Ramazan’ın Tacı-tahtı: İtikâf
Adana’danhanımokuyucularımız:“külliyemizde son on günün gecelerinde ve gündüzlerinde itikâf için nöbetleşe birer ikişer saat kalmaya karar verdik. Şahs-ı manevî olarak itikâf yapalım diye. Böylece hem külliyemiz hiç boş kalmıyor. Hem de itikâf sevabından herkes istifade etmiş oluyor. Böyle bir uygulamanın sakıncası var mı? Bidat olur mu?”
SON ON GÜNÜN İBADETİ
Okuyucularımızın nöbetleşe itikâf yapma azmi tebrike şayan. Hiçbir sakıncalı yanı yoktur. Bid’at da değil; bilâkis sünnet-i müekkededir. Allah kabul etsin. Âmin.
Yarın itibariyle Ramazan ayının son on gününe giriyoruz. Son on günün ibadeti bir başkadır! Cehennemden azat olduğumuz günler! Gözümüze uyku girmemesi gereken günler… (Uyku, tabiî ki dinlenmek için gereklidir. Ama fazlası değil.)
Bu son on günde, Ramazanımızı taçlandıran, orucumuzu şahlandıran, Cehennemden azat olup Cennette bizi tahtlandıran bir ibadet var: İtikâf!
Başarabilirsek ne mutlu! Başarmak için bazı pratik ipuçları paylaşayım:
İTİKÂF İÇİN NİYET
Bu günlerde ister vakit namazı kılmak için bir camiye girelim, ister bir mescide girelim, ister iman ve Kur’ân dersi tezekkür ettiğimiz, içinde cemaatle vakit namazı kılınan Allah için vakfedilmiş bir mabed hükmünde bulunan külliyemize girelim… Dış kapının eşiğinden adımımızı atarken dilimizde şu niyet olmalı: “Niyet ettim Allah rızası için şu vaktin namazını kılıncaya kadar/ veya bir ders süresi kadar/veya bir gece/ veya bir gün/ veya şu kadar süre itikâf yapmaya.”
Niyetten anlaşılacağı gibi, itikâfı parçalı yapmak mümkündür. Yani on günün tamamında değil de, bu günler içinde parça parça yapılabilir. Bu yüzden itikâfa niyet ederken eğer parçalı yapacaksak süre belirlemeyi unutmayalım. Parçalı yaptığımızda son on günde birden fazla itikâfa girme fırsatı da bulmuş oluyoruz.
İtikâf süresinin en çoğu on gündür. En azı “sübhanallah” diyecek kadar bir andır. Eğer on günlük niyet edersek veya on günden kısa olmakla beraber bir-iki günlük niyet edersek, bu günlerden biri Cuma günü ise, niyet ettiğimiz mekânda Cuma namazının kılınır olması şarttır.
Hanımlar evlerinin bir odasında itikâfa girebilecekleri gibi, ders yaptıkları külliyenin odalarını itikâf için de kullanabilirler.
KADİR GECESİNİ ARAMAK
Ramazanın son on günü içerisinde itikâfın sünnet-i müekkede olmasının bir hikmeti, Kadir Gecesi’ni aramak ve ihya etmektir. Çünkü Kur’ân’ın bildirdiği gibi, bin aydan daha hayırlı1 olması hasebiyle Kadir Gecesi, gecelerin en faziletlisidir. İtikâfın bu geceye rastlamasının feyiz ve sevabı hesapsızdır.
İtikâfta kaza veya nafile namaz kılınabilir, Allah zikredilebilir, tespih çekilebilir, dinî veya imanî dersler yapılabilir, tövbe istiğfar yapılabilir. Yani bu süre -tabir caizse- Allah ile baş başa bulunduğumuz zamandır. Muhtevayı buna göre doldurabiliriz. Malayani şeyler yapmamak yeterlidir.
İtikâfın şart ve rükünleri şunlardır:
1. Niyet yapılmalıdır. 2. Gündüzü oruçlu olmalıdır. 3. İtikâf bir mescitte veya mescit hükmünde bir mabette yapılmalıdır. 4. İtikâfa niyet eden Müslüman olmalı ve dinî emirler hususunda mükellef bulunmalıdır.
İTİKÂFTA SÜRE
Hanefîlerden İmam Ebû Yusuf’a ve Malikîlere göre itikâfın en az süresi “bir gün”dür. Hanefîlerden İmam Muhammed ile Hanbelîlere göre itikâfın en az süresi, kişiye bağlı olarak “bir andır”. Şafiîlere göre ise itikâfın en az süresi “tesbih çekme” süresi kadar bir zamandır.
Demek oluyor ki bir Müslüman, Ramazanın son on günü içerisinde bir mescide vakit namazı kılmak için girerken aynı zamanda “vakit namazı kılma süresince” itikâfa niyet etse, namazı kılıp camiden çıkarken itikâf yapmış olarak çıkar.
Ramazanın son on günü içinde, istenilen vakitlerde itikâf yapılabilir. Meselâ yalnız gündüzlerde veya bu günlerin belli vakitlerinde itikâfta bulunmaya niyet etmek sahihtir. Bu durumda niyet edilen süre bitince, itikâftan çıkılmış olur.
GÜNÜN DUÂSI
Ey rahmeti sonsuz olan! Ey merhameti nihayetsiz olan! Ey bağışlamasına sınır olmayan! Ey hesapsız iyilikleri için sonsuz minnet ettiğim Allah’ım! Kusurlarımı affet!
Günahlarıma mağfiret buyur! Seyyiatımı bağışla! Hatalarımı ört! Ayıplarımı setreyle! İtikâfımı ve ondaki evradımı, ezkârımı, tezekkürümü, tefekkürümü, ibadetimi kabul eyle! Âmin.