MUHALEFET ne ÂLEMDE?

Türkiye’de yeni sistemle ittifaklara dayalı bir siyasî yapılanma şekillenirken, bu ittifakların iktidar ayağını oluşturan ve AKP’YI MHP’YE mecbur eden cumhurdaki erime devam ediyor. Yakın zaman önce Bahçeli’nin Ayasofya üzerinden İYİ Parti’ye çengel atma girişimindeki amaç, belli ki, bu erimeyi durdurmak ve telâfi etmekti. Ama Erdoğan’ın da desteklemesine rağmen sonuç vermedi.

Böylece Ayasofya’nın camiye çevrilmesindeki bir niyet ve maksadın da cumhuru takviye etmek olduğu ortaya çıktı.

İttifakın muhalefet cenahındaki hareketlenmeler de dikkatle takip ediliyor.

İktidarın, hayli zamandır HDP üzerinden sıkıştırmak istediği İYİ Parti ile Demirtaş ailesi arasında gelişen “kahvaltı daveti” muhabbeti bunun ilginç örneklerinden.

Akşener’in AKP ile yollarını ayıran ve ayrı partiler kuran Davutoğlu ile Babacan’a yaptığı ziyaretlerin ardından Kılıçdaroğlu’nun yine Davutoğlu’nu ziyaret etmesi de gündemi hareketlendirdi.

Bu ziyaret trafiği Mecliste temsil edilen DP ve SP gibi partiler de dahil edilerek sürmeli.

Daha da önemlisi, görüşmeler nezaket ziyaretleri olmasının ötesine taşınarak, ortak gündemli buluşma ve etkinlikler yapılmalı.

Gerçi korona ortamının sınırlama ve kısıtlamaları birçok şeyin önünü kesiyor; ama gerekli tedbirleri alarak bir araya gelmenin ve sanal ortamı olabildiğince verimli kullanıp en iyi şekilde değerlendirmenin önünde bir engel yok.

Meselâ Menderes ve arkadaşlarının 59. idam yıldönümleri olan 16-17 Eylül günleri, bütün muhalefet partilerinin bir araya gelerek toplu halde darbelere reddiye ve demokrasiye sahip çıkma mesajı vermeleri için çok iyi bir fırsattı.

Aslında muhalefet duruş ve gidişat olarak hayli iyi bir noktada. 24 Haziran 2018 genel ve 31 Mart 2019 yerel seçimlerinde, hele 23 Haziran İstanbul seçiminde aldığı sonuçlarla bunu gösterdi.

Ama ülkenin içinde bulunduğu durum ve gidişat, bunlarla iktifa edilemeyeceği, iyice bunalan ve siyasette güvenebileceği bir alternatif arayışı daha da güçlenen topluma ümit ve moral verecek yeni hamlelere ihtiyaç duyulduğu gerçeğini önümüze koyuyor.

Muhalefet işi oluruna ve zamana bırakan tavırlarla değil, ezber bozan proaktif ataklarla yola devam etmeli; gündem belirlemeli.

Giderayak telâşı içindeki iktidarın can havliyle yaptığı manipülasyonları boşa çıkarmanın yolu da böyle bir strateji çerçevesindeki seri ve dinamik atılımlardan geçiyor.