Kalbimizi işlettiren enerji: DUÂ

Her duyumuzun, her duygumuzun ve her uzvumuzun görevi ve gıdası, yakıtı farklıdır. Duygu ve lâtifelerimizin de gıdaları ayrı ayrı olmalıdır. Kalp ise, ancak zikir ve duâ ile tatmin olur, rahat eder, huzur bulur. Çünkü ona göre dizayn edilmiştir.

“Haberiniz olsun ki, kalpler ancak Allah’ın zikriyle huzura kavuşur” fermanı duâyı da kapsar.

İmanın en belirgin tezahürlerinden birisi duâdır. Kalp, fani, basit, solan, yok olmaya mahkûm nesnelere razı olmaz. Kalbimiz duâ ile “sonsuzluğa” açılır.

Marifetullah (Allah’ı kâinat kitabında yansıyan isim ve sıfatlarıyla bilmek),

Yaratıcının birliğinin sırlarını ifade eden Lâ ilâhe illâllah kutsî kelimesini kalbe söylettirmek,

Ruhu işlettirmektir. Bunların üçünün yolu da duâdan geçiyor. Esma-i Hüsna zikri ve Esma-i Hüsna’dan her birisinin farklı kişiliklere İsm-i Azam duâsına anahtar olur.

Özellikle kalp; duâ, tefekkür ve zikirle işler, çalışır. Zikir, şuuruna vararak etralıca düşünmek ve anmak demektir.

Münâcat, tefekkürî bir duâdır. Mütefekkirlerin üstadı, rehberi Hz. Muhammed (asm) bir hadiste, “Bir saat tefekkür, bir sene nâfile ibadetten daha hayırlıdır” sözüyle düşünerek büyük bir duâ ufku açmıştır.

Tefekkür ile duâ etmenin en önemli fonksiyonu, İlâhî marifete, bilgiye de götürmesidir. Kâinat, baştanbaşa İlâhî bir kudret ve sanat eserinin tezahürü; yüce Yaratıcının isimlerinin gölgelerinin tecellileri, yansımalarıdır. Fizik, kimya, biyoloji, astronomi gibi her bir fen ve her bir sosyal ilim dalı bir Esmâ-i Hüsnâ’ya dayanır. Böylece onlar üzerinde tefekkür İlâhî marifete ulaştırır. D pnotlar: 1- Ra’d Sûresi, 28. 2- Mektubat, Yeni Asya Neşriyat, İstanbul, 1999, s. 429. 3-Keşfü’l-hafâ, I:1004.