GAELIC COLUMN

Fhuair mi air adhartas a dhèanamh mu dheireadh thall ann a bhith cuir na lusan. Di-sathurn' a chaidh, bha brod a là ann arithist, agus fhuair mi air tionndadh na clàran talmhainn a's an ionnlainn, agus chuir mi na curanan agus na sneapan. Bha mi farachduinn duilich nach robh mi air a' mhòine a bhuain, oir tha mu thrì seachduinnean do thiormachd air a bhith ann, agus bha mo charaid Cailean Neil ag radha gu robh e togail an te aige fhèin. Tha na callaidean a' toiseachadh a' cuir a-mach duilleagan cuideachd agus chan fhada gu feum iad fhèin sgioblachadh. Fhads a tha huile càil a tha sin a' tighinn air adhart, tha daoine air a bhith 'g obair am broinn an tighe a' cuir stuth-seasgaireachd dha na rumanan a rinn sinn uair eiginn ann a lobht an t-seann phàirt dhan an tigh. Chuir iad blocaichean tiugh dhan a stuth air cùl na piosan balla bha dìreach, agus chuir iad plasterboard leis a stuth air taobh a-stigh na rumanan, air na piosan do mhullach na rumanan a tha leanntainn loine mullach an tighe fhèin. Cuiridh tu umhail mur tha g'eil iad a farachduinn nas blàithe 'n uair a theid thu steach annta. Tha cuimhn' agam a bhith cuir na rumanan air dòigh bho chionn corr is da fhichead bliadhna. Bha rùm gu leòr air a lobht, agus bhiodh sinn a' dol suas ann an drasda sa rithist troimh hatch a bha'm athair air fhàgail direach air taobh a-muigh dorus aon dha na seomraichean cadail air an urlar iosal. An toiseach thoisich e dèanamh staidhre. Thoisich e a' dèanamh na cliathaichean, le bùird fiodh leathainn, agus a' gearradh a-mach na laraich airson na ceumanan. Dhomhsa dheth, cha robh e coltach ris gun tigeadh càil as aig a' cheann thall, cha robh coltas air na bha e dèanamh gun tigeadh e ri cheile a chaoidh. Gheàrr e fhèin na ceumanan, ach leig e dhomhsa tòiseachadh orra le locair, airson aon dha na h-oirean aig na pìosan, an oir a bhiodh amach dha na ceumanan a's a staidhre, a dhèanamh cruinn, gus nach glacadh iad casan duine bhiodh a' dol suas a staidhre. Ach 'n uair a bha h-uile càil deiseil, agus a thug e na pìosan gu leir ri chèile, agus chuir e na piosan a bha mise deasachadh eadar an dà chliathaich, bùird eile fo na ceumanan airson taic a chumail riutha, agus an uairsin geinnean eadar na bùird a bha sin gu leir agus na làraich a bha e fhèin air a bhith dèanamh leis an òrd is sgeilb, thàinig a staidhre gu bith. Thuirt e rium gum bu choir dha bhith comasach a staidhre dhèanamh gun aon tharaig a chuir innte, oir nan deadh na buird agus na geinnean an cuir innte ceart, gun cumadh sin a h-uile càil teann agus na aon phìos. Chuir e staidhre suas a's a rùm cadail a bha'n ceann a tuath an tighe, am pìos iosal ris a' bhalla a tuath fhèin agus an uairsin thionndaidh am pìos àrd dhith suas gun a lobht, ri taobh an t-similear a tuath. Bho fhuair sinn a staidhre steach, bha e furusda gu leòr faighinn sìos is suas, agus cha robh e fada gun d'fhuair sinn a làr ann. Chuir sinn fiodh air a làr, fiodh mu thrì chairteil a dh'oirleach a thighead, le na h-oirean air an amaladh ri cheile - a seòrsa làr airson a bheil daoine an diugh a' paigheadh fortan. Agus le na tairgean a chuir a dh'oir a-muigh a' bhùird fiodh, dheadh an taireag a' falach le oir an ath bhòrd a' tighinn a steach air a muin. Nach e Dia a bheannaich daoine le sgillean a tha samhlachadh làmh a' Chruith-fhear Fhèin agus nach sinn bu choir a bhith taingeil air a shon.