ગુરુ-ચંદ્રનરો સંબંધ એટલષે ધર્્મ-ધન અનષે સંસ્્કમારરોનરો સર્ન્્વય

ચં

દ્ર અને ગરુુ નો સબં ધં એટલે લક્ષ્મી-સરસ્્વતમીનો નનબધં . આ બનં ગ્રહોનું શભુ ત્્વ ષ્ાન્વમીને સફળતાના આસષ્ાને લઇ જાય છે. બનં ગ્રહો સૌમ્યતા અને ન્વસ્તૃનતકરણ સાથે સકં ળાયલે ા છે. ચદ્રં -ગરુુ સાથે બસે તો કુંડળમીષ્ાં ‘ગજકેસરમી’ યોગનું સજન્જ કરે છે. ગજ એટલે હાથમી અને કેસરમી એટલે નસહં . અથાત્્જ જે વ્યનતિ હાથમી જટે લો સષ્જદાર અને શાતં હોય ને નસહં જટે લો બહાદરુ અને ઉદાર હોય તો જાતકને ગજકેસરમી યોગનમી કૃપા પ્ાપ્ત થાય છે. અલબત્ત, આ યોગનમી સાચમી સષ્જ ષ્ાટે આ યોગનંુ ઊડં ાણપ્વૂ ક્જ નનરમીક્ષણ કર્વું જોઇએ. ક્યારેક ચદ્રં કે ગરુુ દઃુ સ્થાન (છ-આઠ કે બાર) ના અનધપનત થતા હોય તો આ યોગનું ફળ ષ્ળતું નથમી. ખાસ કરમીને ષ્કર લગ્ન, ષ્ષે લગ્ન, નસહં લગ્ન, તલુ ા લગ્ન, કુંભ લગ્ન, ધન લગ્નના જાતકોને ગજકેસરમી યોગનું ધાયુંુ ફળ ષ્ળતું નથમી. કારણ કે, આ લગ્નોષ્ાં ગરુુ અને ચદ્રં કુંડળમીના છઠ્ા, આઠષ્ા કે બારષ્ા સ્થાનના અનધપનત બનતા હોય છે.

ગજકેસરમી યોગ ધરા્વતા જાતકો સષ્ાજષ્ાં પ્નતનઠિત હોદ્ા પર હોય છે. દા.ત. પજાૂ રમી, કોઠારમી, ન્યાયાધમીશ, બ્ાચં ષ્ને જે ર, શ્ોફ, ધષ્્વ્જ ડા, પાદરમી, નતે ા, અગર ષ્ોટા નબઝનસે ષ્ને હોઇ શકે છે. પ્ાચમીન જ્યોનતષ અનસુ ાર આ્વો યોગ ધરા્વનારમી વ્યનતિ કેટલાય ઘોડા, હાથમી, રજ્વાડાનો ષ્ાનલક હોય છે. પરંતુ આધનુ નક જ્યોનતષ અનસુ ાર તને મી વ્યાખ્યા બદલ્વમી પડ.ે હ્વે આ્વો યોગ ધરા્વનાર જાતક અસખ્ં ય ષ્ોટરકાર અને સારા બગં લા ધરા્વનાર બને છે. ગરુુ સાથે ચદ્રં બસે તો ત્વે ો જાતક સસ્ં કારમી, ન્વનયમી ને સન્ષ્ાનને લાયક બને છે. કારણ કે ગરુુ એટલે નમ્રતા અને સસ્ં કારનો પયાય્જ . ગરુુ એટલે જ્ાનનો કુબરે ભડં ાર. જ્યાં ગરુુ હોય ત્યાં જ્ાનનું તજે હોય. ઉન્ન્તનો અ્વકાશ અને પ્ગનતનું આકાશ હોય. ચદ્રં એટલે ષ્ન અને ગરુુ એટલે જ્ાન. આ બનં ને ો સષ્ન્્વય સષ્ાજષ્ાં ન્વભનૂ તઓને પદે ા કરે છે.

જ્યારે જ્યારે કુંડળમીના ષ્ળૂ ચદ્રં થમી ગોચરષ્ાં પાચં ષ્ે કે ન્વષ્ે ભ્રષ્ણ કરે ત્યારે જ્યોનતષનમી ભાષાષ્ાં તને ‘ન્વપચં ષ્’ યોગ થયો એ્વું કહે્વાય. ગરુુ -ચદ્રં નો ન્વપચં ષ્ યોગ જાતકને ન્યાલ કરે છે. આ ગાળા દરનષ્યાન જાતકના ઘરષ્ાં શભુ પ્સગં ોનું આયોજન થાય છે અગર આ સષ્યષ્ાં જાતકને નોકરમી કે ધધં ાના સ્થળે પ્ગનત કે ન્વસ્તૃનતકરણનમી તક ષ્ળે છે. જો ગોચરષ્ાં ગરુુ ચદ્રં થમી છઠ્,ે આઠષ્ે કે બારષ્ે આ્વે તો ન્વસ્તૃનતકરણનમી તક ષ્ળે છે. જો ગોચરષ્ાં ગરુુ ચદ્રં થમી છઠ્ે, આઠષ્ે કે બારષ્ે આ્વે તો એ સષ્યે જાતકને ભારે તકલમીફો અને કષ્ટ આ્વે છે. ક્યારેક તદં રુ સ્તમીને હાનન અગર અપષ્ાનનત થ્વાના બના્વો આ ભ્રષ્ણ દરનષ્યાન બને છે. જો ગરુુ ચદ્રં એકબમીજાને ષ્ાફક આ્વે તો આસષ્ાન હાથષ્ાં આ્વે અને ષ્ાફક ન આ્વે તો આસ (ઇચ્છા) અધરૂ મી રહે.

ચદ્રં -ગરુુ નમી યનુ તનું સૌથમી ્વધારે સારું ફળ કક્ક રાનશષ્ાં ષ્ળે છે. કારણ કે, આ રાનશષ્ાં ગરુુ ઉચ્ચનો

કોઇ પણ સષ્યે, કોઇ પણ સ્થળે કે કાયષ્ ષ્ાટે - ગષ્ે તે સ્થળે, કોઇ પણ કે તષ્ાષ્ કારણોસર પ્ાથ્જના કર્વમી જોઇએ. આપણે ભગ્વાન સાથે ્વાત કરમીએ છમીએ તેને પ્ાથ્જના કહે છે.

આથમી જ પ્ાથ્જના એ હરપળનો અને આપણા જી્વનનો એક ભાગ બનમી રહે્વમી જોઇએ. પ્ાથ્જના આપણને ભગ્વાનષ્ય અને જાગૃત બના્વમી આપણાષ્ાં દૈ્વમી જોડાણ લા્વે છે. પ્ાથ્જનાથમી આપણું ધ્યાન ભૌનતક જગતથમી હટમીને આધ્યાન્ત્ષ્ક જગતષ્ાં પરો્વાય છે.

એ્વા ચોક્કસ ર્દ્વસો અને ન્વશેષ ષ્હત્ત્વનમી રજાઓ હોય છે કે જેનમી પન્વત્ પળોષ્ાં પ્ાથ્જના કરમી શકાય.

આ ઉપરાંત ર્દ્વસષ્ાં ત્ણ પળો - સષ્ય એ્વા છે કે જે પ્ાથ્જના ષ્ાટે અદકેરૂં ષ્હત્્વ ધરા્વે છે. આપણે પ્ાતઃકાળ - સ્વારે ઉઠમીએ છમીએ ત્યારે આપણે આપણો ર્દ્વસ

ભગ્વાનને સષ્નપ્જત કરમીને કહમીએ અને ચદ્રં સ્્વગૃહમી બને છે. વૃષભ રાનશ કે જ્યાં ચદ્રં ઉચ્ચનો બને છે અને ષ્મીન રાનશ કે જ્યાં ગરુુ સ્્વગૃહમી બને છે. ઉપરાતં ધન રાનશષ્ાં પણ આ યનુ ત શ્ઠિે ફળ આપે છે. કારણ કે, ગરુુ આ રાનશષ્ાં સ્્વગૃહમી બને છે. અલબત્ત ગજકેસરમી યોગના ફળનો ષ્ાપદંડ કાઢ્વા અન્ય જ્યોનતનષક સજોં ગો જ્વે ા કે આ યનુત કયા સ્થાનષ્ાં કઇ રાનશષ્ાં કયા ગ્રહોનમી દૃન્ષ્ટષ્ાં છે તને પાકું નનરમીક્ષણ કર્વું જરૂરમી છે. જન્ષ્કુંડળમીષ્ાં ચદ્રં -ગરુુ નમી યનુ ત જો દસષ્ા (નપતા-કષ્્જ અને ધધં ા-વ્ય્વસાય) સ્થાનષ્ાં હોય તો જાતકને નપતા તરફથમી લાભ ધધં ા-વ્ય્વસાયષ્ાં સફળતા આપમી કષ્્વ્જ ાદનાં સાચાં ષ્લ્ૂ યો સષ્જા્વે છે. ન્વષ્ા ભાગ્યસ્થાને આ યનુ ત ન્વદેશ યાત્ા અને નાનમી ઉંષ્રે ભાગ્યોદય કરા્વે છે. પાચં ષ્ા સ્થાનષ્ાં આ યનુ ત જાતકને સતં ાનનું સખુ આપે છે અને શરે બજારથમી અઢળક ધન કષ્ા્વમી આપે છે.

છે કે, ‘પ્ભુ, આ ર્દ્વસ તષ્ારો છે.

ષ્ારા કાયયો, ન્વચારો, અ્વાજને ષ્ાગ્જદશ્જન બના્વમી ષ્ારા હાથને તષ્ારું સાધન ષ્ાધ્યષ્ - નનનષ્ત્ત બના્વો, ર્દ્વસના અંતે ર્દ્વસ દરનષ્યાન આપણે સારું કે ખોટું - જે કાંઇ કયુું હોય તેને પ્ભુના પા્વન ચરણષ્ાં સષ્નપ્જત કર્વું જોઇએ. આપણમી સફળતા પ્ભુને આનધન છે અને પ્ભુ જ આપણમી નબળાઈઓ સુધારમી શકે છે.

આ ઉપરાંત પ્ત્યેક ભોજન પૂ્વવે આપણા ભોજનનો થાળ ભગ્વાનને ધરા્વ્વો જોઈએ, જેથમી તે ભોજન પ્સાદ બનમીને આપણને કલે ેરમી, ન્વટાષ્મીન જ નહીં પરંતુ દૈ્વમી શનતિનું પોષણ પણ આપે.’

આષ્ જો્વા જઇએ તો ચોક્કસ સષ્ય અને ર્દ્વસો ન્વશેષ ષ્હત્્વનાં હોય છે, પરંતુ પ્ત્યેક ર્દ્વસને પન્વત્ બના્વ્વાના લક્યાંક પૂનત્જ ષ્ાટે આપણે આપણા પ્ત્યેક ર્દ્વસનમી શરૂઆત અને અંત પ્ાથ્જનાથમી જ કર્વો જોઇએ.

યગુ યગુ યોગના યોગ અને સયં ોગ પણ બદલાતા રહે છે. રાજા રજ્વાડાના યગુ ષ્ાં ગજકેસરમી યોગનું ષ્લ્ૂ યાકં ન અને અથઘ્જ ટ ષ્ોટા ષ્હેલાતો - હાથમી - ઘોડા - દાસમીઓ અને રૂપ્વતં મી રાણમીઓનમી સખ્ં યાબળ પર થત.ું પરંતુ હ્વે યોગ યગુ સયં ોગ અને સજોં ગ બદલાયા છે. આધનુ નક યગુ ષ્ાં આ યોગનું અથઘ્જ ટન જરા હટકે કર્વું પડ.ે ્વતષ્્જ ાન જાતકોનમી કુંડળમીષ્ાં જો ગજકેસરમી યોગ હોય તો ત્વે ા જાતકો પાસે ઔડમી-ષ્સસીડમીસ કાર અને અનકે ોનકે પ્કારના સખુ સમૃનધિ હોઇ શકે. જ્ાન ન્વજ્ાન હોય કે કોઇ પણ શાસ્ત્ હોય પરંતુ યગુ પ્ષ્ાણે યોગનમી વ્યાખ્યા અને અથઘ્જ ટન સાચા અથષ્્જ ાં કર્વું જરૂરમી છે. અન્યથા ગજનું પ્ષ્ાણ રજ (રેતમી) જ્વે થાય અને કેસરમી રંગ કાળો બનમી જાય.