Okullara özel Kıyafet yasaklansın!
Yasakların dertlere çare olmadığını biliyoruz, ama öyle hadiseler yaşanıyor ki kızmamak elde değil. Valilik tarafından yalanlanan bir habere göre Kocaeli’nin Körfez ilçesinde yaşayan 45 yaşındaki İsmail Devrim, okul pantolonu alamadığı çocuğu okuldan geri, eve gönderilince‘çocuklarıma bakamıyorsam, çocuğuma bir pantolon alamıyorsam niye yaşıyorum ki’ demiş ve intihar etmiş.
Yine yalanlanan habere göre intihar eden kişinin hanımı da şöyle konuşmuş: “Lise 1’e giden oğlum okuldan geldi. Anne, ‘Pantolonum okulun istediği pantolon olmadığı için dersime giremedim. Derse almadılar; bir gün yok yazıldım’ dedi. Babası bunu duyunca çok üzüldü. (...) Sabah erkenden uyandım, baktım banyoda ışık yanıyor. Her halde ışık açık kaldı dedim. Kalktım baktım kendini asmış.” (www.milligazete.com.tr, 21 Eylül 2018)
Peki ‘yalanlanan’ haberi niçin tartışıyoruz? Çünkü ortada yalanlanmayan bir intihar hadisesi ve okulların uyguladıkları ‘özel, keyfi kıyafet dayatması’ var. İntihar ve okuldaki kıyafet dayatması doğru, ama babanın intiharının ‘çocuğuna pantolon alamadığı için intihar ettiği’ noktasında yalanlama ve itiraz var. Diyelim ki bu baba, çocuğuna pantolon alamadığı için değil de başka psikolojik sebeplerle intihar etmiş olsun. Peki okullarda uygulanan keyfi ‘özel kıyafet dayatması’na ne diyeceğiz? Sırf bu sebeple binlerce öğrenci ve velinin mağdur olduğunu, sıkıntı çektiğini bilmeyen bir Allah’ın kulu var mı? Bunca yıl dile getirilen yanlış uygulama niçin sona erdirilmez? Niçin gerçek anlamıyla renk ve biçim bakımından ‘serbest kıyafet’ uygulanması başlatılmaz?
Okul kıyafeti için temel kurallar konulur: Pantolon, etek, gömlek vs... Daha sonra bu eteğin ya da pantolonun, ya da gömleğin ne rengine ne de ‘marka’sına karışılamaz. Hele hele ‘Şu mağazadan alınacak’ gibi bir dayatma nasıl yapılabilir? 20 Tl’lik bir gömleğin bu şekildeki dayatmalarla 100 Tl’ye satılması nasıl sineye çekilir? Bu noktadaki bunca şikâyet niçin dikkate alınmaz?
Slogan gibi olacak, ama şunu söylemek isteriz: Eğer bu sistem, bu anlayış, bu dayatma yarın değil, hemen, bugün sona erdirilmese ve böyle uygulama yapanlara ceza getirilmezse millî eğitim sisteminde düzelme olmaz. Bu bakımdan Millî Eğitim Bakanlığı’nın bu meseleye ciddiyetle eğilmesi ve ‘özel kıyafet mecburiyeti’ni kesin bir dille ve adımla sona erdirmesi gerekir.
İntiharın sebebinin yalanlanmasına itiraz edenler de var. Nihal Bengisu Karaca (@nibenka) şöyle yazmış: “Oğluna okulun istediği pantolonu alamayan İ. Devrim’in intiharı psikolojik sorun filan değil devlete/hepimize yönelmiş haklı bir itham. Şu şartlarda ‘okulun istediği’ armalı logolu kıyafet şartlarının devam etmesi mantıklı mı meselâ? Velilerin yükünü azaltmak gerekmez miydi?” (22 Eylül 2018)
Bir veli olarak bu noktada biz de vaktinde ve zamanında sıkıntılar çektik. Daha 4 gün önce, doktordan aldığı raporu okula götüren bir öğrenciye müdür yardımcısı “Nerede okul kıyafetin?” diye çıkışmış. La havle vela kuvvete illa billah. Yahu, öğrenci o gün izinli... Öğrenci kıyafeti ile gelmesi şart mıdır? Bir değil bin okuldaki uygulama böyle maalesef.
Geçen yıllarda bir arkadaşımızın oğlu, sırf ‘okulun belirlediği renk dışında’ bir çorap giydiği için okula alınmamış ve ‘kovulmuştu!’ Sonrasında arkadaşımız meseleyi o günün Millî Eğitim Bakanı’na kadar taşımış ve şikâyet etmişti de bakan bey bilmana çaresizliğini ilân etmişti... Siz neden bahsediyorsunuz?
Bir veli olarak Sayın Millî Eğitim Bakanı’ndan okullardaki bu ‘özel kıyafet’ dayatmasını hemen sona erdirmesini talep ediyoruz.