સૌૌથીી વધુ બળવાન શુંુȏ?: આત્ર્બળ
એ વેાર બીદ્ધં નાા એ સિ¢ષ્યાંે પંથ્થીરનાી ¢ીલા જોઇ બીદ્ધં નાે પંછ્ૂ યાં;ં ભગવેાના આ ¢ીલા ઉપંર ોનાં ¢ા¥ના ¢ક્યાં છે?ે
બીદ્ધં હ્યુંઃઃં “લોખડાં ના,ં જે પંથ્થીરનાે ટં ડાે ટં ડાા રી ¢ે છે.ે ”
તો સિ¢ષ્યાંે ફારી પ્રશ્ન યાંોઃ “લોખડાં રતાં શ્રાષ્ઠાે
¢?ં ”
બીદ્ધં જવેાબી આપ્યાંોઃ “અંસ્તિ˳, જે લોખડાં નાે
ગાળેી નાાખે છે.ે ”
“તો અંસ્તિ˳ રતાં શ્રાષ્ઠાે ¢?ં ” સિ¢ષ્યાંે પંછ્ૂ યાં.ં “અંસ્તિ˳ રતાં શ્રાષ્ઠાે પંાી છે,ે જે અંસ્તિ˳નાે ઠાારી ¢ે છે.ે ” એમો બીદ્ધં ડાવેાબી આપ્યાંો.
હાજં સિ¢ષ્યાંનાે ¥તં ોષે થીતો ના હાતો, એે પંછ્ૂ યાંઃં “પંાીથીી શ્રાષ્ઠાે ¢?ં ”
તો બીદ્ધં હ્યુંઃઃં “પંાીથીી શ્રાષ્ઠાે વેાયાંં છેે જે જળેનાી પં કિદે¢ા બીદેલી નાાખે છે.ે ”
“અંનાે વેાયાંથીં ી બીળેવેાના”, સિ¢ષ્યાંનાી સિજજ્ઞાા¥ા ચાલં જ હાતી. બીદ્ધં હ્યુંઃ,ં “વેાયાંથીં ી બીળેવેાના છેે મોનાષ્ં યાંનાં આત્મોબીળે, જે વેાયાંનાે પં વે¢ રી ¢.ે આત્મોબીળે ¥ૌથીી મોહાાના છે.ે ”
અંનાે સિ¢ષ્યાંનાે ¥તં ોષે થીયાંો. એનાે ¢ીખ મોળેી ગઇ હાતી.
આત્મોબીળે એ નાાનાવેીનાી આતં કિર તાાત છે.ે મોનાનાી ¢સિō છે.ે આત્મોાનાી ¢સિō છે.ે ઋગ્વેદેે મોાં હ્યુંઃં છેે ,ે હા,ે મોનાષ્ં યાં તારી પંા¥ે આત્મોબીળે નાામોનાી પ્રબીળે ¢સિō છે.ે તનાે ો ઉપંયાંોગ ર, તારા સિનાżયાંનાે ોઇ સિમોટાવેી નાહાં ¢.ે તં અંડાગ રહાી¢, તો ોઇ મોશ્ં લે ીઓ તનાે ડાગાવેી નાહાં ¢.ે હા,ે મોનાષ્ં યાં તં ¥યાંૂ થીષ ી પં બીળેવેાના છે.ે
હ્યુંઃં છેે ,ે “હાજારો યાંોદ્ધાનાી તાાત ¥ામોે
મોનાષ્ં યાંનાં આત્મોબીળે જીત મોળેે વેે છે.ે ”
જે ¥ન્ૈ યાં પંા¥ે આત્મોબીળે હા¢,ે એ જીતી ¢ે છે.ે જે આત્મોબીળે ખોયાંં એનાી હાાર સિનાસિżત ¥મોજવેી.
આ આત્મોબીળે ¢ં છેે એનાી ઘેાનાે ખબીર નાથીી હાોતી. એટલે એનાે સિનારા¢ાનાા વેાદેળેો, ¥ં ટ ¥મોયાંે ઘેરે ી લે છેે અંનાે એ હાાર સ્વેીારી લે છે,ે હાો ,ે પંકિરસ્તિસ્થીસિત ¥ામોે ઘેટૂં સિયાંા ટે વેી દેે છે.ે એ ¥ં ટનાી સ્તિસ્થીસિત જોઇ પંકિરામો જાતે જ નાક્કીી રી લે છે,ે એ મોાનાી બી¥ે છેે ,ે સ્તિસ્થીસિત ¥ામોે લડાવેં મોશ્ં લે છે,ે અંનાે એથીી એ પંોતે જ પંોતાનાી હાારનાે સિનામોત્રં આપંે છે.ે
આપંે જોયાંં છેે ,ે રમોતમોાં એાદે ખલે ાડાી છેલ્લેે છેલ્લેે એવેં રમોી જાયાં છેે ,ે આખી બીાજી પંલટાવેી દેે છે.ે હાારનાી અંી પંર આવેલે ી રમોતનાે જીતમોાં બીદેલાવેી નાાખે છે.ે આ છેે તનાે આત્મોબીળે, આ છેે તનાે ી ાબીસિે લયાંત.
ગીતામોાં શ્રાીૃષ્નાો અંજંષનાનાે અંપંાતો બીોધી, એનાં આત્મોબીળે જાગ્રંત રવેા મોાટેનાો છેે. ૃષ્ અંજંષનાનાં આત્મોબીળે જાગ્રંત રે છેે, એનાે યાંંદ્ધનાી ¥ાચી ¥મોજ આપંે છેે, લડાવેં એ ક્ષસિત્રયાંનાં તષવ્યાં છેે જીત ે હાારનાી પંરવેા યાંાષ સિવેનાા તં યાંંદ્ધ ર. આ ¥ંદેે¢ જીવેનામોાં પં દેરે ¥મોયાંે, દેરે પંકિરસ્તિસ્થીસિતમોાં ઉપંયાંોગી છેે, જ્યાંારે પં ¥ંટનાાં વેાદેળેો ઘેેરાયાં, ત્યાંારે તેનાી ¥ામોે લડાી લેવેં એ મોનાંષ્યાંનાં તષવ્યાં છેે, તે મોાટે આત્મોબીળે જાગ્રંત હાોવેં જોઇએ. આ આત્મોબીળે એટલે મોનાંષ્યાંનાી આંતરચેતનાા, આત્મો¢સિō. એ મોજબીૂત હા¢ે તો ગમોે તેવેો જંગ જીતી ¢ા¢ે.
સિહામોાલયાંનાા સિ¢ખરો ¥ર રનાાર ે ચંિ પંર જનાાર મોા¥ જ છેે, એેયાં તલીફાો વેેઠાી હા¢ે, પં પંડાનાારી મોંશ્ેલીઓ જાવેા છેતાં ત્યાંાં જવેા તૈયાંાર થીનાારનાં આત્મોબીળે પ્ર¢ં¥નાીયાં છેે. એ પ્રાથીષવેનાામોાં હ્યુંઃં છેેઃ “હામો ો મોના ી ¢સિō દેેનાા, મોના સિવેજયાં રે, દેં¥રોી જયાં ¥ે પંહાેલે ખંદે સિવેજયાં ર.ે ..”
અંહાં મોનાનાી ¢સિō મોાટે જ પ્રભનાં પ્રાથીનાષ ા રી છે,ે “મોના મોજબીતૂ તો ¥બી ¥લામોત.” મોનાનાે ના ડાગવેા દેો, સિનારા¢ા આવેે તો ખખં રે ીના,ે તમોારા આત્મોબીળેનાે ઢાઢાં ોળેો, તમોારી જીત સિનાસિżત છે.ે