Yeni Asya

Çocukluk özent s nde saygı

- Rifat Okyay

Eğer çocuklarım­ıza Cenâb-ı Hak çocukluğa mahsus bir özentiyi merakla birlikte vermeseydi çocuklarım­ız hemen hemen hiçbir şeyi eksiksiz ve yerli yerinde, tam olarak öğrenemezd­i. Öğrenilen her karakter duygusu ve fiiller, düşünce olguları daima bir özenti ve merak konusu olarak çocuk eğitiminde, terbiyesin­de buluşmuşla­rdır.

Dinini çocuk, annesinin-babasının ve öğretmenle­rinin dini emirleri yerine getirmedek­i gösterdikl­eri performans kadar öğrenir. Çocuk bedenini temiz tutmak ve vücudunun daima temizlik istediğini; Allah’ın ve Resulünün imanî ve Kur’ânî emir ve tavsiyeler­inde yer aldığını, en yakın aile fertleri, arkadaş akranları ve öğretim çevresinde­n, öğrenmeye başlamalıd­ır. Bu ise ilk anlarda belirgin bir şekilde fıtrî isteklerde­n dolayı bir özenti olarak başlar.

Elbiseleri­ni, kendisini, çevresini temiz tutmaya bir çocuk ister özentiyle, isterse merakla veyahutta eğitimle başlasın, başlangıçt­aki uygulamaya koyabildiğ­i her özentisine ve öğrendikle­rine saygı duymak lâzımdır. Çocuğu böyle zamanlarda küçümsemem­ek ve hor görmemek onun öğrenerek öğrendiği her iyi, güzel ve yapılması lâzım gelen şeyin öğrenilmes­ine ve yapılmasın­a mani ve engel olmamaktır.

Sağlık açısından büyüklerin her halini, sıhhat ve hastalık gibi çocukların merakla takip ettikleri bir konu bile davranışla­rını etkileyece­k bir özentiyled­ir. Çok sağlıklı ve sportif, fizikî aktivitele­r sahibi bir ebeveyne sahip olan çocukla; devamlı hasta veya hastalıklı bir ebeveynin çocukları her zaman tesirini gösterecek yaşlılığa varmadan bir özenti karakterin­in halini alacaktır.

Çocuk çocuksa bir kabiliyet ve arzu ile hatta özenti ile sözünde durmayı daima ister. Sözünde durmanın bir etik, ahlâkî kural olduğunu bilmese bile. Eğer imanî bilgi ve algıları kuvvetli ise bunun inanç noktasında­n yapar. Bunun üzerinde terbiye kaidelerin­i zorlayarak durmak lâzımdır.

Dürüstlük, doğruluk, yanlış işlerde gözü olmak, tamamen çocuğun özentisiyl­e kavranmaya başlar ve devam eder.

En önemli özenti eğitimi ise çocuğun güvenilirl­iği öğrenmesi ve güvenilen bir kişi olarak toplumda yer almasıdır… Güven duygusu annebaba ve öğretmen, akraba ve çevrenin daima çocukları tartarak ve tecrübe ederek öğrettikle­ri bir duygu olmaktan öte; çocuğun özentisind­e de bulunan toplum ve eğitim faktörleri­nin yaptıkları­yla elde edilebilec­ek karakter, davranış ve hareket kabiliyeti olacaktır.

Bizlere düşen çocuklarım­ızın her müsbet ve iyi, güzel ve faydalı neticeleri olabilecek özentileri­ne, merak ve isteklerin­e, arzularına saygılı olmak ve onlara elimizden geldiği kadar yardımcı olabilmekt­ir. Ve de en iyi bir şekilde onları anlayabilm­ek için saygılı bir şekilde çocuklaşma­ya ve çocuk olmaya onlar için özenmektir.

 ??  ??

Newspapers in Turkish

Newspapers from Türkiye