Niyetiniz Allah için olsun

Bağışlanma bazen bir hırkayla, bazen de huşu içinde “La ilahe illallah” diyerek gelir. O nedenle yapılan hiçbir iyiliği küçük görmeyin. Kulun nazarında kum gibi ufak olan, Yaratıcı’nın nazarında dağlar kadar büyük olabilir

İnsanoğlu yaşadığı dünyada acaba Rabb’inin rızasını kazanacak amelleri işleyebiliyor mu? Bunun dünyada bir sağlaması var mı? Yoksa amel defterine yazılan notlar hep “gizemli ve gizli” mi? Kendi kendini test edebilme şansı var mı? Daha öz bir ifadeyle, mesajın hakkını verebiliyor mu?

Bence bunu görebilme imkânı var. Aslında akşam başınızı yastığınıza koyduğunuzda, Allah’a ve kula karşı iç dünyanız rahatsa mesele yok. Bazen yüce Allah’ın mağfiretini “bir hırka” sağlar.

BİR HIRKAYA BİR KÖŞK

Bir gün, bir Allah dostu, dilenen bir kadın gördü. Hava soğuktu. Donduran bir rüzgâr vardı. İnsanlar evlerine varmak için kaçışıyorlardı. Dilenen kadının kucağında ise ufak bir çocuk vardı. Allah dostu oradan geçti. Gözü küçük çocukta kaldı. Kadın, “Allah için bu fakire bir sadaka” diyordu. Allah dostunun verecek hiçbir şeyi yoktu. Çünkü o da yoksuldu. Belki akşama yiyeceği bir şeyi de yoktu. Dünyalık olarak sadece sırtına giydiği bir hırkası vardı.

“Allah için” diyen kadını duyunca hırkasını çıkarıp çocuğun üzerini örttü. Sonra da soğukta titreyerek kulübesine doğru yola koyuldu. Gece fakirhanesinde garip bir rüya gördü: Muhteşem bir köşkün yanındadır. Göz kamaştıran bir köşk, onu o kadar etkiler ki, oradan gözünü alamaz. Hayretler içinde sorar: “Bu köşk kimin acaba?” Rüyasında cevap verirler: “Bu köşk senindir.” Yoksul Allah dostu sorar: “Ben bu köşkü hak edecek ne yaptım ki?” Cevap verirler: “Bugün, bir çaresizin sırtına hırka attın. Bu köşk, yoksul kadının çocuğunun sırtına attığın hırkanın karşılığıdır.” Bir hırkaya bir köşk.

Mesele hırkanın değerinde değil. Mesele hırkayı veren el ve hırkanın uğruna verildiği eldedir. Rabb’in cömert eli, kulun cömert elinin üzerindedir. Bağışlanma işte bazen böyle bir hırkayla gelir, niyet Allah ise. Bazen bin hırka bir işe yaramaz, niyet Allah değilse. Bazen bağışlanma “La ilahe illallah, yani Allah’tan başka ilah yoktur” sözüyle gelir.

İMANLI BİR ZİKİRLE CENNET

Denilir ki kul mahşerde hesaba gelir. Hesap defteri açılır. Hesap defterinde kulun hiçbir iyiliği yoktur. Aksine defteri günahlarla doludur. Terazi konulur. Günah kefesi ağır basar. Kulun hiçbir ümidi kalmamıştır. Emir gelir, kulu hak ettiği yere gönderin diye. Kul cehenneme doğru sürüklenir. Ümidinin kalmadığını anlar. Bütün kapılar kapanmıştır. Yalvarmaya başlar. Melekler bu yalvarmaları duymazlıktan gelir. “Senin için bütün çareler tükenmiştir” derler. Sen dünyadayken yalvaracaktın; burada ağlamanın, sızlamanın kıymeti yoktur.

Yüce Allah bu manzarayı bilmektedir. Her şeyi bilmesine rağmen meleklerine sorar. Bu kulun hiç mi iyi bir ameli yok? Melekler “Yok ya Rabbi, amel defterinin iyilik sayfaları boş. Biz onun için onu cehenneme götürüyoruz” der. Sonradan yeniden yola devam edeceklerinde, Rabb’imizden emir gelir: “O kulumu bırakın. O kulumun bilmediğiniz ve sadece benim bildiğim bir ameli vardır. Ben o kulumu o ameli hatırına affettim.”

Melekler hayret ve merak içinde sorar: “Ya Rabbi, kulun bizden gizli kalmış, amel defterine de yansımamış bu iyiliği nedir?” Yüce Allah cevap buyurur: “Bu kul bir gece uykusu kaçtığında yana dönerken zikir (Allah’ı anmak) niyetiyle bir defa ‘La ilahe illallah’ demişti. İşte ben bu kulumu, o kelime hürmetine affettim. Onu alın ve cennete götürün.”

Melekler cehenneme doğru sürükledikleri kulu, cennete doğru taşımaya başlarlar. Bir zikir kelimesi. Bazen terazide bütün günahları silecek kadar ağır olabilir. Belli ki bu kelime öyle dolu dolu, öyle Rabbani, öyle coşkulu, öyle imanla söylenmiştir ki bütün terazileri altüst etmiştir.

İYİLİKLERİ KÜÇÜMSEMEYİN

Bu iki örneği şunun için verdim: Hiçbir iyiliği, hiçbir iyi niyeti küçük görmeyin. Kulun nazarında kum gibi ufak olan, Yaratıcı’nın nazarında dağlar kadar büyük olabilir. Bu iyilik için de geçerlidir, kötülük için de...

Küçük gördüğünüz bir isyan, bir günah Rabb’in nazarında şirkle yarışabilir. Bir bakarsınız hiç farkına varmadan bütün ameliniz boşa çıkmıştır. Yapacak hiçbir şeyiniz kalmaz. Ortada öylece kalakalırsınız. Veya en çetin günde, mahşer meydanında, bütün ümitlerinizin eridiği o hesap anında, bir bakarsınız hiç önemsemediğiniz bir iyiliğiniz affınıza vesile olur. Sizi cennetin ve yüce Rabb’in en seçkin misafiri yapar.