શરીરનો ક્ણ રાત્ર નનધા્મર નથી

મિે, ગામના ઝાંપે આવીને વાઘ હુંિારો મારતો હો , તો સૌ મારસોને િીિ લાગે. તેમ આપરને હજુ િાળની િીિ લાગે છે. રું િામ? િે આપરે હજુ મરવાની િોઇ તૈ ારી િરી ન્ી. સવાબમનારા ર ભગવાને મધ પ્રિરરના પચાસમાં વચનામૃતમાં લખ ું છે િે, અમારે સિા અંત અવસ્ા રહે છે. વળી છેલ્ા પ્રિરરના રિીસમાં વચનામૃતમાં લખ ું છે િે, અમને પાંચ વાતાતિનું બનરંતર અનુસંધાન રહે છે. આ ઘડી, આ ષિરમાં િેહ પડી જારે. પડી તો જારે, પર આ જીવના િલ્ ાર સારૂં િે લું િામ િ ું છે તે બવસરાતું ન્ી. આપરને તો આ મા ાનું આવરર છે, તે્ી આ ભૂલી જઇએ છીએ, પર મરરનો ાઇમ ્ારે, ત ારે તેનો તો ાઇમ એ ાઇમ િોઇ મીન મેખ નહીં જ નહીં. મા ે આપરા મો ા સંતો િહેતા િે, જ ાં સુધી આપરું રરીર સારૂં હો ને સતસંગ ત્ા સંતનો સારો જોગ હો , સંતનો સારો જોગ િોને િહેવા ? િે જ ાં

ધમતિ, જ્ાન, વૈરાગ્ , ભબતિની વાતાતિ ્તી ષિેરિ જારવું. તે્ી મહારાજ િહે છે િે, ભગવાનના સારા સંતનો જોગ હો તો એ સારૂં િહેવા . તો એવા સંતના જોગમાં રહીને રરીર સારૂં હો ત ાં સુધીમાં આપરામાં જે િોઇ ખામી હો તે િાઢી નાંખવી. હજુ આપરને એમ ્ા છે િે, આપરે નાના છીએ. હજુ ઉંમર ્ઇ ન્ી. િાલે ઉંમર ્રે. ઘરડાં ્ઇરું ત ારે િરીરું. પર મો ા સંતો િહી ગ ા છે િે, હે ભાઇ, િાલ િરે તે આજ િર ને

-પૂ. ધ્યાનીસ્યામીનો સતસસંગ

આજ િર તે અિ, મૂળ બવનાનું ધોિળું ઢળી પડરે ઢિ. હે ભાઇ, તું િાલ િરવું હો તે આજ િર (ભગવાન સંિંધી જે જે િા તિ આવતી િાલે િરવાનું હો તે આજે િરી લે) અને આજ પછી િરવાનું હો તે અિ હમરાં જ િરી લે. પર આપરા િેહના મૂળી ા છે નહીં. આ િેહ હાલતા – ચાલતા પડી જા ,એ ેિ આવી જા , તો િરવાના િામ રહી જારે. મહારાજ િહે છે

િે, આ રરીરનો ષિર મારિનો બનધાતિર છે નહીં. તત ારે તમારે િધાએ િંઇ સંસાર મૂિીને સાધુ ્ઇ જવું? માળા ફેરવવી? આખો કિવસ વેપારીએ વેપાર િરવાનો નહીં? ખેડૂતોએ ખેતી િરવી નહીં? રું આખો કિવસ મંકિરમાં િેસી ભગવાનના નામની માળા જ ફેરવ્ ા િરવી? િરોિર િહેવા ને? પર એમ િરવાની જરૂર ન્ી. વેપારી હો તે ભલે વેપાર િરે. આપરા સંપ્રિા માં ગોરધનભાઇ હતા. તે વેપારી હતા અને વેપાર િરતા હતા. તેમની િુિાને્ી િોઇ ખાંડ લઇ જા , ગોળ લઇ જા , તે પૈસા આપીને રોિડે્ી લઇ જા , તેનું નામું નહીં, પર િોઇ માલ લઇ જા અને પૈસા િાિી રાખવા જરાવે તો તેમના ચોપડે “હસતે સવાબમનારા ર” લખે. તે િાંઇ સવાબમ-નારા ર તેમની િુિાને ગોળ-ખાંડ લેવા આવતા ન હતા, પર એ ભતિ અખંડ સવાબમનારા ર ભગવાનની મૂબતતિ િેખતા હતા. સંતોએ ગા ું છે િે, “જ ાં જુએ ત ાં રામજી, િીજું િાંઇ નવ ભાસે રે, અનુભવીને અંતરે રહે રામ વાસે રે...” એ ભતિને ભગવાનની

મૂબતતિનો અખંડ આનંિ રહે.

સતસંબગજીવનના િીજા પ્રિરરમાં જરાવ્ ા પ્રમારે ભગવાનના આવા એિાંબતિ ભતિો હો , તો તે આ લોિ, આ િેહ, એવું િાંઇ િેખે નહીં. એની દૃસષ્ટમાં ચારે િોરે ભગવાનની મૂબતતિ જ િેખા . જેમ આ લોિમાં િોઇને િમળો (પીળી ો રોગ) ્ ો હો , તેને િધું પીળું પીળું જ િેખા એમ િહે છે. એમ િાંઇ િધી વસતુ પીળી હોતી ન્ી. પર જોનારને િમળો ્ ો તે્ી તેની દૃસષ્ટમાં િધું પીળું િેખા છે. તેમ મહારાજ િહે છે િે, આ રીતે ભગવાનનો ભતિ હો તેને સિા ને મા ે ભગવાનની મૂબતતિ જ િેખા . ગોરધનભાઇની વાત હતી િે, તેઓ હસતે સવાબમનારા ર લખતા. િે મિે એમને એ માલ લઇ જનારમાં ભગવાન સવાબમનારા ર જ િેખાતા. એમને ભગવાનને આિારે વૃબત્ ્ઇ ગઇ હતી.