કેવમા ગ્રહયરોગ પિતમાનષે હમાપન કરે છે?

કંસવધ પછી વાસુદેવ કૃષણ ગુરુ સાંરદપનીના આશ્મમાં વેદબવદ્ા, ધનુબવ્યદ્ા, ધમ્યશાસત્, નીબતશાસત્ જેવી અનેકબવધ બવદ્ાપ્ાબતિ અને તેનાં મૂળ અક્ક એવા વેદોના રદવય સંપૂણ્ય જ્ાનની સંપ્ાબતિ પામે છે. આ બવદ્ાથદીકાળ સંપન્ન થવા આવે છે તે દરબમયાન તેઓ ગુરુ સાંરદપની સાથે એકવાર પ્ભાસપાટણ પધારે છે. ગુરુ સાંરદપની તયાંનો દરરયારકનારો જોતાં બખન્ન થઇ જાય છે. વાસુદેવ કૃષણ આ બખન્નતાનું કારણ પામી જાય છે. તેઓ જાણે છે કે ગુરુ પાંરદપનીના પુત્ પુનદ્યત્તને પુણયજન જાબતના પંચજન રાક્ષસ પોતાના વહાણમાં અપહરણ કરીને લઇ ગયેલો હોય છે, જેની કોઇ ભાળ ગુરુ સાંરદપનીને અપહરણ િાદ મળી નથી. પુત્બવયોગે દુઃખ પામતા ગુરુ સાંરદપની પાસે વાસુદેવ કૃષણ ગુરુભાઇ પુનદ્યત્તની ભાળ મેળવી તેને પાછો આણવા પ્યત્ન કરવાની મંજૂરી માગે છે. ગુરુ સાંરદપની અબનચછા દશા્યવયા િાદ કૃષણના આગ્રહથી વશ તેમને મંજૂરી આપે છે. વાસુદેવ ગુરુદબક્ષણા સવરૂપે પુનદ્યત્તને પાછો મેળવવાનું ભગીરથ કાય્ય તયાર પછી હાથ ધરે છે. પ્ાથબમક તપાસમાં વાસુદેવ જાણી લે છે કે પુનદ્યત્તને અપહરણ કરીને પાતાળ ષ્સથત નાગલોકમાં વૈવસતપુરીમાં વેચી દેવાયો છે. (વૈવસવતપુર એટલે કદાચ હાલના આંધ્રપ્દેશ કેતેથી દબક્ષણપૂવ્યમાં નીચેના ભાગનો ભૌગોબલક પ્દેશ એમ બવબવધ અૈબતહાબસક અભયાસોમાં રજૂ થયેલ છે.) ગુરુ સાંરદપનીની અનુજ્ા લઇ, વાસુદેવ કૃષણ પ્ભાસપાટણના

કાદરબમયાન પણ કૃષણ અનેક પરાકમી સાગરયાત્ા થકી વાસુદેવ કૃષણ પુણયજન જાબતના લોકો (વહાણના ચાલકો) અને ખાસ કરીને પંચજન રાક્ષસના વહાણના સુકાની વૃદ્ધ બભકુ અને તેના પૌત્ કુક્રુ પાસેથી વહાણરચના, વહાણવટા અને સાગરખેડાણની સંલગ્ન તમામ બવદ્ાઓ હસતગત કરે છે. પુણયજન જાબતના લોકો આ બવદ્ાઓનો પોતાના જીવન જીવવામાં બવબનયોગ કરી, સમૃબદ્ધ પામતાં હોય છે. સાગરયાત્ાના આ પરાકમી અનુભવ દરબમયાન વાસુદેવ કૃષણ પંચજન રાક્ષસને હણે છે, વહાણ અને વહાણોના પકાફલાઓ સાગર બવદ્ારબચત વૃદ્ધ બભકુ અને તેના ભત્ીજા કુક્ુરને સુપરત કરે છે (અને પોતાની અપ્તયક્ષ બવદ્ાપ્ાબતિનો િદલો વાળે છે.) તેઓ સત્ીપ્ધાન નાગલોકના સથળ વૈવસવતપુર પહોંચે છે. તયાંના રાજા યમ અને તેમના અનુચરોને હરાવે છે. તયાંનાં અબધષ્ાત્ી સવ્યસત્તાધીશ રાજમાતા મહાદેવી તથા તેમની પુત્ીઓની મયાજાળને છેદીને પુનદ્યત્તને જહાજ ઉપર આણી, જહાજ મારફતે પાછો મેળવી આણે છે. ગુરુ સાંરદપનીને

મ અને મોક્ષ આપનાર બિંદુયુક્ત સૂય્યનું જે યોગીઓ બનતય ધયાન ધરે છે તેવા સૂય્યને નમસકાર. સમગ્ર બ્રહાંડના રાજાધીરાજ અને ગ્રહોના સંચાલનનું કેન્દ્રબિંદુ એવા સૂય્યને બપતાનો કારક,શ્ુષ્ટિનો પાલક કહ્ો છે. સૂય્ય એટલે સમગ્ર બ્રહાંડનું તેજ અને પ્ાણવાયું પરંતુ સૂય્યના પ્ાણવાયુનો પ્ાણ અને વાયુ િંનેને જો કોઈ િંધ કરવાની તાકાત ધરાવતું પરરિળ હોય તો તે િળનું નામ છે શબન. સૂય્ય અને શબનની શત્ુતા અબત કટુ અને પુરાણી છે. સૂય્યના તેજને બતબમરમાં પરરવબત્યત કરવાની શબક્ત શબન પાસે છે. બપતાને બચતા સુધી જો કોઈ પુત્ બચંતા કરાવી શકતો હોય તો તે પુત્નું નામ શબન છે. શબન એટલે સૂય્ય નામના બપતાને ભારે હાની. કહેવાય છે કે મકર સકાંબતના રદવસે સૂય્ય શબનના ઘરમાં પ્વેશ પામયો તે સાથે જ બભષમ બપતામહનો દેહ બનવા્યણ-મોક્ષની ગબત પામેલો. આમ બ્રહાંડના અષ્સતતવકાળથી જ શબન સૂય્યને પીડા આપતો જ રહ્ો છે.

સૂય્ય અને શબનના સંિંધોનો બનિંધ લખવા િેસીએ તો સમય વહી જાય અને કલમની શયાહી સુકાઈ જાય. અમારી કારરકદદીના વર્ષો દરબમયાન અમને જે સંશોધનો હાથ લાગયા છે તેમાંનું એક નોખું-અનોખું સંશોધન પ્યત્નના ભાગ રૂપે આ ગુરુદબક્ષણા સવરૂપે આપેલું વચન પાળે છે.

પુણયજન જાબતના આ સંસગ્ય અને બવદ્ાવયાસગં સમગ્ર યાદવ કુળને ભબવષયમાં ખૂિ ઉપયોગી િની રહેવાનો હોવાનું વાસુદેવ કૃષણને પોતાની રદવયદૃષ્ટિથી કદાચ સૂઝયું હશે. કદાચ ભગવાન તેમને સતત બશક્ષણ થકી આજીવન આવનાર સમયમાં ખૂિ જ ઉપયોગી િની રહેલી હોવી જોઇએ. કારણ કે જયારે જરાસંઘના વયૂહાતમક પ્ચંડ રંજાડ અને મથુરા ઉપરના કાળયવન સાથે મળીને કરાયેલા હુમલા વખતે સમગ્ર યાદવોએ મથુરા છોડી સૌરાષ્ટ્રમાં આવી વસવાનું થાય છે, તયારે યાદવો દ્ારરકા નગરી રચીને સાગરકાંઠે

લેખમાં આલેખયું છે. અસંખય કુંડળીઓના બનરીક્ષણ દરબમયાન અમે અવલોકયું છે કે જો સૂય્યના ઘરમાં શબન બિરાજે તો બપતાને ભારે નુકસાન અને હાની કરે છે. સૂય્યની સવગૃહી રાબશ બસંહ છે અથા્યત બસંહ રાબશ એ સૂય્યનું ઘર છે અને જયારે જયારે જે જે વર્ષો દરબમયાન શબન બસંહ રાબશમાં ષ્સથત હતો અગર તો ભ્રમણ કરતો હતો તે તે વર્ષો દરબમયાન જન્મેલા જાતકો તેમના બપતા માટે હાનીકારક અને ઘાતક પુરવાર થયા છે. અમે અવલોકેલા સટીક રકસસા અહી પ્સતુત છે.

૧૫ ઓગસટ ૧૯૪૮ના રદવસે જન્મેલા એક જાતકની વાત. આઝાદી રદને જન્મેલા આ જાતકના કારણે અને કરતૂતોના રકસસાઓને લઈને તેમના બપતા સમગ્ર જીવન િંધનમાં રહ્ા. વૃબચિક લગ્નમાં જન્મેલા આ જાતકની કુંડળીમાં દસમા અથા્યત બપતાના સથાનમાં જ બસંહ રાબશમાં શબન આવેલો છે. િાળપણથી જ આ ભાઈને અભયાસમાં રસ ઓછો અને બમત્ોની કુસંગતના કારણે ડ્રગ અડીકસન તરફ

પ્ભાસપાટણથી આગળના પ્દેશમાં વસવાટ કરે છે. તયાં મથુરાની જેમ જીવન જીવવાનું અને પ્વૃબત્તઓ થકી જીવન ગોઠવવાનું શકય નથી હોતું તયારે વાસુદેવ કૃષણ પુનદ્યત્તને પાછો આણતાં પ્ાતિ કરેલ વહાણવટું કરવા, સાગર ખેડવા અને તેના આધારરત સંલગ્ન બવદ્ાઓથી કેળવાઇને જીવન જીવવાની પદ્ધબત યાદવોને આપે છે. યાદવો પોતાના અંગત સામાબજક જીવનમાં આ બવબશટિ બવદ્ાઓનો બવબનયોગ કરી, બવપ્, વબણક, વૈષણવ તરીકે પોતાનું જીવન ગોઠવે છે અને સમૃબદ્ધના બશખરો સર કરે છે. કહેવાય છે કે સમૃબદ્ધનાં આ બશખરો સર કરીને જ દ્ારરકા નગરી સોનાની િની રહે છે. દીઘ્યદૃષ્ટિ અને સતત બશક્ષણ મેળવતાં વળી ગયેલા. ડ્રગની આદતના કારણે પૈસાની ભારે ખેંચ ઉભી થાય અને તેમની આ કુટેવને સંતોર્વા ચોરી ચપાટી પણ કરવી પડે. બપતા સમજાવાની કોબશશ કરે તો બપતાનું અપમાન કરે. સમગ્ર જીવન એમણે નોકરી પણ કરી નબહ અને બપતાના પૈસે જ લહેર કરી. પુત્ના ભારે ખચા્ય,દાદાગીરી અને જોરજુલમના કારણે બપતા કંટાળયા,થાકયા અને હાયા્ય અને પુત્ના કારણે દેવાદારી નાદારીમાં પણ ડૂિી ગયા. અંતે ૬૦ વર્્યની નાની ઉમરે જ પુત્થી થાકેલા બપતા રામશરણ થઇ ગયા. અબત કરુણ અને દારુણ આ કથાની કથનીમાં સૂય્યની રાબશમાં આવેલો શબન બપતા પુત્ના સંિંધોને દુખદ અંજામ આપી ગયો.

અન્ય એક રકસસો ૨૩ જુલાઈ ૧૯૮૦ના રોજ જન્મેલા જાતકનો છે.આ જાતકના બપતાએ તેમના આ પુત્ને સુધારવા અનેકોનેક બવબધબવધાન કરાવયા.ભુવા ભરાડીને મનાવયા પણ આ બવબચત્ પુત્ સુધારવાનું નામ જ લેતો નથી. આ પુત્ના શોખ અબત ભારે અને ગજિના છે. સવભાવે અબત જીદ્ી અને રહેણીકરણીમાં કોઈ પણ જાતની કોમપ્ોમાઈસ કરવાની નબહ. ભારે સપ્ે, કપડાં અને બવદેશી વસતુઓના શોખીન. બપતાની આબથ્યક ષ્સથબત અબત નિળી હોવા છતાં બપતાને દરેકે દરેક ખચા્યમાં ખંખેરી નાખે. પોતાની ઐયાશ ઝીંદગી અને જુગાર રમવાની આદતના કારણે અસંખય વાર જેલયાત્ા પણ કરી આવયા. િાપ સમજાવે તો સાપની જેમ રહી ચમતકારી પરાકમોથી જીવન જીતી જવાના ભગવાન કૃષણના આવા તો અનેક પ્સંગો છે.

ભગવાન કૃષણના જીવનમાંથી ફબલત થતો મમ્ય આપણા માટે પરમ માગ્યદશ્યક િની રહે છે તે કહે છે કે,

ક્ષણે ક્ષણ, શ્ાસે શ્ાસ અને તે રીતે "સતત" દશે ઇષ્ન્દ્રયો અને તેના થકી સફૂબત્યમય બવબનયોગ કરતાં, ભરપૂર ધારણથવાક્ષમ જીવન જીવવું એ "સફૂબત્યમય બવબનયોગ" એવો દૃઢ સંકલપ કરી આચરવો, જેને પરરણામે જીવન હરહંમેશ ત્ુરટ રબહત અને કલયાણકારી િને. વયબક્તગત અને સમષ્ટિગત સતરો આપણા કાય્યની તમામ કક્ષાએ આવી રીતે થતું આચરણ હંમેશાં ધારણથવાક્ષમ એટલે કે ધમ્યમય જ હશે. આમ જીવન જીવતાં જયારે નવી પરરષ્સથબતઓ અને પડકારોને પહોંચી વળવાનું થાય તયારે જે તે સમયે તેને જાણવા, સમજવા અને પહોંચી વળવા સદાય નવી નવી ક્ષમતાઓ કેળવાશે. જીવનના તમામ તિક્ે, દરેક વખતે આગવાં જ્ાન આધારરત કલયાણમય બવબનયોગ કેળવતાં આચરણો આચરાશે; પરરણામો આપોઆપ એવું બશક્ષણ પ્ાતિ થશે જે સદાય ધમ્યમય હોય અને પૂણ્ય જીવનની સંસથાપના કરનારું હોય, પરરણામે જીવન જ બશક્ષણ અને જીવન જ બશક્ષક િની રહે. આવી સતત બશક્ષણપ્ાબતિથી માનવજીવન ત્ુટી રબહત, સંપૂણ્ય અને કલયાણમય િની રહે અને વળી સતયના ગુરુતવાકર્્યણે, સતયની દીવાદાંડીથી દોરવાઇ સતયાબભમુખ થતું રહે!

ફૂંફાડો મારે. પુત્ની આ િેહુદી હરકતોના કારણે બપતા બિચારા અતયારે માનબસક રોગના તિીિ પાસે બચરકતસા કરાવે છે. ધન લગ્નમાં જન્મેલા આ જાતક પુત્ની કડું ળીમાં પણ ભાગય સથાને બસંહ રાબશમાં શબન આવેલો છે.

ઉપરોક્ત િે રકસસાઓને પણ શરમાવે તેવો રકસસો હમણાં જ એક િાળકનો અમારા બનરીક્ષણમાં આવયો. જુન ૨૦૦૮માં જન્મેલા આ િાળકના બપતા અશ્ુભીની આંખે પોતાના પુત્ની કહાની રજુ કરી જેનાથી સૂય્ય અને શબનના કટ્ટર સંિંધોનો સાચો એહસાસ અમને મળયો. આ િાળક આટલી નાની ઉમરમાં પણ બપતા સામે પોતાની માંગણીઓને લઈને અબત બહંસક રૂપ ધારણ કરે છે. અમે તે િાળકની કુંડળીમાં જોયું અને અમને આચિય્ય થયું કારણ કે તેની કુંડળીમાં પણ શબન સૂય્યની બસંહ રાબશમાં જ છે.

આરદકાળથી જ સૂય્ય અને શબનના સંિંધો વણસેલા જ છે પરંતુ સૂય્યની રાબશમાં શબનનું હોવું અથા્યત બસંહ રાબશમાં શબનનું હોવું એટલે વણસેલા સંિંધોનું અબત વરવું સવરૂપ એમ કહેવંુ ખોટું નથી.