Peygamberimizin örnek hutbesi
Ey insanlar! Şüphe yok ki sözlerin en doğrusu, Allah’ın kitabıdır.
En sağlam bağ, takva kelimesidir.
Milletlerin/dinlerin en hayırlısı, İbrahim’in milletidir/ dinidir.
Sünnetlerin en hayırlısı, Muhammed’in sünnetidir.
Sözlerin en şereflisi, Zikrullah’tır.
Kıssaların en güzeli, Kurân’dır (Kuran’da olanlar).
İşlerin hayırlısı, Allah’ın yapılmasını mecbur kıldığı farzlardır.
İşlerin kötüsü, sonradan ihdas edilmiş olanlardır.
En güzel rehberlik, nebilerin rehberliğidir.
Ölümlerin şereflisi, şehitlerin ölümüdür.
Körlüğün körü, doğru yola eriştikten sonra ondan sapmaktır. Amellerin hayırlısı, faydalı olandır. Doğru yolun hayırlısı, kendisine uyulandır.
Körlüğün kötüsü, kalp körlüğüdür.
Veren el, alan elden hayırlıdır.
Az olup da kâfi olan, çok olup da (Allah’a itaatten alıkoyarak) oyalayan şeyden hayırlıdır.
Tövbenin kötüsü, ölüm vakti geldiği sıradakidir.
Pişmanlığın kötüsü, kıyamet günündekidir.
İnsanların hayırsızı, cumaya en son gelendir.
İnsanların hayırsızı, Allah’ı ihlassız bir dille anandır.
Hataların en büyüğü, yalancılıktır. Zenginliğin hayırlısı, kalp zenginliğidir. Azıkların hayırlısı, takvadır.
Hikmetin balı, Allah (CC) korkusudur. Kalbin vakarı, yakindir.
Şüphe küfürdendir.
Ölü arkasından feryat, cahiliye âdetlerindendir.
Ganimet mallarına ihanet, cehennem korlarındandır.
Sarhoşluk, cehennem ateşiyle dağlanmadır.
İçki, günahların her çeşidini bir araya toplayandır.
Gençlik, delilikten bir bölümdür. Kazançların en kötüsü, faizdir. En kötü yemek, yetim malıdır. Bahtiyar, başkasından ibret alan
dır.
Bedbaht, anne karnında bedbaht olarak yazılandır.
Her biriniz dört zira’ yere (mezara) girecektir.
İş (muhasebe) ahirete kalır.
Amellerde esas olan, sonuçlardır.
Aktarılan bir sözün en kötüsü, yalan olandır.
Gelen her şey, yakındır.
Müminin sövmesi, günahtır. Mümini öldürmek, küfürdür. Müminin etini yemek (gıybetini etmek), Allah’ın emirlerine karşı koymaktır.
Müminin malının dokunulmazlığı, kanın dokunulmazlığı gibidir.
Kim yalan yere Allah üzerine yemin ederse yalanlanır.
Bağışlayan kişi, bağışlanır.
Kim affederse Allah onu affeder.
Kim öfkesini yenerse Allah onu mükâfatlandırır.
Kim sabrederse Allah ecrini kat kat artırır. Kim Allah’a isyan ederse Allah onu azaplandırır.
Allah’ım beni ve ümmetimi bağışla! Allah’ım beni ve ümmetimi bağışla! Peygamberimiz üç kez tekrar ettikten sonra, “Allah’tan kendim ve ümmetim için af diliyorum” buyurdu.” (Beyhaki/ Delailün Nübüvve)