જિંદગરીનો આ સ્વયં્વર
સવયવં ર થાય તયારે એર રનયા ્સાથે લગ્ન રરવા રેટલાયે વરરાજા બનીને આવે અથવા એર વરને પરણવાના રોડ ્સાથે રેટલીયે રોડભરી રનયાઓ આવ.ે આવો જ એર સવયવં ર રચાયો હતો. પ્રવૃત્તિ, રાય,કા આળ્સ, ્સૌ ભગે ાં થયાં હતા.ં
પ્રથમ આવી પ્રવૃત્તિ, એની ચાલમાં થનગનાટ હતો. એના પગમાં જોર હત.ું ખબૂ ઝડપે એ ચાલતી હતી. હયૈ ામાં અનરે ો ઉત્સાહ હતો અને આખં માં ઉમગં હતો. પણ પ્રવૃત્તિ જને નામ. એને પોતાના રપડાં બરાબર રરવાની ફુર્સદ કયાં હતી.
માનવીએ એને ત્નહાળી. પરંતુ એ એને પ્સદં આવી નહીં.
પછી આવયો વારો રાયકા ્સદું રીનો. ચહેરો ગભં ીર, આખં ો સસથર પણ મગજમાં રોનરોડનકા ી ઝડપે ત્વચારો ઘમૂ .ે ત્વચારવું અને એનો અમલ રેમ રરવો તે જ ત્વચારવામાં એનું મગજ મશગલૂ રહે. પોતે શું રરે છે, શું પહેરે છે એ અગં બીજાઓ શું રહેશે એમાં એને જરા પણ ર્સ નહીં. એને ર્સ માત્ર નવા નવા ત્વચારોનો અમલ રરવામાં જ. આથી એણે એના દેહની ્સજાવટ રરવામાં જરાય ્સમય બગાડ્ો નહીં.
પણ માનવી. એને તો ્સદું રતા ખપ.ે એને રાયકા ્સદું રી પણ પ્સદં આવી નહીં.
છેલ્ે આવી આળ્સ રાણી. આખં ને આજીં દે એવું એનું રૂપ હત.ંુ હાથમાં આનદં નો પયાલો હતો. અને પયાલામાં આરામનો શરાબ હતો. ્સમય લટૂં તાં એને આવડતું હત.ું
માનવી તો એના પર મોહી ગયો. અને બ્સ એની ્સાથે ્સ્સં ાર માડ્ં ો. આરંભે ઠીર ઠીર ચાલય.ું પણ હનીમનૂ નો ્સમય કયાં ્સધુ ી? પછી બાળરો થયા. પ્રથમ જનમી ત્ચતં ા, બીજો જન્મયો રલશે , ત્રીજી જનમી ઉપાત્ધ અને ચોથો જન્મયો થાર.
અને પછી જઓુ એના ્સ્સં ારની મઝા રોજ ્સવાર થાય, હજી તો ઊઘં પરૂ ી થઇ ન હોય તયાં ત્ચતં ા એને જગાડે અને ્સતાવ.ે ઉપાત્ધ એને પજવ,ે રલશે તો લાડરવાયો. એનો ્સગં જ નહીં છોડ.ે અને થારને પણ એના ત્વના ગમે નહીં. અને હજી જાણે રાઇં બારી રહ્ં હોય તમે આળ્સ પણ એને એર પળ માટે પોતાથી અળગો થવા ન દે.
આવા ્સ્સં ારથી એ છેવટે રંટાળયો. એનંુ વયત્તિતવ મરી ગય.ું ્સમય જતાં એને મોત વહાલંુ લાગવા માડ્ં .ંુ રોજ રોજ રરળાટ વધવા લાગયો. લડાઇટંટા અને ફફ્સાદ વધયા.ં લોરો એની મશરરી રરવા લાગયા. માનવીને તો હવે બહાર મોં બતાવવું પણ ભારે પડવા લાગય.ું આજે એ એટલો તો અરળાઇ ગયો છે રે ન પછૂ ો વાત.
તમારી ત્જદં ગીનો સવયવં ર રચાય તયારે તમે ત્વચારજો. આળ્સને રદી વરમાળા પહેરાવશો નહીં. રામ જટે લો થાર લગાડતું નથી એથી વધુ થાર આળ્સ લગાડે છે. આળ્સ ્સાથે પ્રીત્ત થવાથી ત્ચતં ા, રલશે અને રરળાટનો જનમ થશ.ે માટે ત્જદં ગીના સવયવં ર વખતે ્સદા ્સાવધ રહેજો.