O chionn 80 bliadhna – on Weekly Scotsman, 14 Lùnastal 1937

Tha ’n sloinneadh Mac Roibeirt glé choitcheann an siorramachd Pheirt, ach chan eil e ach ainneamh air còrsa na h-aird an Iar no anns na h-eileanan. An uair a chluinnear e, is ann mar Robastan a tha e air a chantainn agus is gann gu’n cluinnear Mac Dhonnachaidh idir ach an cùisean litreachais.

Chì mi gu’m bheil Calum mac Phàrlain anns a’ “Bhriathrachan Bheag” a’ cur cùl ri Mac Dhonnachaidh gu buileach ach a thaobh “Duncan” agus “Mac Conachie”. Is i an fhìrinn mu’n ghnothach gu’m bheil ainmeannan, agus gu sònruichte sloinnidhean, daonnan draghail an àm a bhi ’gan eadar-theangachadh no ’gan litreachadh. Mar eisimpleir air so, gheibhear mo shloinneadh féin am Beurla an leth-dusan cruth m’a choinneamh an aoin chruth a th’ aig’ an Gàidhlig. Tha Cloinn Dòmhnuill air am briseadh a suas ’nan iomadh meur, mar a tha Clann Raonuill, Clann Eachainn agus Clann Bharais. Is e Dòmhnullaich a theirear riù gu cumanta an Gàidhlig agus uile gu léir am Beurla. Tha cheart amailt a thaobh shloinnidhean ri thoirt fainear ’sa Bheurla.

Feuchadh neach ’sam bith ri “Macewen” a litreachadh nach faca riamh an clò eaguschìegu’mfaode a roghainn a ghabhail de iomadh cruth gun a bhi dad ’sam bith ceàrr. Tha an nì ceudna f ìor mu “Thomson”, “Macbean” agus na h-uiread eile.