NİÇİN MİHENGE VURUP ELEŞTİRMELİYİZ?
AKP ve tek söz sahibi lideri sayın Erdoğan’ı mihenge vurup eleştirdiğimden dolayı, bazıları beni şiddetle eleştiriyor. Bu anlaşılabilir bir şey mi? İftira etmiyorum, yalan beyanda bulunmuyorum. Yalnızca belge ve delillerini göstererek aklen, mantıken eleştiriyorum. Sizin beni mutaassıbane eleştirme hakkınız var da, benim yanlış yapan, tek şahsa dayanan, müstebit AKP ve lideri Erdoğan’ı eleştirme hakkım yok mu?
Aslında hepimiz; herkesi, özellikle siyasetçileri ve bilhassa iktidardaki AKP ve tek söz sahibi lideri sayın Erdoğan’ın-şahsının değil-olumsuz düşünce ve icraatlarını mihenge vurmak mecburiyetindeyiz. Zira, Kur’ân ve hadis, Sünnet-i Seniyye buna amirdir:
Herkes hakkında adil karar vermek farz, vacib derecesinde bir emirdir (Kur’ân’da mealen): “Allah size, emanetleri ehline/liyakatli ve lâyık olanlara vermenizi, insanlar arasında adaletle hüküm vermenizi emreder.” (Nisa Sûresi, 58.)
“Emr-i bil-ma’ruf, nehy-i a’nil-münker”, yani, iyiyi, doğruyu, hakkı emretmek; çirkin, batıl, yanlış ve kötülükten men etmek” hepimize farzdır, vacibdir. (Lokman Sûresi, 17.)
Peygamberimizin (asm) kesin buyruğudur: “Bir kötülüğü gördüğünüzde elinizle, elinizle düzeltemezseniz dilinizle, dilinizle de düzeltemezseniz kalbinizle buğz edin. Bu da imanın en zayıf derecesidir.” (Müslim, İman, 78.)
Şimdi Bediüzzaman’ın meallerini verdiğimiz bu âyet ve hadislerden yaptığı tesbitlerin bazılarına göz atalım: “İnsan medeni-i bittab (tabiatı, yaratılışı medeni, hakperest) olduğundan ebnâ-yı cinsinin hukukunu muhafazaya ve hakkını onlar içinde aramaya mükelleftir.” (Münâzârât, s. 137.)
“Bir mâsumun hakkı, bütün halk için dahi iptal edilmez. Bir fert dahi, umumun selâmeti için feda edilmez. Cenâb-ı Hakk’ın nazar-ı merhametinde hak haktır, küçüğüne büyüğüne bakılmaz. Küçük, büyük için iptal edilmez” hakikati için yapıyoruz. (Mektubat, s. 57.)
“Hakkı tanıyan, hakkın hatırını hiçbir hatıra feda etmez. Zira, hakkın hatırı âlidir; hiçbir hatıra fedâ edilmemek gerektir.” (Bediüzzaman Said Nursî, Münâzarât, s. 49.)
Üstadımızı mihenge vurduğumuza göre, elbette ağabeyleri, varisleri, hocaları, şeyhleri, yöneticileri ve bilhassa siyasetçileri mihenge vurmalıyız ve vururuz. Bundan kimse gocunmamalı, bilâkis memnun olmalıdır.