YEREL SEÇİM ve AKP

Yerel seçimler yaklaşırken iktidar bloku 24 Haziran’daki ittifakı devam ettirme sinyalleri veriyordu ki, beklenmedik bir gelişme ile ittifak dağıldı.

24 Haziran’da merkezî iktidarı bir şekilde alarak ülkeyi “tek adam” rejimine teslim eden AKP-MHP ittifakının yerel seçim öncesi çökmesi, bütün hesapları alt üst etti.

Ve iktidar medyasında şimdiden arz-ı endam etmeye başlayan kimi anketçilerin “24 Haziran tablosu devam ediyor” diyerek başlattıkları algı operasyonları boşa çıktı. Gelişmeler de iktidar açısından sıkıntılı. Özellikle döviz ve enflasyondaki yükseliş ve zam dalgasının cepleri yakacak boyutlara ulaşması, iktidarı çok tedirgin ediyor.

İddialı söylemlerle açıkladıkları YEP işe yaramayınca, yüzde 10 indirim kampanyasına sarıldılar. Ama ekonomistler bunun da çare olmayacağını ısrarla söylüyorlar. Ki, öncü sinyaller de o yönde şekilleniyor. Bakalım, gidişat ne gösterecek?

AKP açısından büyük sıkıntı kaynağı olan bir diğer konu, kendisine bağlı yerel yönetimlerle ilgili olarak parti tabanında biriken ciddî rahatsızlık, şikâyet ve tepkiler.

Bunlar o boyutta ki, iktidar medyasında bile açıkça dile getirilmeye devam ediliyor.

“Kibir âbidesi” nitelemelerinin; yolsuzluk, israf, hesapsız ve sorumsuz harcama, adam kayırma, kısa yoldan köşeyi dönme, rüşvet suçlamalarının ardı arkası gelmiyor.

İktidar partisinin yaptığı anketler, halkın yerel yönetimlerde en çok ranttan, yolsuzluktan, denetimsizlikten ve hizmet aksamalarından şikâyetçi olduğunu gösteriyor.

İşlerin yolunda gitmediğini epey zaman önce fark edip “metal yorgunluğu”ndan dem vuran Erdoğan, çareyi İstanbul ve Ankara başta olmak üzere birçok önemli merkezdeki belediye başkanlarını değiştirmekte aradı. Ama bu değişimin iktidar için istenen sonucu verip vermeyeceği şu anda belirsiz.

Dahası, son örneği Ankara’da görülen halef-selef kavgalarının, umulanın tam tersi neticeleri beraberinde getirme riski var.

Asıl problem ise, ciddî şikâyet ve tepkiler söz konusu olduğu halde hiç dokunulmayan bazı belediyelerin durumundan kaynaklanıyor.

Bakalım, Rp’nin çıkış yaptığı 1994 seçimlerine atıfla

94 ruhunu tekrarlayıp durmak, bu sıkıntıları aşmak için yeterli olabilecek mi?