TİCARÎ AHLÂK nerede?

Sosyal hayatımızdaki bozulmanın en canlı şahidi ticaret hayatımızdır. Geçmiş yıllarda söz ‘senet’ yerine geçerken günümüzde imzalı senet ve çekler dahi bir anlam ifade etmez hale geldi. Eğer tedbir almaz ve ahlâklı bir cemiyet için birlikte çakışmazsak Allah muhafaza etsin bu günleri de arayabiliriz.

Herkes bu hususta sıkıntılar yaşıyor. Satıcılar mal ve hizmetlerini satana kadar güler yüzlü oluyor, malını sattıktan sonra ise ne malını ne de müşterisini tanıyor. Mal ve hizmetlerden dolayı bir şikâyet olduğunda muhatap bulmak bir mesele.

En çok şikâyet edilen konulardan biri de internet telefon hizmeti veren firmalar. Çok sık değişen fiyat tarifeleri, bir ya da iki yıl mecburî taahhütler müşterilerin canını acıtıyor. Bir bakıma kurulan ‘tekel’ sebebiyle millet istemese de bu firmalardan hizmet almak mecburiyetinde kalıyor. Yaz döneminde böyle bir firmadan hizmet almaya çalıştık, 15 gün boyunca her gün sabah akşam ‘müşteri temsilcileri’yle haberleşerek ancak yaşadığımız problemi çözebildik. Kısaca bu firmalardan şikâyet etmeyen yok gibi.

Geçen gün yine bu firmalardan birine işimiz düştü. Daha önce verdiğimiz taahhüt bittiği için aboneliğimizi yenilemek yerine iptal etmeye karar verdik. Önce müşteri hizmetleriyle konuştuk, onlar da büyük bayi ya da ‘müdürlük’lerde bunun mümkün olacağını söylediler. Firmanın en yakınımızdaki müdürlüğüne gittik. ‘Taahhüt gününe bir gün daha var, şimdi iptal edilirse ceza faturası çıkar. 3 gün sonra gelirsiniz’ mealinde açıklama yapıldı. Tamam deyip geri döndük. Aboneliğimizi iptal ettirmek için tekrar gittiğimizde gün akşama yaklaşmıştı. Saat 17.00’da kapanacak olan firmaya 16.15 gibi ulaştık. Sıra numarası almak istedik. Yetkili kişi, “Sıra numarası bitti. Sistem kapandı. Yarın gelin” cevabını verdi. Biz de “Böyle şey olur mu?” diyerek sıra numarası alamadan ilgili birime gittik. Müsait olan memura durumu izah ettik. Memur da ‘Bekleseniz de sıra numaranız olmadan işinizi yapamayız. Sonra gelin’ dedi. İtiraz ettik ve durumu‘şef’e anlattık. O da aynı cevabı verdi. Yine itiraz ettik ve ‘müdür’e gittik. Müdür beye de durumu izah ettik. O da gayet sakin bir şekilde “Arkadaşlar çok yoğun çalışıyor. Öğle yemeği bile yemediler. Yarın sabah erkenden gelin, bugün mümkün değil” cevabını verdi. La havle çekerek, bunun çok yanlış olduğunu, kapanma saatine 45 dakika varken ‘müşteri’lerin geri çevrilmesinin hele günümüz şartlarında çok yanlış olduğunu izah etmeye çalışsak da işimizi yaptıramadık.

Neyse, binadan dışarı çıkında ‘sosyal medya’ya müracaat ettik ve firmanın fotoğrafını çekerek sosyal medya hesabımızda ‘genel müdürlük’ü etiketleyen hadiseyi kısaca anlattık. Neyse ki ‘merkez’ çağrıya kulak verdi ve problemin ayrıntısını yazmamızı istedi. İstedikleri bilgiyi verdik. Aradan yarım saat geçince telefonumuz çaldı ve benzer şeyleri bir daha anlattık. Şükür ki ‘merkez’ bize hak verdi ve evrakları e-posta yoluyla göndermemiz halinde iptal işlemini yapacaklarını belirttiler. Bir gün sonra evrakları gönderdik ve üçüncü defa ‘müdürlüğe’ gitmeden abonelik iptalini yapmak mümkün oldu.

Belki çok basit bir mesele, ama benzerlerini herkes, hepimiz yaşıyoruz. Dikkat çeken mesele, aynı firma aboneliğimizi uzatmamızı bize teklif etmekten çekinmiyor. Müşteriye ‘Bugün git, yarın gel’ diyen bir firma müşteriyi memnun edebilir mi? Acaba bunca zaman vatandaşa ‘Bugün git, yarın gel’ diyenlere hiç itiraz eden olmadı mı?

Hem böyle yapılıyor hem de ‘Yabancı firmalar niçin büyüyor?’ diye soruyorlar. Müşteriyi memnun ettikleri için olmasın? Ticarî ahlâkı ayağa kaldırmadan firmalarımız da, ülkemiz de ileri gidemez vesselâm...