği Ax-3’ün uzay yolculuğunun ülkemize katkılarına geleceğim.

Önce Türkiye’nin bu misyonda yer almasıyla ilgili bazı (gerçekten akıl almaz derecede) kötü niyetli videolara, sosyal medya mesajlarına ve hatta köşe yazılarına değineyim. Bazıları ‘Türkiye uzay mekiği yapmadı, aman ha sakın biz yaptık zannetmeyin,’ telaşıyla ülkemizin ne olursa olsun gurur duyulacak bu adımıyla alay etmeye çalıştı. Bir de ‘55 milyon dolara neler yapılırdı’ diyenler var. Dün uluslararası medya, haber başlıklarında özellikle ‘Türk Astronot’ ifadesine yer verdi. Bir haberci olarak nedenini söyleyeyim; çünkü bir Türk’ün astronot olması, uzaya gitmesi, beklenmedik, nadir bir olay olarak algılanıyor. Bu yüzden de haberi ilgi çekici kılmak için ‘Türk’ ve ‘astronot’ kelimeleri başlığa çıkarılıyor. Sonuç; bana göre ülkemizin adı son derece olumlu bir mesaj içeren uzay yolculuğu haberlerinde başlığa taşındı. Bunun katkılarını 55 milyonla ölçemezsiniz.

Bütün bunları bilmelerine rağmen meseleyi hala küçümsemeye çalışanlara aslında söylenecek çok şey var ama sadece bir soru sorup konudan çıkacağım. Sizin bugüne kadar bindiğiniz otomobilleri kim üretti? Yoksa sizler,

ilk Türk Astronot Alper Gezeravcı,

‘yok, bu arabayı biz yapmadık, binmeyelim’ deyip, yerli otomobil üretme vizyonu mu geliştirdiniz? Ya da mesela bu vizyonla yola çıkan Devrim arabasını mı? Hadi onu kaçırdınız Togg’u mu desteklediniz?

Durun cevap vermeyin, bunların cevabını hepimiz biliyoruz. Ama ne derlerse desinler dün, Türkiye güzel bir güne uyandı. Bütün bu çabalar astronot olmayı hayal eden, bilime meraklı hiçbir çocuğun heyecanını ve biz yetişkinlerin mutluluğunu gölgeleyemedi.

Bu yolculuğun tek sıkıntısı vardı bana göre o da başlama saati. Çünkü çocuklar uykudaydı. Ve bu nedenle de 18 Ocak’ın, 19 Ocak’a bağlandığı gece çocuklar uykuya dalarken annelerini tembihlediler ‘beni Türk astronot uzaya giderken kaldır’ diye. Umarım o anneler çocuklarını uyandırmıştır.

Uzay mekiğini biz yapmadık meselesine gelince, işte onu da dün gece uyanmak isteyen o çocuklar yapacak, siz hiç merak etmeyin!