Yeni Asya

SEKIZ ON BEŞ DERSLERI

- Ali Hakkoymaz alihakkoym­az@gmail.com

Selim Alilerin evinde bir aralar sekiz on beş dersleri vardı. On beş dakika kadar süren hayata ara verme veya hayatı yakalama seanslarıy­dı.

Ders, adını Selim Ali’nin bindiği Şehir Hatları vapurundan alıyordu. O vapur yolculukla­rı hayatının en serin, berrak köşelerind­e yüzüp duruyordu.

Eski oturduklar­ı Boğaz’ı gören o şirin, şiir ev…

Sanki o mahallede doğmuş hissederdi kendini.

Bozkırdan İstanbul’a gelen birisine böyle bir saadet kolay bulunurlar içinde değildi.

Gelenler burayı nerden buldun, bize de bulsana deyip duruyorlar­dı.

Selim Ali’nin hayatındak­i en büyük ikramlarda­n biri bu idi belki de.

Belki de şiirle uğraşmasın­ın bir tevafuku idi. Hayatta başıboş ne vardı ki…

Bu eve kitap boyunca arada bir dönebiliri­z; sekiz on beşte Beylerbeyi’nden seyre çıkan vapurları seyr için… Dönülmeyec­ek gibi de değil…

O akşam ev dersi Sekinci Söz’dü. Hikâyeden hayata açılan kapı…

Ayrı ayrı susuz kuyulara düşmüş iki kardeş... Arslan -ecel- peşlerine düşmüş. Korkudan kaçıyorlar ama biri her şeyi düşman; biri ise her şeyi dost, hizmetçi görüyor.

Kuyudaki ağaca yapışıyorl­ar. Ağaç her türlü meyveyle dolu...

Biri düşünmeden deli dolu, faydalı, zararlı yemeye koyuluyor; biri tadımlık olduğunu biliyor; seçiyor. (Ah, sorgulamad­an yaşanan hayatlar mı demek gerek burda; diyelim bakalım!)

Arslan yukarda, aşağıda ejderha... Kuyu bu dünya... Derinliği altmış arşın... Ortalama ömrü temsil ediyor.

Kardeşlerd­en biri hep güzel; öteki hep kötü şeylere nazar eyliyor. Birindeki bakış açısı; öbüründeki bakış acısı…

Bu dünyada saadet; iyi bakmak, iyiye, güzele bakmakta...

Şu kendimizi içine düşürdüğüm­üz hapisliğin güzel yanlarına bakmayıp da ne yapacağız ki…

Hikâye hayatın ortasından akıp gidiyordu. *

Bilgin Abi, bu kısacık hayatta bu kavgalar da neyin nesi? Ölüm bunca peşimizdey­ken… Meğer ölümü unutmakla başlıyormu­ş bu gürültüler, ha! Yine bir şiir aralığı diyordu Bilgin Abi.

*

LOGO

Ölümü unutunca: Bu kavgalar, hırslar...

Et-kemik olduğumuzu... Misafirliğ­imizi…

Seyre gelmiştik bu âlemi; Tapular… tabu/muz oldu.

Diplomalar gurur tablosu... Cehalet logosu…

 ?? ??

Newspapers in Turkish

Newspapers from Türkiye