HERKESE İYİ BAKABİLMEK

rifat okyay

İnsanların bakış açısını yetişkin iken değiştirmek ve yönlendirmek zordur, hayat tecrübesi denilen kazanımları, sahip oldukları bilgilerinden dolayı bu özelliklerinden kolay kolay vazgeçemezler.

Asıl hedef ve en ehemmiyetli terbiye özelliği; faydayı, iyiliği, güzelliği ve müsbeti elde etmek olduğuna göre, bu yönde ve konularda en iyi sevk ve yönlendirme, tarif ve tasvir yapılacak zaman ve dönem çocuk terbiyesi ve eğitimi noktasından sıfır-on iki yaş dönemidir.

Herkese, yer olaya, her öğreten ve öğretilene, her türlü sağlanacak müsbet faidelere iyi bakabilmek; kavratmak ve kazanımlarda bulunmanın zamanı, vakti yaş kademesine bakılmadan çocukluk olduğunu iyi bilmek lâzımdır.

Çocuk çocukluk yaşları içerisinde müsbet ya da menfi her hadise; öğretilen veya öğretilmeyen bilgilere daima iyi bir nazarla / gözle bakabilmeyi: İyi bakabilmek adına muhakkak öğrenmelidir.

Ailesine, çocukluk arkadaşlarına, öğrenci arkadaşlarına ve yakın akraba, eğitici ve yakın çevre ilgililerine iyi bakabilmek, çocuk adına iyi bakabilmeyi öğrenmede ve tatbik etmede büyük önem arz ettiği kadar eğitimin / terbiyenin de ana unsurlarından birisini teşkil etmektedir.

Hayatın her alanında iyi bakabilmeyi, öğrenmiş ve hayat tecrübeleri içerisinde yapmaya muvaffak olmuş insana ihtiyaç vardır. Bu kazanım ise ancak çocuklukta yerliyerinde ve zamanında iyi bakabilmeyi öğrenmekten, kavramaktan ve yapabilmekten geçmektedir.

İyi bakabilmenin küçüğü büyüğü, faydalısı, faydasızı, azı çoğu olmaz. Bazen küçük dediğimiz bir “iyi bakabilmek”dünyalara değişilmeyecek değerleri elde etmemize sebep olabilir. Müsbet manada bakıldığı zaman Efendimizin (asm) Taif’te kendisine taş atıp kötü muamelelerde bulunanlara affedici ve iyi bir nazarla bakması; daha sonraki allâme ve müçtehid, mücahid sahabelerin kazanılmasına sebebiyet vermiştir.

İyi bakabilmenin çocuk eğitimindeki en birinci adımı ise ilk nazar ve muhatabiyette olayları ve söylenenleri çocuğun açısından yorumlayarak affedici bir göz/nazarla yaklaşımcı olmalıdır. Zaten çocuğun muhatabiyeti akıl ve mantık nazarıyla değil de duygusal olduğu için, çocuk açısından iyi bakabilme ve yorumlama daima anlaşılır ve müsbet neticeleri verir ve faydaları sağlayacaktır.

Çocuk terbiyesine bile iyi bakabilmek şifresini her konuda açılımlarıyla başa koymak.

İyi bakabilmenin anlaşıldığını, anlatılmaya, açıklanmaya hazır olduğunu gösterir.