NIE LEKCEWAZ insulinoopornosci

Nieleczona przerodzi sie w cukrzyce typu 2

Insulinoopornosc to bardzo niebezpieczny stan, bo moze doprowadzic do rozwoju cukrzycy typu 2 lub innych groznych chorób. Dotyczy to zwłaszcza osób z nadwaga i otyłoscia. Wiele badan naukowych pokazuje, ze to własnie utrata nadmiarowych kilogramów, nawet o 5-7 proc., oraz aktywnosc fizyczna daja najwieksze szanse na wyzdrowienie lub opóznienie wystapienia cukrzycy typu 2.

Insulinooporność to obniżona wrażliwość organizmu na działanie insuliny – hormonu odpowiedzialnego głównie za regulację poziomu cukru we krwi, ale także gospodarki tłuszczowej. Nasz organizm stara się poradzić sobie w tej sytuacji, więc zwiększa produkcję insuliny. To zjawisko określane jest mianem hiperinsulinomii. Na początku to wystarcza, żeby poziom cukru we krwi był bliski normy, potem jednak wrażliwość na insulinę obniża się jeszcze bardziej. Organizm produkuje jeszcze więcej insuliny i spirala się nakręca aż do momentu, w którym nasz organizm dojdzie do kresu swoich możliwości. Wówczas rozwija się stan przedcukrzycowy, cukrzyca typu 2 czy choroby układu sercowo-naczyniowego.

Insulinooporność nie występuje w pojedynkę, jest częścią tzw. zespołu metabolicznego. To grupa powiązanych ze sobą zaburzeń (nie wszystkie muszą wystąpić):

otyłosc, nadcisnienie tetnicze, podwyzszony poziom triglicerydów i cholesterolu, poziom glukozy we krwi na czczo równy lub wyzszy niz 100 mg/dl.

Najgrozniejsza jest otyłosc

Największe ryzyko rozwoju insulinooporności występuje u osób zmagających się z nadwagą i otyłością, ponieważ tkanka tłuszczowa (zwłaszcza brzuszna!) sprawia, że to właśnie ich organizmy są najbardziej oporne na działanie insuliny. Dzieje się tak, bo tkanka tłuszczowa produkuje substancje hormonalne, które mają działanie przeciwstawne do insuliny lub hamują jej działanie. Tkanka tłuszczowa wydziela także do krwi wolne kwasy tłuszczowe ( WKT). Organizm zaczyna wykorzystywać je – zamiast glukozy – jako źródło energii, więc jej poziom wzrasta.

Insulinoopornosci sprzyjaja takze:

wiek – wraz z wiekiem u człowieka zwieksza sie uposledzenie wrazliwosci tkanek na działanie insuliny, niska aktywnosc fizyczna, wysokokaloryczna dieta, stosowanie niektórych leków, picie alkoholu, palenie tytoniu, ciaza.

Niebezpieczne powikłania

Insulinoopornosc moze doprowadzic do wielu groznych chorób:

cukrzyca typu 2 – insulinoopornosc sprawia, ze insulina jest stale utrzymywana na wysokim poziomie, a to nadmiernie obciaza trzustke. W konsekwencji jej wydolnosc spada, nieodwracalnie niszczone sa komórki wydzielajace insuline. A kiedy zmniejsza sie ilosc wydzielanej insuliny, dochodzi do pojawienia sie objawów cukrzycy, chorób układu sercowo-naczyniowego – przede wszystkim miazdzycy, która moze byc przyczyna m.in. udaru czy zawału serca, niealkoholowego stłuszczenia watroby – insulinoopornosc zwieksza czestosc wystepowania niealkoholowego stłuszczenia watroby, jak ta choroba nasila opornosc tkanek na insuline. Niealkoholowe stłuszczenie watroby moze byc przyczyna niewydolnosci i marskosci watroby, zespół policystycznych jajników – nadmiar insuliny moze pobudzac u kobiet wydzielanie meskich hormonów płciowych, a te moga przyczynic sie do rozwoju zespołu policystycznych jajników.

Najpierw zmiana diety

Pierwszy ruch, jaki koniecznie trzeba wykonać po wyjściu z gabinetu lekarskiego, to wizyta u dietetyka.

Musimy jak najszybciej schudnąć i obniżyć stężenie insuliny, więc wskazana jest dieta z niskim indeksem glikemicznym.

Indeks glikemiczny to wskaźnik informujący o wpływie produktów żywnościowych na wzrost poziomu glukozy we krwi po upływie około dwóch– trzech godzin, od ich spożycia. Indeks glikemiczny glukozy wynosi 100. Produkty, które mają IG mniejszy niż 50, to produkty z niskim indeksem glikemicznym. Średni IG wynosi między 55 a 70, a powyżej 70 jest to już wysoki indeks glikemiczny.

Jeśli insulinooporność ma inne przyczyny np. powodują ją brane leki czy nadmiar hormonów, o leczeniu zdecyduje lekarz. On też może przepisać leki przeciwcukrzycowe.