Ahlâksızlığın mahalle baskısı

Flörtün neden üniversite gençleri arasında bu denli yaygın olduğu sorusunun gerçekçi bir cevabının verilebilmesi gerekir. Üniversite gençliğinin gerek seküler kesimleri ve gerek muhafazakâr kitleleri olmak üzere, gençliğin büyük bölümünde lört neredeyse birinci gündemdir.

Muhafazakâr gençlerin bu noktada kafaları hayli karışıktır. Bir kısmı içinde bulunduğu, fakat vicdanî olarak da rahatsız olduğu bu duruma fetva arayışları içerisindedir. Bir kısım gençler de, evliliğe adım atarken, harama girmeden, ama tanımadan da adım atmaktan korktukları bu süreçte, nasıl bir yol takip etmeleri noktasında ciddî bir rehberliğe ihtiyaç duymaktadır.

Böyle olunca, sorunun çözümü adına basit “etiketlemeler” değil, yukarıda bahsedildiği gibi ciddî yüzleşmeler gerekmektedir. Tam da bu noktada, Türkiye toplumunun din ve dindarlık anlayışının, namus algısının ve nihaî olarak ailede çocuk yetiştirme anlayış ve yönteminin ciddî bir şekilde sorgulanması ve masaya yatırılması elzemdir.

Bunun için de bu milletin gelenek köklerine, bu kökleri şekillendiren, dini algılayış ve yaşayış şekline, bunun da ta diplerinde bulunan, Nebevî kültürden değil, Emevî kültürden gelen kodları iyi okumak ve değerlendirmek gerekmektedir.

Dini, daha çok görsellikle, dindarlığı, ibadetlerle ilişkilendiren, erkek çocuğun bir kıza ilgisini sosyalleşme veya çapkınlık olarak nitelendirirken, kız çocuk için bu durumu namus meselesine dönüştüren bir algı için ve mahrem meselelerin sağlıklı bir aile ortamında konuşulmasına müsaade etmeyen kapalı toplumlarda bu tür gündemler birinci gündem olmaktan çıkmayacaktır.

Mesele, sadece bunlar da değildir. Konuşulmayan, konuşulamayan birçok sorun vardır. Üstelik meseleye sadece bir cins açısından bakmak da doğru olmaz. Meselâ bir erkeğin günde onlarca kez maruz kaldığı cinsel ve psikolojik tacizi, kadınerkek ilişkilerinde sansürlenen edep ve haya kavramını, dizi-filmlerle bilinçaltına işlenen hür-açık kadın imajını, yeni sevgili üzerinden bir üst sosyal ve ekonomik sınıfa atlama hayalleri kuran onlarca genci, bunu yapmayan, iffetini muhafaza eden gencin akran zorbalığına maruz kalıp ezik muamelesi görmesini, yani ahlâksızlığın mahalle baskısını masaya yatırmadan, şehvet ve iffet arasında sıkışıp kalan gençleri gündeme almadan, sağlıklı evlilikleri konuşmak, aile hayatından bahsetmek pek mümkün görünmemektedir.

Asrın doktoru eserlerinde meseleleri iki cins açısından değerlendirmiş ve cemiyet hayatının hâl-i hazırdaki durumunu istatistiksel bir veri ile sunmuştur. “Açık saçıklık kılığına giren on kadından ancak bir tanesi bulunur ki kocasından daha güzeli görmediğinden kendisini ecnebiye sevdirmeye çalışmaz. [...] Ve yirmi adamdan ancak bir tanesi karısından daha güzelini görmüyor…” Buradaki tesbitler evli aile hayatının içerisinde bulunan kadın ve erkeğin durumudur. Ya bir de hiçbir meşrûiyeti olmayan beraberliklerin, birbirlerine ne toplum önünde, ne Allah önünde sorumluluk taşımayanların, sadece nefislerinin esiri olmuş insanların, cemiyet hayatı içindeki durumunu düşündükçe tüylerin ürpermemesi mümkün değildir.

Hâsılı, kadın-erkek arasındaki sorunların asgarî çözümlerinden biri, şehvet ve iffet dengesinin nazikliğini mütemadiyen ve gayet tabiî bir üslûpla kadın ve erkeğe hatırlatmaktır. Fakat ne yazık ki bugün bir kadına tesettürü hatırlatmak, onu gözle taciz etmekten daha kaba ve densiz bir davranış olarak kabul edilmektedir. Modern erkeğin istediği kadına ulaşabilme tutkusunu gemlemek bağnaz, hatta faşizan bir müdahale olarak algılanmaktadır. Dolayısıyla ahlâksızlığın mahalle baskısını üzerinde iyice hisseden muhafazakâr gençlikte de ciddî bir eksen kayması ve kafa karışıklıkları görülmeye başlanmıştır.