ITIDAL VE ISTIKAMET
İtidal; soğukkanlı olmaktır, ölçülü olmaktır, ifrat ve tefrite düşmemektir. Üstadımız bizlere her zaman itidal ve ihtiyatı tavsiye etmiştir. Bu bir bakıma tevekkül ve kadere razı olmaktır. Soğukkanlı olmak, aynı zamanda sabırlı olmak demektir. Sabırlı olmak da başarıya ulaşmak demektir.
İhtiyat; temkinli olmak, yapılan işi her yönüyle değerlendirmek ve acele etmemektir. İtinalı hareket etmek ise, olayları kıymetine göre sınıflandırıp kaderin hükmüne razı olmak demektir. Çünkü her ne olursa olsun kaderin dışında değildir. Kader ise mutlak surette adildir ve adaletle iş görür. Bize düşen her şeyi doğru okuyabilmek ve Allah’ın takdirine razı olmaktır.
İstikamet; doğru yolda ilerlemek, hedeften sapmamak ve planlı hareket etmektir. En güzel yol Allah’ın emrettiği ve Peygamberimizin (asm) uygulayıp gösterdiği yoldur. Bize düşen bu yoldan ayrılmamak ve hakkın hatırını incitmemektir. Kendi doğrularımızın peşinde değil, ortak doğruların yanında durmak ve durabilmek önemlidir. Şahs-ı manevinin tesbit ettiği esaslarla hareket edebilmektir.
Bizim en büyük hizmetimiz şahs-ı manevî oluşturmak ve mutlak surette onun emri manevisi altına girmektir. Bu aynı zamanda tesanüt ve ittihat için olmazsa olmaz şarttır. Şahıs ne kadar kabiliyetli de olsa “Zaman, şahıs değil şahs-ı manevî zamanı” olduğundan buna mecburuz. Ve kim ya da kimler bunu incitir veya engel olurlarsa başka günah aramasınlar. Çünkü zındıkaya yardım etmiş olurlar, bu da Allah korusun onların zulümlerine ortak olmaya kadar gider.
Teennili hareket etmek zorundayız. Biz kendi işimizde, istediğimiz kadar acele edebiliriz, ama hizmette tam tersi. Olabildiğince kucaklayıcı ve son raddeye kadar sabırlı olmak mecburiyetimiz var. Biz dedik ya, ötesi yok. Şahıs yok, şahsın kudret ve ehliyeti de yok. İlla şahs-ı manevî, birlik ve beraberlik. Hem bu bizim için bir sevaptır. Çünkü Üstadımız; “Bu zamanda hizmet-i imaniyede hazz-ı nefsini bırakıp ve mahviyet ile tesanüd ve ittihadı muhafaza eden bir hâlis kardeşimiz, bir velîden ziyade mevki alıyor diye kanaatim gelmiş” demektedir. Al sana en kolay yoldan fazilet ve en risksiz makam. Daha ne istiyorsun?
Eğer bütün bunları bildiğimiz halde gereklerine uymaz ve bir de üstüne üstlük bozar ya da bozulmasına yardım edersek, sadece kendimizi aldatırız. Çünkü sular tersine akmaz ve akıtılamaz. Her şey mecrasına gider. Hizmet de, şahs-ı manevî ile olur. “Bu zamanın en mühim farz vazifesi ittihad-ı İslâmdır”gerçeği başka türlü mümkün değil. Ben yok, ben bilirim yok. Biz var, biz biliriz var.
Yaşasın birlik beraberlik ve yaşasın şahs-ı manevî. Allah (cc), hakkın hatırını üstün tutanların ümitlerini söndürmesin. Gayretlerini arttırsın ve biz şuurunu her ehl-i imana nasip etsin. Âmin.