Yüzde beşler (% 5)

Geçen günlerde, CHP İstanbul İl başkanı, “Mustafa Kemal” deyince kıyamet koptu. At kaçtı, torba düştü. Neymiş? Yok, “Ona Atatürk” diyecekmişsiniz. Ve min el garaib… Yahu, bir beşeri, bu kadar kutsallaştırmanın mantığı ne? İsmi “M. Kemal” değil mi? Diğer unvan, sonradan başkaları tarafından verilmedi mi? (Merak eden, açıp bakabilir, o ismi kimin verdiğine.) Peki, niye bir kaşık suda fırtına kopartıyorlar?

Çünkü CHP içinde, 30’lu senelerin aşkıyla yanıp tutuşan, yüzde beşlik bir azınlık var. Çoğunluğa hükmetmeye çalışan onlar. Eski CHP kafasından çıkıp, çağın gereklerine göre bir parti olmaya çalışanlara, her zaman bu hücumlar yapılıyor. Said Nursî Hazretleri de, o zaman bile, o partinin içinde, yüzde beşlik bir azınlık olduğunu söylüyor.

Zannedersem, 2002 seçimleri öncesi, DSP olarak aklımda kalmış, “Bu seçimde, Atatürkçülerin sayısı belli olacak” gibi bir iddia ile seçime girmişti. Ve yanılmıyorsam, yüzde bir civarında bir oy almışlardı.

Dünyanın neresinde görülmüş, böyle bir tek adama göre millet, devlet idaresi?

Senelerdir, milletin ensesinde boza pişiren bu azınlık, “Azınlığın, çoğunluğa tagallüb ve tahakkümünü” yapa gelmiştir. Hâlbuki her şeyi yerinde ve makamında bıraksalar çok iyi olacak. Böyle lüzumsuz münakaşalar ile hep yerimizde sayıyoruz. El aya, biz yaya gitmeye devam ediyoruz.

Yine, dünyanın hiçbir yerinde olmayan, “tek adamı koruma kanunu” ile millete hep aba altından sopa göstererek, işlerini yürütmüşlerdir. Şu 5816 sayılı kanunu, ne zaman, kim kaldıracak bilmem?

Biz, kimseye, hakaret de etmiyoruz, küfür de… Zaten bize yakışmaz. Esasında, normal bir insana bile hakaret, küfür kanunen suçtur. Sadece, fikirlerimizi beyan ediyoruz.

Bu milletin dedeleri, ebeleri, canını dişine katarak, senelerce, savaştan savaşa girerek bu vatanı kurtarmışlardır. Onları nazara vermeyip, hani Özal’ın, “Atatürk Süpermen değildi” sözü gibi, zaferi ve muvaffakiyetleri ona, hezimet ve kötülükleri de millete vermek nasıl bir şeydir? Yani, bu saçmalıklardan ne zaman vazgeçilir anlamam.

Bu vatanda, bu memlekette herkes, kardeş kardeş yaşamayı öğrenmedikçe ne dert biter, ne de çile… Herkes birbirine saygılı ve tahammüllü olacak. Kimse kimseye, baskı ve dayatma yapmayacak. Kaç tane ihtilâl “Kemalizmi ikame için” yapıldı. Ne oldu? Milletin, yüzde beşini geçmeyen azınlıktan başka, kafası 1930’larda takılıp kalan var mı?