yeniden bir sayfa Açmak

Geçmişi elden geçirirken, içimde on yıl, yirmi yıl öncesinden, miadı dolmuş dosyalar olduğunu fark ettim. Haliyle yıllardır dokunulmamış ralara el atınca biraz tozlandım. Bir kısmı tedavülden kalkmış dosyalar ama gel gör ki, etkisi bugünü etkiliyor. On yılların temizlenmemiş, tamamlanmamış dosyaları ortalıkta. Bir duygusal temizlenme, güncellenme yapılmamış. İhmal! Vakıa şu ki, son kullanma tarihi dolmuş gıdalar ralardan indirilir. Ta ki zehirlenme yapmasın. Neden aynı kanun (dinen üç gün) sosyal hayata intibak ettirilmiyor? Neden göz göre göre sosyal zehirlenmelere göz yumuluyor? Aklı olan, ömrü biten bir şeyi kendine yük yapmaz. Geçmişe ait, işi bitmiş, bugüne bir olumlu katkısı olmayan bir şeyi taşımak anlamsız. Geri dönüşüm kutusuna attığım pek çok konunun kendini güncellediğini gördüm. Nefis hep geçmişle uğraşıyor. Adamın yıllar önceki bir hatasını halen aynı hatanın içindeymiş gibi bugüne servis ediyor. Ben bu dosyaları geri dönüşüm kutusundan da sildim. Çünkü nefis çoğu zaman bu çöplüğü kullanıyor ve bugünü etkiliyor. Münasebet içerisinde olduğum insanlarla ilgili bir güncelleme yaptım. Bugüne pozitif bir katkısı olmayan geçmişi attım bir kenara. Onlar için de yeniden bir sayfa açtım. Şimdilerde girdiğim mekanlardaki insanlar tavır ve tutumuma şaşırıyorlar. Beni olumsuz etkileyen dosyalardan kurtulduğumu onlar da fark ediyorlar. Adeta yürüyüşüm hızlandı. Artık insanlarla daha rahat tokalaşıyorum. Bu yanlışları hoş gördüğümden değil, benim tavrımı yanlışların belirlemesine müsaade etmediğimdendir. Bir de ayıpları örtmek bir ahlaktır ya. Artık insanları eski dosyaları ile değerlendirmiyorum. Yeniden bir dosya açıyorum. Yeni dosyanın içine eski evrakları koymuyorum. Aslında onlar değil ben yenileniyorum. Geri dönüşüm kutusundakileri bile boşalttım. Şimdi çok daha rahatım. Hızlandım. Pozitilendim. Allah affedince, o affettiği fiili hafıza kayıtlarından da siliyormuş, mahşerde görünmesin diye. Muhteşem bir şey! Düşünsenize sizinle ilgili olan herkese yeniden bir sayfa açıyorsunuz. Varsa bir şey affediyorsunuz. Herkes için‘dün şöyle oldu, böyle oldu’demeden, tertemiz, bembeyaz bir sayfa. Kişinin hata etmediği zaman dilimlerini tertemiz kabul etmek ne güzel bir şey. Ben kendimi ihbar ediyorum, artık benimle ilgili olan kimsenin bende eskimiş bir dosyası yok. Yükü indirdim, rahatladım. Ne demek istediğimi, geri dönüşüm kutusunu boşaltırsanız, anlarsınız.