આપણષે આપણમા બમાળકરોનષે હરોનમારતની સરોગમાત આપી રહ્મા છીએ?

પ્યા્યવરણી્ સમસ્યાઓ એ િવે કોઇ કયાલપહનક વયાતયા્ય કે પૌરયાહણક કથયા રિી નથી. વયાસતહવકતયા એટલી વ્યાપક િદે હવસતરી ચૂકી છે કે તે િવે સપટિ ચેતવણી બની ચૂકી છે. આપણે િયાલમયારં જે રીતે આગળ વધી રહ્યા છીએ તે િોનયારતરૂપ મયાગ્ય છે પરંતુ આપણે િંમેર્ની મયાફક તેને વેપયાર ધરંધો કે રયાબેતયા મુજબની બયાબત ગણયાવી રહ્યા છીએ. આપણે આ રગહર્્યા ગયાડયાને આગળ ધપયાવતયા રિીર્ુરં સમસત સૃસટિ અત્રંત ગરંભીર િદે ઠપ થવયાનયા મયાગગે છે.

લોકો પુનઃ પ્હક્ર્યાકરણ કે રીસયા્કહલરંગ, વૈકસલપક ઉજા્ય વપરયાર્ની વયાત કરે છે. આ અને તેનયા જેવયા બીજા હવચયારો મદદ કરર્ે પરંતુ તેવી મદદ મયામૂલી િર્ે. િયાલમયારં વીજ વપરયાર્ની જે વૈકસલપક પદ્ધહત આગળ ધરયાઇ રિી છે તે બધી જ ભેગી થઇને હવશ્વની જરૂદર્યાતનયા ઘણયા થોડયા જ ટકયા વીજ ઉતપયાદન કરી ર્કે છે. િયાલનયા તબક્ે તો તે એક મનોરંજન સમયાન છે. આમ કિીને િુરં તેને િરયાવવયા નથી મયારંગતો. એક ટકયાની પૂહત્ય પણ મોટી અને જરૂરી છે. આપણે આવનયારી િોનયારત ધીમી પયાડવયા કે પયાછી ઠેલવયા મથીએ છીએ પરંતુ હનરયાકરણ મયાટે હવચયારતયા જ નથી. આપણે આપણયા સમ્મયારં નયા થયા્ તેવી િોનયારતની સોગયાત આપણયા બયાળકોને આપવયા મયારંગીએ છીએ.

મયાનવી્ સમયાજ તરીકે આપણે આ અરંગે ગરંભીર િોઇએ તો એક વયાત સમજવયાની જરૂર છે - તમયામ પ્યા્યવરણી્ સમસ્યાઓ મયાનવ સમયાજમયારં થ્ેલયા બેજવયાબદયાર પુનઃઉતપયાદનનયા કયારણે છે. િુરં બેજવયાબદયાર પુનઃઉતપયાદનની વયાત કરૂૂં

છુરં ત્યારે કુદરતી પસરંદગીનયા સરંદભગે છે જે કુદરત િંમેર્થી ક્યા્ય કરે છે. આજે આપણી કુર્યાગ્તયા અને ટેકનોલોજીની મદદથી આપણે જોઇ ર્કીએ છીએ કે મોટયાભયાગનયા દેર્ોમયારં જનમતયા બયાળકો મોટયા ભયાગે જીવી જ જતયા િો્ છે. ર્ીર્ુ મૃત્ુદર ઘણયા દેર્ોમયારં અત્રંત નીચો થઇ ગ્ો િોવયા છતયારં ભયારત સહિત ઘણયા દેર્ોમયારં િજુ આ મોરચે ઘણુરં કરવયાની જરૂર છે.

તબીબી હવજ્યાને આપણયા મયાટે મૃત્ુને તો પયાછરંુ ધકેલ્ુરં છે પરંતુ જનમને પયાછો ધકેલતયા નથી. િુરં મયાનુરં છુરં કે, સરેરયાર્ ગભ્યધયારણ વ્ 22 ઉપર થઇ છે જે જનમ થોડો પયાછો ધકેલયા્ો તેમ કિી ર્કયા્ પરંતુ િજી પણ ઘણી બયાળમહિલયાઓ 14 વષ્યની વ્ે મયાતયા બને છે. આ રીતે 7.2 હબહલ્ન લોકો મયાટે તે અસરકયારક નથી. આપણે સમજવયાની જરૂર છે જે દરે અને ઝડપે આ બધુરં બની રહ્રં છે તે વત્યમયાન સસથહતને સમજવી આપણયા મયાટે જરૂરી છે. સમગ્ સૃસટિ, જે નુકર્યાન વેઠી રિી છે તેનો સયામનો કરવયા અને ફરીથી સક્ષમ બનવયા મયાટે સમથ્ય છે પરંતુ આપણે ચોક્સ સમ્ ફયાળવવયાની જરૂર છે, નિીં તો તે ર્ક્ નિીં બને. આથી આપણે કયારં તો તેને સતત સરંભયાળવુરં પડર્ે અથવયા ધરતી મયાતયા તે આપણી સયાથે ક્રરૂરતયાપૂવ્યક કરર્ે.

આ ર્ક્તયા આપણી મયાથે ઝળુરંબી રિી છે પરંતુ આપણે તો સવ્રંનયાર્નયા હમજાજમયારં છીએ. આ કોઇ સવ્યનયાર્નયા હમજાજમયારં છીએ. આપણો તે સવ્રંનયાર્ આગયાિી સરંબરંહધત નથી. આપણે જેનો સયામનો કરી રહ્યા છીએ તેની ગરંભીરતયાને આપણે સમજવયાની જરૂર છે. એક ટન વજનનો ભયાર તમયારી ટચલી આરંગળીથી ઉપયાડવયાનો તમે પ્્યાસ કરતયા નથી પરંતુ િયાલમયારં આપણે તેમ કરવયા મથી રહ્યા છીએ. આપણે છૂટીછવયાઇ છૂટછયાટો થકી ભયારેખમ સમસ્યાઓ હનવયારવયા મથી રહ્યા છીએ. કોઇ હનરયાકરણ મયાટે તમે ગરંભીર િો તો સમસ્યાનયા સયામનયાનો આ મયાગ્ય નથી.

પ્યા્યવરણી્ હનરયાકરણ મયાટે વધુ ગરંભીરતયા જરૂરી છે, આપણે અન્ કોઇની સમક્ષ પ્યા્યવરણ હમત્ર જેવયા દેખયાવયા મથીએ છીએ. િયાલમયારં જે ભ્યાવિ સસથહતએ પ્યા્યવરણ છે તે તરફ આપણે નજર મયારંડતયા નથી. િયાલમયારં આપણે ્ોગ્ સુધયારયાતમક પગલયારં નિીં ભરીએ તો આપણયા બયાળકો અને ભયાહવ પેઢી જેનયાથી ર્રમયા્ અને જેને હધક્યારે તેવો વયારસો આપણે તેમને આપીર્ુરં.

સદગુરુ સમાથષે સંવમાદ