Gençlik, toplumun karnesidir

Üniversite bitirmiş gençlerle konuşuyoruz. Gençlik heyecanından eser kalmamış. ‘Ne oldu size böyle?’ diyorum, ‘Öğrenci olmak daha iyiydi, hiç değilse ne işe yaramadığımız belli olmuyordu, öğrenciyiz deyip kurtarıyorduk. Şimdi, okul bitti, takke düştü, kel göründü.’ diyorlar ve acı acı gülüyorlar.

Biz, üniversite bitirmeyi gençlerimize, yanlış anlattık galiba. Diplomayı alınca, bütün kapıların kişiye açılacağını söylemiş olmalı birileri. Oysa, ilköğretim, ortaöğretim için bitirilir; o da üniversite için değil mi? Ya da lisans bitecek ki, yüksek lisans kapısı açılsın, oradan da doktora. Yani basamaklar yükseldikçe, insan zorlanacak. Zahmet, rahmete dönüşecek.

Vakıa şu ki, her bitirmek, yeni bir başlamaktır. Hem de öncesinden daha güçlü, daha inançlı ve azimli bir şekilde. Gençlerimiz, gerçeğe gözlerini kapıyorlar. Her gelenin geçmişten daha kolay ve zahmetsiz olacağını düşünüyorlar. Gerçek öyle değil. Yukarılara çıkıldıkça, sorumluluk artar.

Bizim üniversiteli gençler; “Daha önce, hele bir okul bitsin diyorduk, duygularımızı, hayallerimizi, heveslerimizi böylece bastırıyorduk.”, şimdi “Mimarım, mühendisim” diyoruz, ‘Ne olmuş mimar, mühendis olunca’, diyorlar. “Öğretmenim”, diyoruz; ‘Hangi şehirde, hangi okulda’ diyorlar.

Diplomanın her şey olmadığı geç anlaşılıyor. Bu yanlış anlama, gençleri ümitsizliğe itiyor. Üniversiteye hazırlanan bazı gençler, ümidini kaybetmiş bir şekilde, bu pandeminin de etkisiyle, çalışmayı falan bırakmış ve ‘Şu kıyamet denen şey kopsa da kurtulsak’ deyip, kıyametin kopmasını bekliyormuş.

Bu durum tam da bir hastalanma halidir, bir iç yıkım halidir. Kişiye düşen içinde olduğu günde yapılması gerekenleri yerine getirmesidir. Bir de yarınlara çok yönlü hazırlanmaktır. Üniversite bittiğinde iş arayan değil, Üniversite bitmeden işin aradığı gençler de yok değil. Mesele tamamen okul sürecinde sizin kendinizi ne kadar yetiştirdiğinizle alâkalıdır.

Kolaycılığa kaçmamak en önemlisidir. Bir ülkede hiç olmaması gereken bir şey, gençlerin ümitsizliğidir. Ümitsizlik terörü, anarşiyi, uyuşturucuyu, yıkımı besler. Gençleriniz mutlu ise, gelecek sizin için de güzeldir. Gençler, gelecektir.