Geç gelen adalet adalet değildir

15

Temmuz Darbe Teşebbüsü davalarından Sultanbeyli dosyasında verilen ağır mahkûmiyet kararlarını inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesi, altı yıl sonra nihayet kısmen de olsa hukuki çerçevede bir karara imza attı. Askerî öğrencilerden bir kısmı için, anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs suçunun unsurlarının oluşmadığını ve beraat kararı verilmesi gerektiğini belirterek sanıkları tahliye etti. Yıllar sonra adaletin bir nebze de olsa tecelli etmiş olması herkesi fazlasıyla ümitlendirdi ve memnun etti.

Yanlış anlaşılmasın: Darbeye bilerek destek olan herkes elbette suçludur ve adil şekilde yargılanıp cezalandırılmalıdır.

Ama bu askerî öğrenciler meselesinde durumu anlamak öyle kolay değil. Ahmet Kalkan Hocanın da belirttiği gibi daha 13-14 yaşında Türkiye derecesi ile istediği liseye gidebilecek iken üniforma giymeyi tercih ettiler. Ailelerinden çok komutanlarını görüp, onlar ne derlerse onu yaptılar, istedikleri gibi yoğruldular. İstediklerini değil, izin verileni yaşadılar. Yat emri ile yatıp, kalk emri ile kalktılar.

Onlara itiraz etmek değil itaat etmek öğretildi. Emirleri sorgulamalarına ve inisiyatif almalarına müsaade edilmedi.

Sonra, bir gün, kamptayken, “otobüse bin” dendi ve bindiler, ateşin içine bırakıldılar, ne yapacaklarını şaşırdılar. Olayların farkında bile olmadıkları halde linç edildiler, şehit oldular.

Ellerindeki silahtan tek bir kurşun dahi çıkmadı, halk ile İstiklal Marşı okudular ama anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs etmekten 18-19 yaşında müebbet hapis cezası aldılar.

Üst mahkeme kararı bozdu, dosya tekrar alt mahkemeye gönderildi ancak tekrar müebbet hapis cezası aldılar. Birleşmiş Milletler Adalet Divanı bile “hak ihlali var” dedi.

İşte Yargıtay’ın bozduğu dosya da, sanıklarına müebbet hapis cezası verilen Sultanbeyli öğrenci dosyasıydı.

İstibdat rejiminin sirayet ettiği bir başka kurum olan hukuk ve ceza mahkemeleri, adalete, eşitliğe ve kanunlara yaraşmayan kararlar vermekte maalesef.

Katıldığımız neredeyse tüm siyasi davalarda gördüğümüz ve yaşadığımız mahkeme süreçleri, bize de herkes gibi hukuk fakültesinde kalın kitaplardan öğrendiğimiz kanun ve içtihatların ne derece soyut olduğunu öğretti. Başta masumiyet karinesi olmak üzere hukukun tüm karinelerinin bu kadar çiğnenmesi ve derinlerden gelen ürkütücü talimatlara esir düşülmesi herkesi ve bilhassa savunma makamındaki avukatları her defasında hayretler içine düşürüyor.

Yargıtay’ın ilgili ceza dairesi tarafından verilen bu tahliye ve beraat istemli bozma kararı, bu ülkede hukuka dönüş için az da olsa direnen, liyakatli hakimlerin olduğunu gösterdi.

Geçen hafta da belirttiğimiz gibi adalet ile eşitliğin dengesinin çok hassas bir şekilde sağlanması gerekmektedir. Aynı dosyada aynı eylemlerden dolayı aynı suçlardan yargılanan sanıklar hakkında farklı kararların verilmesi adil olmadığı gibi eşit de değildir. 115 kişinin yargılandığı dosyada 67 tutuklunun tahliye edilmesi ancak diğerlerinin tutukluluğunun hiçbir gerekçe gösterilmeden devam ettirilmesi adaletin tam manada tecelli etmediğini gösterir.

Diğer masumlara 2173 gündür gelmeyen adalet sürecinin “pardon” ile sonuçlanmaması adına liyakatli hakim ve savcılara sesleniyoruz: Geç gelen adalet, adalet değildir.