Madem ki imtihan “özel”

kişinin kendi yürüyüşünü gerçekleştirmesi gerekiyor...

Akademisyen-yazar Sebahattin Yaşar & Yeni Asya Neşriyat iş birliği 1997 yılında “Secde Çiçekleri” adlı “deneme” türündeki bir eserle başlamış. Arada bir ekip işi olan “Bediüzzaman ve Şark Düşünceleri” adlı kitaptaki katkısını hızla geçersek, yazar ile yayınevi arasındaki ikinci buluşma 2009 yılında birkaç kitaplık bir çalışmayla yeniden başlamış...

Evet, 2009 yılında “Pozitif Pencere” adlı kitapla—ki yazarın “Yeni Asya” gazetesindeki köşesinin adı da bu—başlayan ikinci buluşma, “Pozitif Gençlik,”“gençlik ve Annebaba İlişkileri” ile “Gençlik ve His Eğitimi” adlı kitap çalışmalarını meyve vermiş. Arada ise eşiyle beraber kaleme almış olduğu “Mutlu Aile Modeli” (2011) neşredilmiş...

Kısacası, üç-beş yılda toplam beş kitaplık bir mini külliyat meydana gelmiş!

“İNSAN”I ANLAMAK ÜZERİNE...

İşte, “Kitaplık” ilâvesinde tanıtımı henüz yapılmayan bir “Kendinizle Yürüyüşe Çıkın” kalmıştı ki şimdi onu yapıyoruz...

Kitapta yazılar “birbirine yakın konular bir araya getirilmek” sûretiyle bölümlenmiş. “Giriş”ten başka toplam dokuz bölüm mevcut. İşte, o bölümler: 1.“Yıpranmamış sevdalara dönük,” 2. “‘Zor’a direnmek,” 3. “İnsanı anlamak üzerine,” 4. “Hayatın renkleri,” 5. “Benim dediklerim,” 6. “Bakış açısı oluşumu,” 7. “Öteki yazılar,” 8. “Kendine dönük yazılar,” 9. “Dost yazışmalar...” (Elimizdeki nüsha Kasım 2012 tarihli “2. baskı” olup, 13,5 x 19,5 cm ebadında ve 232 sayfa.)

“Takdim”de eser şöyle tanıtılmakta:

“(...)Bu küçük, ama ‘dolu’ eserinde yazarımız Sebahattin Yaşar,‘insan’eksenli bir beyin jimnastiği yapıyor. Hayata dair ince dokunuşlarla ‘insan’ gerçeğine değiniyor, onu donuklaştıran yanlış algı ve anlayışları sarsıyor, âdeta ezber bozuyor! Rıza-i İlâhîyi, dolayısıyla Cennet’i kazanmanın kolay, kaybetmeninse zor olduğuna bizleri ikna ediyor ve Rabb’imizin teşvik edip peygamberlerin öncülük yaptığı ‘sırat-ı müstakim’e çağırıyor. Doğrusu biz yayınevi olarak, Risale-i Nur kokuları barındıran bu ‘dokunuşlar’dan memnun kaldık; eminiz [ki] siz[ler] de beğeneceksiniz!”

“YENİ BİR ADIMA İHTİYAÇ VAR!”

Yazar ise “ön söz”ünde şunları “Kabul edelim ki insanın bir tarafı zalim ve cahildir! “Sûreten ne farkı var insanların? Eğer ‘insanlık’tan maksat gözse, kulaksa, başsa, ayaksa; başta bir örtü, yüzde bir bıyık ise... Bunlarda benzerlerimiz yok mu? Nedir o vakit ‘önce insan olmak’tan maksat? “Eğer ‘insanlık’tan maksat kalpse, akılsa...aynı değerlerin sahibi değil miyiz? “Madde itibarıyla sûret de sîret de mevcuttur insanlarda. İnsanlar nasıl farklı dünyaların sahibi, muhtelif düşüncelerin mensubu ve farklı inanışların savunucusu oluyor o vakit?..” belirtiyor: “Artık çağ ve çağın şartları ‘eski köyün yeni âdetleri’ gibi çoktan değişti. İnsanların kendilerine bir türlü gelemediği bir süreci yaşıyoruz! Eller hep başkasının ellerini, diller hep ötekilerin mes’elelerini, gözler de hep başka birilerinin görüntülerini takip ediyor... Bu yoğun ‘kendine yabancılaşma’ süreci anlaşılır gibi değil; gönülde yer verdiklerimizi ortaya döksek ne çok odun yığınları ortaya çıkacak! O zaman yeni bir adıma ihtiyaç var. Madem ki imtihan özel; o zaman kişinin kendi yürüyüşünü gerçekleştirmesi gerekiyor. Ve bilinmesi gereken bir şey var ki o da ‘Yeni bir sayfa açma gücümüz, her zaman ve şartlar altında var.’ diyoruz. ‘Elinizden tutun ve kendinizle yürüyüşe çıkın,’ böyle bir ihtiyaçtan doğup geldi...”