Beachd Ailein

GED A THA MÒRAN geamhraidh fhathast romhainn, saoilidh mi gum bheil mi a’ faicinn beagan de shnuadh earraich is mi a’ sgrìobhadh seo air madainn shocair, shoilleir, agus nach sinn a tha a’ cur fàilte air a leithid! Cha b’ iongnadh ged a bhiodh sunnd dhaoine beagan ìosal ri linn na droch aimsire a th’ air a bhith a’ leantainn fad sheachdainean a-nise, agus nuair a chuirear sin an lùib naidheachdan duilich mu bhàs charaidean is eòlaich, ‘s e toiseach car dubhach a th’ air a bhith air a’ bhliadhn’ ùr. Nach math ma-thà togail fhaotainn à leasachadh aimsire, agus le solas an latha gu follaiseach a’ sìneadh tha fhios gum bu chòir dhuinn ùrachadh dòchais agus spioraid fhaireachadh.

Ach cha ghabh fìorachd seachnadh, agus dhan mhòr-chuid de shluagh na dùthcha tha naidheachdan gainnid agus an tuilleadh ghearraidhean air ionmhas poblach na fhìor adhbhar iomagain. Chan eil lasachadh air an fhàsgadh air seirbheisean poblach, eadar na tha comhairlean a’ lìbhrigeadh, neo seirbheisean slàinte, neo an taic airgid dha carthannais a tha cho cudromach anns gach dòigh feadh choimhearsnachdan na dùthcha. Nuair a thòisich na caomhnaidhean seo bho chionn beagan bhliadhnaichean bha an riaghaltas a’ gealltainn nach maireadh am pian ach fad beagan ùine agus gun tilleamaid gu suidheachadh nas cofhurtaile agus nas adhartaiche nuair a bhiodh cunntasan ionmhais air an cothromachadh.

Chan e a-mhàin nach do thachair sin ach tha na gearraidhean a’ sìor dhol am meud gach bliadhna ionmhais agus tha seirbheisean a’ fulang chun na h-ìre ‘s gum bheil cùisean a’ dol air ais seach air adhart! Tha mi a’ creidsinn gun aontaicheadh a’ mhòr-chuid gun robh beagan saill ann am maoineachadh bhuidhnean poblach roimhe agus nach bu mhiste teannachadh a dhèanamh orra gus an dèanamh nas èifeachdaiche. Ach an dèidh bhliadhnaichean den spùilleadh air an cuid airgid cha ghabh e bhith nach eil obair nam buidhnean sin a-nise a’ fulang. Ri linn sin tha luchd-pàighidh chìsean a’ call agus cha tèid aig buidhnean poblach air an