AZAMETLİ, bahtsiz BİR kit’anin REÇETESİ: münazarat
Azametli, bahtsız bir kıt’anın; şanlı, tâlihsiz bir devletin; değerli, sahipsiz bir kavmin reçetesi veyahut Bediüzzaman’ın Münazarat'ı.
Azametli, bahtsız bir kıt’anın; şanlı, tâlihsiz bir devletin; değerli, sahipsiz bir kavmin reçetesi veyahut Bediüzzaman’ın Münazarat’ı.
(Münazarat, giriş kısmı) ***
Otuz beş sene evvel Ebuzziya Matbaası’nda tab’edilen Münâzarât ve Saykalü’l-İslâmiye namındaki eserim, elbette Maarif Vekilinin nazarından kaçmamış. Benim bedelime o eser konuşsun. Ben hayatımdan ümidim kesilmiş gibiyim; fakat o azîm üniversitenin temelleri ve esâsâtı ve mânevî bir programı ve muazzam bir tedrisatı nev’inden Risale-i Nur’un yüz elli risalesini kendime tevkil ediyorum.
Emirdağ Lâhikası, s. 513 ***
Hem bu Münazarat Risalesinin ruhu ve esası hükmünde olan hâtimesindeki Medresetüzzehra hakikati ise istikbalde çıkacak olan Risale-i Nur’a bir beşik, bir zemin ihzar etmek idi ki bilmediği halde ihtiyârsız olarak ona sevk olunuyordu.
Kastamonu Lâhikası, s. 80 *** Bediüzzaman’ın Şarktaki aşâirle muhavere ve münâzaralarından birkaç misâl:
.....
Evet, Meşrûtiyet hâkimiyet-i millettir; siz dahi hâkim oldunuz. Umum akvamın sebeb-i saadetidir; siz de saadete gideceksiniz. Bütün eşvak ve hissiyat-ı âliyeyi uyandırır. Uyku bes! Siz de uyanınız. İnsanı hayvanlıktan kurtarır; siz de tam insan olunuz. İslâmiyet’in bahtını, Asya’nın tâliini açacaktır. Size müjde. Bizim devleti ömr-ü ebedîye mazhar eder. Milletin bekasıyla ibka edecek; siz daha me’yus olmayınız.
E.S.D.E. Münazarat, s. 160 Meşrûtiyetin sırrı, kuvvet kanundadır, şahıs hiçtir. İstibdadın esası, kuvvet şahısta olur, kanunu kendi keyfine tâbi edebilir, hak kuvvetin mağlûbu. Fakat, bu iki ruh her zamanda birer şekle girer, birer libas giyer. Bu zamanın modası böyle giydiriyor.
E.S.D.E. Münazarat, s. 168 ***
Bir ince teli, rüzgâr her tarafa çevirebilir. Fakat içtima ve ittihad ile hâsıl olan hablü’l-metin ve urvetü’l-vüska değme şeylerle tezelzül etmez. İcma-ı ümmet, Şeriatta bir delil-i yakînîdir. Rey-i cumhur, Şeriatta bir esastır. Meyelân-ı amme Şeriatta muteber ve muhteremdir.
E.S.D.E. Münazarat, s. 169
Azametli, bahtsız bir kıt’anın; şanlı, tâlihsiz bir devletin; değerli, sahipsiz bir kavmin reçetesi veyahut Bediüzzaman’ın Münazarat’ı.