KAYNAKLARIN İSRAFI ve ŞUURLU fertler

İsraf kelimesi, serefe fiilinin mastarından türetilmiş olup aşırı gitmek, haddi açmak, fazla fazla harcamak manalarına gelir. Terim manası ise; maddîmanevî imkânların gereksiz ve yersiz yerlere harcanarak heba edilmesidir.

İsraf bütün semavî dinlerde özellikle İslâm’da haram kılınmıştır. Kur’ân’da, “Yiyiniz içiniz, ancak israf etmeyiniz. Şüphesiz Allah israf edenleri sevmez”1 buyrulur. Başka bir âyette müsrilerin şeytanın kardeşleri olduklarını bildirir.2 İsrafın neticesi ziyan ve fakirliktir.

İSRAF ŞÜKÜRSÜZLÜKTÜR

Üstad Bediüzzaman, yukarıdaki âyetleri tefsir babında, Rahim olan Rabbimizin insanlara verdiği nimetlerin mukabilinde şükür istediğini, israfın şükre zıt, nimetleri hafife almak olduğunu, iktisadın ise nimetlere karşı ticaretli bir hürmet olduğunu ifade etmektedir.3

Bediüzzaman başka bir eserinde şükür ve şükürsüzlüğün ölçülerini, “Şükrün mikyası kanaattir ve iktisattır ve rızadır ve memnuniyettir. Şükürsüzlüğün mizanı; hırstır ve israftır, hürmetsizliktir, helâl – haram demeyip rast geleni yemektir”4 şeklinde açıklamaktadır.

İsraf çeşit çeşittir. Yeme içmede israf, uykuda israf, konuşmada israf, zaman israfı, maddî imkânların israfı gibi. Maddî imkânların israfı iki türlüdür: Biri: Şahısların kendi mallarını israf etmesi, Diğeri: Devlet memurlarının ve yöneticilerin devletin kaynaklarını israf etmesidir.

DEVLETİN KAYNAKLARI UMUMUN MALIDIR

Devlet memurlarının ve yöneticilerin umumun malını israf etmesi ağır bir sorumluluğu netice verir. Bunun uhrevî cezası dehşetlidir. Zira onların heba ettikleri kaynaklarda başta tüyü bitmedik yetimler ve fakirler olmak üzere, toplumun bütün kesimlerinin hakkı vardır. Devlet kaynakları toplumun bütün kesimlerinin razı olacağı ve onlara faydalı olacak işlere harcanması lâzımdır.

Ne yazık ki günümüzün devlet bürokrasinde müthiş bir israf çarkının döndüğü görülmektedir. Toplanan vergilerden oluşan devletin parası ve malı, lüzumsuz ve faydasız yerlere bolca harcanarak heba edilmektedir.

Çare: Fertlerin iman, ahlâk ve Demokratik şuur kazanmaları gerekmektedir. Ahirette hesap vereceğine inanan imanı güçlü, Demokratik şuura sahip insanlar, hayatlarında israf yapmaktan kaçındıkları gibi, usulüne uygun bir şekilde müsrifleri, bilhassa devletin imkânlarını israf eden yöneticileri sorgularlar. Onlara siyasî destek vermeyerek, onlara ders vermiş ve veballerine ortak olmadıklarını göstermiş olurlar.

SEÇİMLERDE SU GİBİ PARA HARCANMAKTADIR

Seçim süreçlerinde israfta sınır tanınmamaktadır. Ülkede fakirler emekliler, işsizler geçim sıkıntısı yaşarlarken, devletin Yüz Milyonlarca parası seçim harcamaları için Meclisteki partilere cömertçe aktarılmaktadır. Partiler seçim kampanyalarında seçimi kazanma yolunda tanıtım ve reklâm için su gibi para harcamaktadırlar.

Çare: Fertlerin iman, ahlâk ve Demokratik şuur kazanmaları gerekmektedir. Ahirette hesap vereceğine inanan imanı güçlü, Demokratik şuura sahip insanlar, hayatlarında israf yapmaktan kaçındıkları gibi, usûlüne uygun bir şekilde müsrileri, bilhassa devletin imkânlarını israf eden yöneticileri sorgularlar. Onlara siyasî destek vermeyerek, onlara ders vermiş ve veballerine ortak olmadıklarını göstermiş olurlar.