Risale-i Nur'un gördüğü yoğun ilgi siyonist-komünistleri rahatsız etti

ÇOĞU SİYONİST KÖKENLİ “ESKİ KOMÜNİSTLER” TARAFINDAN YAPILAN JURNALLERLE YİNE ÇOĞU KOMÜNİST REJİMDEN KALMA SAVCILAR RUSYA’NIN BAZI ŞEHİRLERİNDE VE EYÂLETLERİNDE NUR RİSALELERİNE VE NUR TALEBELERİNE PEŞPEŞE SORUŞTURMA VE DÂVÂLAR AÇTILAR.

ÇOĞU SİYONİST KÖKENLİ “ESKİ KOMÜNİSTLER”İN TAHRİKİYLE

Çoğu siyonist kökenli “eski komünistler” tarafından yapılan jurnallerle yine çoğu komünist rejimden kalma savcılar Rusya’nın bazı şehirlerinde ve eyâletlerinde Nur Risalelerine ve Nur Talebelerine peşpeşe soruşturma ve dâvâlar açtılar.

Bazı Rus mahkemeleri, Risale-i Nurlar’ı “radikal unsur içerdiği” garabetli gerekçesiyle yasaklama kararları aldılar. Tataristan Cumhuriyet Savcılığı Risale-i Nur Külliyatı’nın “halkı kin ve düşmanlığa tahrik ettiği” iddiasıyla Nur Talebelerine kovuşturma duyurusunda bulundu. Koptevskiy Mahkemesi’nin, 21 Mayıs 2007’de Risale-i Nur Külliyatı’nı “aşırı muhtevalı yayın” olarak niteleyip on dört kitaba getirdiği yasağın Moskova Temyiz Mahkemesi tarafından da onanmasıyla başlayan “Risale-i Nur’u yasaklama” süreci, Eylül 2010’da Krasnoyarsk Şehir Mahkemesi tarafından alınan Risale-i Nur Külliyatı'ndan Haşir Risalesi'nin (Onuncu Söz) “aşırı muhtevalı’ olduğu” gerekçeli yasağıyla devam etti.

Rusya’da, Müslümanlığın yaygınlaşmasına ve Risale-i Nurlar’ın neşrine ve okunmasına karşı çıkan mihraklar bu kez oluşturdukları sözde“bilirkişi heyetleri”ne Nur Risaleleri ve Nur Talebeleri hakkında hazırlatılan sözde ısmarlama “raporlar”la Risale-i Nur’un mesaj ve muhtevasına bütünüyle aykırı ithamlarla dolu iddianâmeler dayatıldı. Güya “okurların kafasında ‘inanmayanlara karşı düşmanlık, kin, öfke ve tiksinti oluşturduğu” suçlaması yapıldı.

“AŞIRI FAALİYET” İSNADIYLA NUR TALEBELERİ HAKKINDA YANLIŞ HÜKÜM!

Karalama kampanyası anaforunda Rusya Büyük Mahkemesi’nin, 10 Nisan 2008’de bu kitapları okuyanların “Nurcular” adı altında “radikal bir topluluk” suçlaması ileri sürüldü. Mahkeme, maksatları tamamen Kur’ân tefsiri olan bu kitapları okumak ve okutmak olan ve toplumun, gençliğin ahlâk ve mâneviyatını takviyeyi amaçlayan Nur Talebelerinin çalışmalarına yasak kararını garip bir biçimde savundu.

Buna bağlı olarak “İslâmî devlet kurmak” iddiasıyla 21.05.2007’de Moskova Bölge Mahkemesi, Risale-i Nur’dan 14 tercüme broşürü yasakladı.

Devamında 2009 senesinde Dağıstan Bölgesi’nde Mohaçkale’nin Leninski Bölge Mahkemesi, 18.05.2011’de Dapavey isimli şahsı 282. Maddenin 2. bölüm 1. kısmından “radikal örgüt teşkil etmek” iddiasıyla 3 seneye mahkûm etti. Bu cezanın 1 senesi mahkeme sürecine sayılmakla kalan 2 senesi ev hapsi şeklinde infaz edildi. 1820 nüsha kitap için yakma kararı alındı.

05.05.2012’de Dağıstan Mahkemesi, bu kitaplardan 150 kitabı yasak kitaplar sırasına dahil etti. Dapayev’in avukatı Murtazali Barkayev kitapların hangi kanuna dayanarak yasaklandığının ve yakıldığının belli olmadığını belirtti.

Orenburg şehrinde, Asılcan Kelmuhammedov, 2010 Temmuz ayından 28.06.2011’e kadar olan sürede “Nurcu faaliyetlerinin o şehirdeki organizatörü” olarak kabul edildi ve 1.5 seneye mahkûm edildi. Cezâ mühletinin büyük kısmını hapishanenin hastanesinde şeker hastalığından dolayı ıztıraplar içinde geçirdi. 19 0cak 2012’de kalan cezâsı 100.000 bin ruble para cezâsına çevrilerek serbest bırakıldı.

Krasnoyarsk şehrinde, 15.02.2010’da savcı Fizuli Askarov, Aleksey Gerasimov, Andrey Ditkov, Yevgeni Petri hakkında dâvâ açtı (dâvâ № 20186802). 24.02.2012’de Şehir Mahkemesi yeterli delil olmadığından dolayı mahkemeyi sonlandırdı. Fakat bu süreçte suç bulamamalarına rağmen onlardan alınmış 171 kitap, görüntü ve ses dosyalarının yakılmasına karar verildi. Karar, 06.03.2012’de infaz edildi.

Nijli Novgorod şehrinde, 08.03.2010’da 35 yaşındaki İlham İslâmlı’ya 282. maddeden dâvâ açıldı (dâvâ № 449897). Elindeki bütün dokümanlar alındı. 11.10.2011’de Elşen Gasanov 282. maddeden dolayı 1 sene, Alekser Safarov ve Renat Hayarov altı ay, Nazim Ahmedov, Ramil Kerimov, Igor Kuznetsov’a sekiz ay hapis cezâsı verildi.

Ulyanusk şehrinde 14.06.2011’de Ayrat Ahtıyamov ve İlham Hasanuttinov hakkıda 282. maddeden dâvâ açıldı (dâvâ № 112300034).

Çelyabinsk şehri 04.08.2011’de “Nurculuk faaliyeti” sebebiyle çok sayıda vatandaşın evleri arandı (№ 4900036). Sonra 03.08.2012’de Feride Ulmazkulova, Venire Yuldaşova, Gulnaz Valeyeva adlı üç bayan hakkında 282. maddeden dâvâ açıldı.

Novosibirsk şehrihde 11.10.2011’de İlham Miracov, Kâmil Adilov hakkında “Nurculuğun kurucuları olduğu” gerekçesiyle dâvâ açıldı (dâvâ № 146859). İlham Miracov Sibirya Üniversitesi Matematik bölümünde doçent ve din görevlisi, Kâmil Adilov da din görevlisi olarak görev yapmaktaydı. 01.02.2013 tarihinde mahkeme başladı. 27.05.2013 şartlı tahliye ve kitapların yakılması kararı alındı.

Kaliningrad şehrinde 10.02.2012’de 282. maddeden hareketle Amir Ebuyev hakkında dâvâ açıldı (Dâvâ №370003).

Tataristan Bölgesi Naberejniyeçelni şehrinde 14.02.2013’de 54 yaşındaki Nakiya Şerifulya adlı

bayan tutuklandı. Petersburg şehrinde 03.03.2013’de Bekirov Şirazi yine 282. maddeden tutuklandı.

Novosibirsk şehrinde, Oktyabirskiy 7. Bölge Mahkemesi Heyeti, sanık Merazhov Ilkhom Zavkidinovich’i (01.07.1970 Özbekistan Buhara doğumlu, Rusya Federasyonu vatandaşı, üniversite mezunu, Sibirya Üniversitesi Matematik Fakültesinde doçent doktor) 282.2 numaralı kanunun birinci kısmı ile mahkûm etti.

Diğer sanık, Odilov Komil Olimoviç’i, (18.08.1975 Özbekistan Buhara doğumlu, Rusya Federasyonu vatandaşı, Özbekistan Buhara Miri Arab Medresesi mezunu.) 282.2 numaralı kanunun birinci kısmı ile mahkûm etti (Dosya № 1-11/2013 г. Mahkeme tarafından alındığı tarih - 16.01.2013 г.).

Bütün bu örnekler, on bir yıl boyunca yanıltılan bazı Rusya mahkemelerinin ve Rus yargısının Nur Risaleleri ve Nur Talebeleri hakkındaki yanlış hükümlerinden bazıları idi.

“ULUSLARARASI ÖRGÜT” İFTİRASI

Görünen o ki, bütün bu yasaklama ve mahkûmiyetlerde, bu kitapların okunması çerçevesinde yapılan imanî, ilmî ve ahlâkî çalışmalar, haksız bir yakıştırma ile “aşırı faaliyet” olarak tanımlanıyor. Mâsum insanların aslı astarı olmayan hayalî bir örgüte ilhak ettikleri iftirası yapıldığını müşâhede ediyoruz.

Keza, bütünüyle ilmî, edebî, felsefî ve ahlâkî olan ve müsbet ilimlerle imanî ilimleri bağdaştıran “Said Nursî’nin öğretileri” suç sayılıp, temelsiz ithamlarla tamamen ilmî ve ahlâkî olan kitapların okunması “suç olarak” olarak lanse edilip, “bu faaliyetler Türkiye’den finanse edilmiştir” denilmiş. Risalelerin tercümesinin cemaatle beraber okunması, dersler yapılması, ‘kendi yollarına sâdık kimseler yetiştirmek gibi icraatlar” olarak itham edilirken, “kitapların çoğunun Türkiye’den tedarik edilmesi” suç addedilerek evhamlar tahrik edilmiş.

Özetle, bu evham ve isnadlara göre Moskova Koptevski Bölge Mahkemesi’nin 21.05.2007’de muhtevası incelendiğinde tamamen imanî, insanî, ahlâkî, ilmî, felsefî, mânevî derslerden ibâret olduğu açıkça görülen kitapların, “aşırıcı olduğu”na karar verilip yasaklanması; sözkonusu dâvâların mâhiyetini ortaya koyuyor.

Bütün bu isnadlara mukabil, Nur Talebelerinin, savunmalarında “örgüt” suçlamasını reddetmelerine ve böyle bir organizasyonu yürütmediklerini açıkça bildirmelerine; Risale-i Nur eserlerinde kesinlikle iddia edildiği gibi “aşırıcılık” olmadığını, imanî hakikatlerin anlatıldığını vurgulamalarına rağmen; mahkemenin bazı Nur Talebelerini “aşırılık kanunu”na göre “suçlu” bulması çarpık durumu deşifre ediyor.

Aslında yasaklanan başlıca kitapların “Hanımlar Rehberi”, “33 Pencere”, “Hastalar Risalesi”, “Sünnet-i Seniyye Risalesi”, “Uhuvvet Risalesi”, “Tabiat Risalesi”, “22. Söz”, “30. Söz”, “Mu’cizat- Kur'âniye Risalesi”, “Tarihçe-i Hayat”, “Ramazan Risalesi” gibi tamamen iman, ahlâk ve ibâdete dair eserler olması ve Türkçe “Risale-i Nur Külliyatı” ve “diğer dillerde Risale-i Nur kitaplarının yasaklandığı”nın iddia edilmesi, suçlamaların ne denli sathi ve sübjektif olduğunu açıkça su yüzüne çıkarıyor.